Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 18 november 2015

The internet’s own boy (2014), documentaire van Brian Knappenberger


Wereldverbeteraar door OM Verenigde Staten geslachtofferd

The internet’s own boy gaat over de computernerd Aaron Swartz (1986-2013), die anders dan de meeste andere nerds ook nog eens een hoger doel had, namelijk een bijdrage te leveren aan de verbetering van de wereld. Zijn verlangen naar vrije communicatie moest hij bekopen met de dood. Hij viel ten prooi aan diehards die na de ineenstorting van de Twin Towers schoon schip wilden maken met allerlei, in hun ogen, querulanten, die niet in de pas liepen met het beleid aangaande de oorlog tegen het terrorisme.

Uit de archiefbeelden blijkt dat Aaron een slimme gevoelige jongen is, die veel speelt met zijn twee broers Noach en Ben. Zijn moeder zegt dat hij van jongs af aan grenzeloos nieuwsgierig was. Noach illustreert zijn leergierigheid met het feit dat Aaron hem na een eerste les wiskunde al algebra wilde leren. Natuurlijk was hij gek op computers. Met Ben verdiepte hij zich in de computertaal Basic. Programmeren was moderne toverij.

Hij was al bezig met een voorloper van Wikipedia en kreeg daarvoor een prijs in Cambridge. Vervolgens stortte hij zich als veertienjarige op de het communicatiemedium RSS. Hij haatte de middelbare school en zette, via internet, met hoogleraar Lessing een programma op om copyright op internet in te stellen. Zijn moeder was verbijsterd dat men hem als een volwassene zag. Op zijn blog was hij openhartig over zijn bedoelingen. Hij wilde de wereld verbeteren.

In 2004 ging hij naar Stanford en nam deel aan een clubje dat Reddit ontwikkelde, een vrijgevochten nieuwssite voor nerds. Toen men dat een paar jaar voor veel geld verkocht, bleef Swartz in zijn veredelde kast wonen. Zijn passie lag in de politiek en niet in de zakenwereld. Hij kwam in contact met Berners-Lee, die voor het welzijn van de wereld het world wide web ontwikkeld had en werkte zelf aan de Open Library, waarin publieke informatie niet commercieel uitgebuit maar openbaar toegankelijk moest zijn. Inmiddels had hij ook een warm contact met een gescheiden moeder met een dochter.

Nadat hij een site gekraakt had die informatie alleen tegen betaling leverde, kwam de FBI achter hem aan. Hoewel Swartz doodsbang was, liep het met een sisser af. De volgende keer, toen hij via Harvard de organisatie JSTOR aanpakte, kwam hij er minder gelukkig van af. De Secret Service, die na 9 -11 van George Bush ruime bevoegdheden had gekregen om de gangen van de burgers na te gaan, klaagde Swartz aan, die daar een mentale klap van kreeg. De actie van zijn vriendin om informatie over haar vriend aan het Openbaar Ministerie te geven in ruil dat ze zelf buiten schot zou blijven, maakte de zaak er niet beter op. Aaron wilde echter niet schikken.

Op internet was hij een vraagbaak als het ging over kwesties rond privacy en vrijheid van meningsuiting. Aaron was een Snowden avant la lettre. Hij kreeg een nieuwe relatie met een andere activiste. Op 14 juli 2011 werd hij gearresteerd en in de cel gezet, maar hij kwam op borgtocht vrij. Het idee van de advocaat dat het wel met een schikking zou aflopen, werd niet bewaarheid. Het Openbaar Ministerie wilde bloed zien, vooral nadat een collectieve actie van hackers tegen het inperken van de vrije meningsuiting gewonnen werd. Terwijl andere nerds als Bill Gates en Steve Jobs vrijuit gingen, werd de wereldverbeteraar geslachtofferd. Swartz kon de druk niet aan. De verslagenheid na zijn dood was groot en wordt goed invoelbaar gemaakt door Knappenberger.     

Het motto van The internet’s own boy is naar Thoreau, die stelde dat onrechtvaardige wetten overtreden mogen worden. De strijd tegen terrorisme werd, zoals ook nu opnieuw dreigt te gebeuren, een vrijbrief om de burgers te beknotten, om de aandacht af te houden van zaken waar het werkelijk om gaat en waar Swartz een idee van had, namelijk de vrijheid om openlijk voor de eigen mening uit te komen.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten