Wereldverbeteraar door OM Verenigde Staten geslachtofferd
The internet’s own boy
gaat over de computernerd Aaron Swartz (1986-2013), die anders dan de meeste
andere nerds ook nog eens een hoger doel had, namelijk een bijdrage te leveren
aan de verbetering van de wereld. Zijn verlangen naar vrije communicatie moest
hij bekopen met de dood. Hij viel ten prooi aan diehards die na de
ineenstorting van de Twin Towers schoon schip wilden maken met allerlei, in hun
ogen, querulanten, die niet in de pas liepen met het beleid aangaande de oorlog
tegen het terrorisme.
Uit de archiefbeelden blijkt dat Aaron een slimme gevoelige
jongen is, die veel speelt met zijn twee broers Noach en Ben. Zijn moeder zegt
dat hij van jongs af aan grenzeloos nieuwsgierig was. Noach illustreert zijn
leergierigheid met het feit dat Aaron hem na een eerste les wiskunde al algebra
wilde leren. Natuurlijk was hij gek op computers. Met Ben verdiepte hij zich in
de computertaal Basic. Programmeren was moderne toverij.
Hij was al bezig met een voorloper van Wikipedia en kreeg
daarvoor een prijs in Cambridge. Vervolgens stortte hij zich als veertienjarige
op de het communicatiemedium RSS. Hij haatte de middelbare school en zette, via
internet, met hoogleraar Lessing een programma op om copyright op internet in
te stellen. Zijn moeder was verbijsterd dat men hem als een volwassene zag. Op
zijn blog was hij openhartig over zijn bedoelingen. Hij wilde de wereld
verbeteren.
In 2004 ging hij naar Stanford en nam deel aan een clubje
dat Reddit ontwikkelde, een vrijgevochten nieuwssite voor nerds. Toen men dat
een paar jaar voor veel geld verkocht, bleef Swartz in zijn veredelde kast
wonen. Zijn passie lag in de politiek en niet in de zakenwereld. Hij kwam in
contact met Berners-Lee, die voor het welzijn van de wereld het world wide web
ontwikkeld had en werkte zelf aan de Open Library, waarin publieke informatie niet
commercieel uitgebuit maar openbaar toegankelijk moest zijn. Inmiddels had hij
ook een warm contact met een gescheiden moeder met een dochter.
Nadat hij een site gekraakt had die informatie alleen tegen
betaling leverde, kwam de FBI achter hem aan. Hoewel Swartz doodsbang was, liep
het met een sisser af. De volgende keer, toen hij via Harvard de organisatie
JSTOR aanpakte, kwam hij er minder gelukkig van af. De Secret Service, die na 9
-11 van George Bush ruime bevoegdheden had gekregen om de gangen van de burgers
na te gaan, klaagde Swartz aan, die daar een mentale klap van kreeg. De actie
van zijn vriendin om informatie over haar vriend aan het Openbaar Ministerie te
geven in ruil dat ze zelf buiten schot zou blijven, maakte de zaak er niet
beter op. Aaron wilde echter niet schikken.
Op internet was hij een vraagbaak als het ging over kwesties
rond privacy en vrijheid van meningsuiting. Aaron was een Snowden avant la
lettre. Hij kreeg een nieuwe relatie met een andere activiste. Op 14 juli 2011
werd hij gearresteerd en in de cel gezet, maar hij kwam op borgtocht vrij. Het
idee van de advocaat dat het wel met een schikking zou aflopen, werd niet
bewaarheid. Het Openbaar Ministerie wilde bloed zien, vooral nadat een
collectieve actie van hackers tegen het inperken van de vrije meningsuiting
gewonnen werd. Terwijl andere nerds als Bill Gates en Steve Jobs vrijuit gingen,
werd de wereldverbeteraar geslachtofferd. Swartz kon de druk niet aan. De
verslagenheid na zijn dood was groot en wordt goed invoelbaar gemaakt door
Knappenberger.
Het motto van The
internet’s own boy is naar Thoreau, die stelde dat onrechtvaardige wetten
overtreden mogen worden. De strijd tegen terrorisme werd, zoals ook nu opnieuw
dreigt te gebeuren, een vrijbrief om de burgers te beknotten, om de aandacht af
te houden van zaken waar het werkelijk om gaat en waar Swartz een idee van had,
namelijk de vrijheid om openlijk voor de eigen mening uit te komen.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten