Jonge chauffeur en oudere welgestelde mevrouw samen op reis
Filmregisseur Norbert ter Hall (Gorichem, 1966) is bekend
van verschillende televisieseries en televisiebewerkingen van optredens van
cabaretier Theo Maassen. Hij debuteerde in 2001 op filmgebied met Monte Carlo, een Nederlandse roadmovie
waarin een welgestelde, maar zieke dame samen met een jonge chauffeur naar
Monte Carlo gaat om daar geld van de familierekening te halen, maar vooral een
romance te herdenken met een knappe Fransman. Vanwege haar ziekte zal het de
laatste keer zijn dat ze deze reis kan maken en daarom heeft ze alles tot in de
puntjes voorbereid. Ze heeft echter geen invloed op de jonge Surinamer die zijn
eigen ideeën over zo’n reis heeft, waardoor de conflicten tussen de twee vaker
dan eens voor veel onrust zorgen.
Harald, de zoon van de welgestelde dame, kan haar helaas
niet rijden maar treft een monteur in de garage waar hij de oude Mercedes naar
toe heeft gebracht voor een onderhoudsbeurt, die dat wel zou kunnen. Zijn naam
is Danny en hij is niet op zijn achterhoofd gevallen. Hij zegt nog niet meteen
ja tegen de dame die nogal schreeuwerig en bazig vanuit haar ziekbed regeert.
Het geld dat hij kan krijgen als hij zijn taak volbracht heeft lokt hem wel en
daarom brengt hij zijn kat voor een week bij zijn buurvrouw.
De reis gaat niet over rozen. Madame wil dat hij de route
volgt die zij op de kaart heeft ingetekend en verbiedt hem te roken in de auto.
Danny op zijn beurt als hij bij de grens merkt dat het paspoort van zijn
passagiere al twintig jaar verlopen is. Omdat ze echter allemaal binnenwegen
nemen is de kans op ontdekking daarvan niet groot. Danny op zijn beurt heeft
weer geen rijbewijs, ontdekt mevrouw nadat hij zich nogal roekeloos in het
verkeer bewoog en daarmee staan de twee quitte. Zo zijn en blijven ze erg
gewaagd aan elkaar.
Het pistool dat Danny in zijn plastic tas draagt vormt onderwerp
van een langdurig meningsverschil tussen de twee tot madame het wapen op een
dag uit het raam werpt. Verschillende keren wil Danny er de brui aan geven,
maar steeds haalt madame hem weer terug. Door alle conflicten heen ontstaan
zelfs een nauwere band tussen de twee, waardoor Danny mevrouw mag aanspreken
met Constance.
Zoals in de lijn van de verwachting ligt in een roadmovie,
komt er een achtervolging in voor door de politie, eerst al omdat ze te hard
reden, maar de tweede keer omdat ze weg zijn gereden uit een hotel zonder te
betalen. Lefgozer Danny weet de auto snel in een zijweg te sturen waardoor de
twee aan de aandacht van de twee gendarmes ontsnappen.
Het verhaal komt van Robert Alberdingk Thijm, de
achterkleinzoon van de man die verschool achter het pseudoniem Lodewijk Van
Deyssel. Helaas is zijn tekst niet heel sterk en zijn de situaties, waaronder
die met een stel jonge Engelse liftsters of een wijnproeverij erg voorspelbaar. Een viertal Franse liedjes moet zorgen voor meer sfeer. De rollen van Danny en Constance worden fraai ingevuld door de acteurs John
Wijdenbosch en Kitty Courbois (1937-2017), die acht jaar later in Amsterdam, de debuutfilm van Ivo ten
Hove speelde, maar meer ervan maken dat ze opgedragen kregen, konden ze ook
niet.
Hier
mijn bespreking van Amsterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten