Engel verkondigt een boodschap van geluk
Brenda Myers-Powell leefde vijfentwintig jaar als
drugsverslaafde prostitué onder de naam Breezy en weet als ervaringsdeskundige
wat er in die wereld te koop is. Inmiddels ontfermt ze zich over problematische
tieners, gedetineerden en tippelende vrouwen in haar woonplaats Chicago. In een
autobusje van de Stichting Dreamcatcher rijdt ze in de nacht door de straten
van Chicago om hulp te bieden waar dat nodig is. Alleen voor haar werk in de
gevangenis krijgt ze betaald. Een negentien jarig hoertje huilt bij het idee
dat ze haar leven zou kunnen veranderen. Brenda zegt dat ze kan aankloppen als
ze daar aan toe is. De onvoorwaardelijke steun die Brenda biedt is zeer
ontroerend.
Tijdens een toespraak vertelt ze over het droevige lot dat
een jong meisje beschoren was. Het einde van het verhaal luidt dat het over
haarzelf gaat. In de gevangenis vertelt ze over pooiers die niet willen dat
hoeren goed met elkaar kunnen omgaan, want dat verzwakt hun macht. Hier delen
de vrouwen wel elkaars ervaringen. Brenda vertelt hen dat de veroordelingen van
haar strafblad verwijderd zijn omdat ze de fouten beging vanwege de noodzaak om
te overleven en niet omdat ze een crimineel was.
Een meisje dat Marie heet, tippelt. Ze leeft al vanaf haar
achtste op straat. Ze is zwanger en vertelt Brenda haar levensverhaal. Ze
accepteert de uitnodiging van Brenda om later die nacht in de buurt een kop
koffie te gaan drinken. Daar vertelt ze over haar ervaringen aan de Westkust.
Ze wil stoppen. Brenda staat achter haar. Ze haalt haar op, biedt haar een
kamer aan op voorwaarde dat ze afkickt.
Tijdens de naschoolse opvang voor tienermoeders die een
risico lopen om verkeerd terecht te komen, vertellen vrouwen over
verkrachtingen op heel jonge leeftijd. Brenda vertelt dat ze vier of vijf was
toen ze voor het eerst misbruikt werd. Ze dacht dat het haar eigen schuld was
en prent de meisjes nu in dat het niet hun schuld is. Een volgende keer neemt
ze haar vroegere pooier Homer mee. De man vertelt dat hij uit een
dysfunctioneel gezin komt en op zijn negende door zijn tante misbruikt werd.
Zijn dochter had luchtwegproblemen en stierf vanwege nalatigheid van de moeder
die voor hem tippelde. Hij vertelt verder dat hij zich opsplitste in de
onbarmhartige Fancy en de vriendelijke Homer en dat geweld in de familie altijd
op de loer lag. De zeventienjarige deelneemster Sharita maakt zich ongerust
over een broertje dat weggelopen is van huis, omdat hij haar gedrag wilde
nadoen. Brenda zegt dat het niet haar schuld is en dat ze niet de hele last van
haar familie op zich moet nemen. De meidengroep is blij als het broertje weer
terug is. Brenda zegt tegen Sharita dat ze bij de Stichting kan aankloppen als
ze iets nodig heeft en dus niet uit stelen hoeft te gaan. Ze is blij dat het
meisje een zorgzame vriend heeft.
De vijftienjarige Temeka is blij met Dreamcatcher, want
anders zou ze nog tippelen. Ze
vertrouwde haar moeder niet die haar met de dood bedreigde.
Brenda zoekt de moeder op en praat met haar over de omgang van haar dochter met
een veel oudere man. Ze wil dat de moeder ingrijpt voordat de zaak van kwaad
tot erger wordt. Brenda maakt zich ongerust als ze twee weken lang geen contact
krijgt met Temeka. Later blijkt ze zwanger van de oudere man. Brenda weet uit
ervaring dat dit soort meisjes wanhopig op zoek zijn naar liefde. Zijzelf had
op die leeftijd al twee dochters. Een van hen neemt ze mee naar de naschoolse
opvang. Ze heet Ruth, is psychologe en vertelt openhartig over haar
traumatische jeugd. Brenda heeft ook een adoptief zoon, die bij haar kwam omdat
haar verslaafde schoonzus de zorg niet meer aankon. De jongen was in het begin
doodsbang dat hij weer weg moest en slaapt nog steeds het liefst beneden.
Brenda wil graag de innerlijke schoonheid van haar schoonzus weer terugzien en
haar helpen die weer terug te krijgen.
De hulpverlening gaat Brenda niet in de koude kleren zitten.
Ze moet naar het ziekenhuis voor nieuwe knieën en vertelt de schoolmeiden dat
haar schoonmoeder haar in die tijd komt vervangen. Het contact met haar
cliënten roept herinneringen en angsten op, ook al liggen de ervaringen al
zeventien jaar achter haar. Aan het eind zingt ze het lied Always dat echt haar lied is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten