Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 21 november 2015

Narco cultura (2013), documentaire van Shaul Schwarz


Beklemmend beeld van de Mexicaanse drugswereld, waarin alleen geld telt en het leven niets waard is

In de lange documentaire Narco cultura schetst Shaul Schwarz een onthutsend beeld van de verstrengeling tussen cultuur en misdaad in Mexico. Schwarz concentreert zich op de grensplaats Juárez, waarin het aantal afrekeningen onder de vijf elkaar bestrijdende drugskartels de laatste jaren sterk gestegen is. Van 320 in 2007 tot 3622 in 2010, terwijl men in El Paso aan de andere kant van de grens niet verder komt dan het aantal vijf. De interdependentie tussen de vraag naar drugs vanuit de Verenigde Staten en de aanbidding van de drugshelden door de Amerikaanse jongeren van Mexicaanse komaf maken dat het probleem nauwelijks te bestrijden is. Het departement dat zich met deze vorm van criminaliteit bezig houdt, krijgt nauwelijks voeten aan de grond. Het hoofd van de dienst trad af na een directe bedreiging om vermoord te worden.

Hoofdpersoon Richi Soto, een Mexicaans forensisch onderzoeker bij deze dienst die zelf zijn leven niet zeker is, wordt er wel eens moedeloos van. Het feit dat hij 34 jaar daarvoor in Juárez geboren is en van zijn stad houdt, houden hem op de been, maar de dood van collega’s hakt er bij hem en zijn familie zwaar in. Zijn moeder heeft, in de stad waar nauwelijks nog winkels zijn, een juwelierzaakje en wordt afgeperst. Dit gaat als volgt: ze krijgt een briefje van een klant met een telefoonnummer dat ze moet bellen en hoort dan wat ze moet betalen om te kunnen blijven bestaan.

Vreselijke beelden van het werk van Soto worden afgewisseld met beelden van de 27 jarige zanger Edgar Quintero die met zijn gezinnetje in Los Angeles woont en niets meer met drugs te maken wil hebben maar er wel over zingt. De stijl is een nieuw soort hiphop en Guzman, de leider van een drugskartel uit de streek Culiácan, is zijn held. De Amerikanen lusten er wel pap van. De verdiensten nemen toe. Edgar treedt op met Komander, een zanger die uit die streek komt en besluit daar naar toe te reizen om beter in de sfeer te komen en inspiratie op te doen voor zijn teksten. Zijn vrouw denkt er niet over met hem mee te gaan maar waarschuwt hem wel voor de afterparty’s die na de feesten gehouden worden.

Een misdadiger in de plaatselijke gevangenis heeft ook wel eens iemand doodgeknuppeld, al kon hij daar een week niet van slapen. Hij zegt dat de wet gekocht kan worden en denkt dat het geweld eindeloos duurt. Sandra Rodriguez, een intelligente journaliste van de krant El diario, zegt dat criminaliteit en cultuur met elkaar verweven zijn en dat er vanwege de weinige veroordelingen steeds meer moorden gepleegd worden. De samenwerking tussen overheid en drugswereld noemt ze een zwarte bladzijde in de geschiedenis van haar land.

Een moeder van een in zestien stukken gesneden zoon klaagt de overheid aan. Haar leed is onverdraaglijk. Gelukkig wordt er ook gedemonstreerd tegen de straffeloosheid. Een jonge vrouw houdt een bewogen toespraak. Intussen geniet Edgar van het goede leven in Culiácan. Hij is op een boerderij van een drugsbaron die zakjes met prima coke voor de Amerikaanse markt op tafel heeft liggen. Geld en geluk zijn één, zegt een maat met wie hij in de laadbak van een pickup naar een afterparty gaat. In Mexico is er alleen respect voor een AK 41.  

De vader van een vermoorde ambtenaar die een collega was van Soto, zegt dat de dienst niet mag wijken voor het geweld. Soto ziet veel mensen zonder hoop om zich heen en jongeren verafgoden de duivel. Terwijl hij de stank van de dood in zijn neus ruikt, sluit men vijftig meter verder, aan de andere kant van de grens, de ogen.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten