Huwelijksdrama in Ierse sfeer
The quiet man vertelt het verhaal van een Amerikaanse Ier die na
een onverwacht eind van zijn bokscarrière in de Verenigde Staten naar zijn
geboortegrond terug keert. Hij ziet daar de roodharige Mary Kate Danaker
temidden van haar schapen lopen en is meteen in de ban van haar. Hoewel dat
wederzijds is, is de liefde daarmee nog geen uitgemaakte zaak. In de The quiet man spelen Maureen O’ Hara en
John Wayne de hoofdrol zoals ze vaker deden in films van John Ford. Het is
vooral de eerste die het verschil maakt. De film is mijn eerbetoon aan een
geweldig actrice (zie foto) die afgelopen maand op 95-jarige leeftijd in Idaho overleed.
De uit Pittsburgh teruggekeerde bokser Sean Thornton stapt
uit op een stationnetje en vraagt de weg naar Inisfree, het plaatsje waar hij
geboren is, maar krijgt alleen maar desinformatie, tot een gemoedelijke man hem
meeneemt in zijn koets. Het is Michaleen Oge Flyn die de hele film rond
Thornton heen blijft bewegen, een goede geest met als enige zwakte dat hij wel
eens een whisky te veel drinkt. Ze stoppen bij het huisje aan zee, White Mornin
geheten, waarin Thornton geboren is. Zijn familie is verdwenen, het huisje
staat leeg en blijkt het eigendom van een rijke weduwe Tillane.
De flitsende aanblik van Mary door Thornton krijgt een
vervolg tijdens een ontmoeting na de kerkdienst, want het zijn natuurlijk
Ieren, maar die verloopt niet zoals gewenst. Mary voelt zich gebruskeerd en
loopt hard weg, maar blijft wel van een afstandje toekijken en luisteren naar
het gesprek dat Thornton en Flyn met elkaar voeren. De volgende stap van de
mannen is om naar de weduwe Tillane te gaan met de vraag of Thornton zijn
geboortehuisje kan kopen. Tijdens de onderhandelingen komt Will Danaker binnen
die norse broer van Mary, die van zijn zus over Thornton gehoord heeft en niet
wil dat de yank naast hen komt wonen. Er volgt een bieding die door Thornton
gewonnen wordt, maar dat betekent nog niet dat daarmee de strijd beslecht is. Tijdens
een ontmoeting in de pub komt het bijna tot een lijfelijk treffen tussen de
twee, die net op tijd door pastoor Lonergan kan worden voorkomen.
Een mooie scène volgt over een geslaagde ontmoeting tussen
Thornton en Mary die het huisje een beetje heeft opgeknapt. Thornton komt met
zijn slaapzak, een unicum in Ierland, binnen en slaat meteen aan het kussen,
maar dat is teveel voor de gelovige Mary, die hem en passant vertelt dat ze een
opvliegend karakter heeft, maar hem nog wel een klein kusje terug geeft voordat
ze door de poelen waadt, terug naar de eigen boerderij. Thornton wil Mary graag
als vrouw en laat de onderhandelingen door Fyn voeren. Will geeft echter nul op
het rekest en zijn toestemming is wel nodig, vindt Mary, om het huwelijk door
te laten gaan. Thornton reageert zijn teleurstelling af door op zijn paard hard
door de velden te rennen, hetgeen meteen een goede training is voor de
paardenrennen die eraan staan te komen.
Pastoor Lonergran smeedt tijdens de rennen een complot om
Thornton en Mary aan elkaar te binden. Zoiets komt natuurlijk ook de
kinderschare ten goede, al duurt het nog wel even voordat het stel, dat na de
verkeringstijd inderdaad in het huwelijk treedt, zover is om het samenzijn ook
in bed te vieren.
Het verhaal wordt kalm verteld en dat vormt een mooi contrast
tot het opvliegende karakter van Mary. Er is ook nog een voice-over, gesproken
door pastoor Lonergan, maar die was misschien niet eens nodig geweest.
De beelden van de wilde en tegelijk lieflijke natuur zijn net
zo prachtig als de vele Ierse liedjes die erin gezongen worden. Alles bij
elkaar, de acteerprestatie van Maureen O’ Hara, de muziek en het landschap
maken dat The quiet man met recht een
klassieker mag heten.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten