Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 7 november 2015

Filmrecensie: The one I love (2014), Charlie McDowell


Amerikaans concept van een relatie verhindert een diepgaand contact

The one I love is de eerste lange speelfilm van Charlie McDowell (1983) en speelt zich af in het Westen van de Verenigde Staten, waar de verhoudingen tussen de mensen wat losser zijn dan aan de Oostkust. Dit geldt zeker voor het stel Ethan en Sophie, die het niet accepteren dat hun relatie in een sleur terecht is gekomen. Ze beginnen een relatietherapie om daar verandering in te brengen en gaan daardoor inderdaad heel nieuwe paden bewandelen.

De film begint met een fraaie scène waarin het stel het zwembad in duikt van een onbekende. Anders dan tijdens hun eerste hevig verliefde ontmoeting komt er dit maal niemand naar buiten om hen weg te jagen. De spanning ontbreekt daarmee helemaal. Wat moet je doen om nieuw leven in de relatie te blazen? De psychiater die ze bezoeken om daar een antwoord op te vinden, geeft ze een folder mee van een plek waar ze de rust zullen vinden om een nieuw begin te maken. Anderen zijn hun voorgegaan.

Nieuwsgierig rijden Ethan en Sophie naar het luxueuze huis dat naast een zwembad ook een gastenverblijf blijkt te bezitten. Na de nodige seks en hasj in het gastenverblijf besluit het stel om de nacht daar door te brengen. Sophie moet heel begrijpelijk daartoe nog wat spullen uit het huis halen. Als ze de kamer binnen komt ziet ze Ethan op de bank liggen slapen. Ze vraagt zich natuurlijk af hoe hij daar zo snel gekomen is. Is er soms een geheime tunnel naar het huis? Sophie vindt het vreemd dat Ethan zich ook niet meer de seks herinnert maar wijt het aan de hasj. Ze wil er verder niet over nadenken.

De volgende dag staat Sophie in de keuken van het gastenverblijf. Ethan wil nog eens over het gebeurde napraten maar Sophie heeft daar geen trek in. Ze heeft zijn ontbijt klaar, inclusief spek. Dat laatste doet een lampje branden bij Ethan, want Sophie zou nooit spek voor hem klaarmaken. Hij gaat naar Sophie toe en wil haar tonen wat hij ontdekt heeft, maar dan is van een speklucht in het gastenverblijf niets meer te merken. Als Ethan vervolgens ziet dat Sophie door zijn dubbelganger ingepalmd wordt en hij haar niet kan beschermen omdat de deuren gesloten zijn en zelfs een steen niet door de ruit gaat, is voor hem de maat vol. Het stel pakt, vertrekt en praat in een lunchroom na over het gebeurde. Sophie vindt het achteraf toch wel magisch en wil terug. Ethan geeft toe om zijn relatie te behouden.

De gebeurtenissen herhalen zich. Jaloezie begint op te spelen bij Ethan. Zijn evenbeeld is net wat knapper dan hijzelf. Om niet buiten de boot te vallen verzint hij een list waardoor hij een nacht fantastische seks heeft met Sophie, maar wel met verwarde gevoelens achterblijft. Inmiddels wordt het voor de kijker steeds lastiger om de echte en de onechte personen uit elkaar te houden. Er lijkt enige duidelijkheid te komen als het onechte stel uit de kast komt, maar de gevoelens, vooral bij Ethan, blijven gekwetst. Na de nodige verwikkelingen besluit hij met zijn geliefde te vluchten, maar als die hem thuis een ontbijt met spek voorzet weet hij dat hij toch niet de juiste vrouw heeft meegenomen. Waarna het lied met de tekst I know it’s hard for you baby erg toepasselijk is. Ondanks het originele idee en de knappe uitvoering door Mark Duplass en Elisabeth Moss, blijft The one I love toch te veel steken op het niveau van een vliegtuigfilm. Het Amerikaanse concept van een relatie, die spannend moet zijn, want men leeft maar een keer, zoals de onechte Ethan tegen de echte Sophie zegt, verhindert een meer diepgaande betrekking.   

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten