Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 12 november 2015

Stand by your president (2014), documentaire van Ineke Smits


Sterke ambitie is niet bevorderlijk voor de liefde

De documentaire Stand by your president draagt de ondertitel Het laatste jaar van Sandra Roelofs als First Lady en gaat over de verhouding tussen de ambitieuze Zeeuwse Roelofs en een bevlogen Georgische student Saakashvili die elkaar in Straatsburg leren kennen en hand in hand na de Rozenrevolutie van 2003 het voormalige tot de Sovjet Unie behorende Georgië willen opbouwen. Ineke Smits geeft een fraai beeld van de valkuilen die zich daarbij voordoen. Ze verdiept het beeld van de sympathieke vrouw die de afgelopen jaren af en toe in het nieuws kwam als iemand uit een sprookje.

De documentaire begint heel toepasselijk met het kinderliedje Daar was laatst een meisje loos. Sandra Roelofs zit bij haar ouders in Terneuzen en kijkt naar foto’s op haar laptop van de jaren toen ze First Lady van haar geliefde Georgië was. Het is de twintigste verjaardag van haar huwelijk met Mikheil Saakashvili en tien jaar geleden dat ze het jawoord aan Georgië gaf, maar dat laatste is inmiddels verleden tijd en het eerste hangt in de lucht.

Smits schetst met archiefbeelden het sprookjeshuwelijk dat Roelofs met man en land aanging. Dat begon tijdens haar studie in Straatsburg, waar ze verliefde blikken kreeg van de innemende Georgische student Saakashvili. Ze volgde hem naar de Verenigde Staten, trouwden, kregen twee kinderen en zetten zich ieder op een eigen manier in voor Georgië. Zoals dat gaat werkte de als architect opgeleide Saakashvili in politieke zin aan de opbouw van zijn land en deed Roelofs dat in humanitaire zin. Ze houdt van het trotse volk, dat een sterk sociaal en historisch besef heeft en dicht bij de natuur staat, terwijl Saakashvili zich te buiten gaat aan megalomane bouwprojecten. Daarnaast was ze ook nog druk bezig met de door haar opgezette klassieke muziekzender Muza.

In de documentaire maken we de zevende verjaardag mee van Nikoesja, de jongste zoon van Roelofs en Saakashvili, dat uitgebreid wordt gevierd. De oudere zoon Eduard rijdt paard en gaat in 2012 tot verdriet van zijn moeder, die veel steun aan hem had, in de Verenigde Staten studeren. Hij vertelt in Cadzand waar de familie op vakantie is, dat hij veel spanning had ondervonden tijdens de opstand tegen het vroegere regime van Sjevardnardze en dat hij in later jaren de bewaking wel eens beu was. Ook vindt hij het jammer dat zijn afwezige vader de politiek belangrijker vindt dan zijn gezin.

De tweespalt tussen de echtelieden uitte zich in verschillende opvattingen over de opbouw van het land. Saakashvili wilde eerst de economie opbouwen om met het geld de armen te helpen. Dit wordt fraai geïllustreerd aan de hand van het feit dat Saakashvili voor het bezoek van George Bush in 2005 de voorkanten van de gebouwen langs de rivier in frisse kleuren liet schilderen. Roelofs zag meer in een opbouw vanaf de basis en vertelt dat ze had gewild dat Saakashvili meer naar haar geluisterd had in plaats van zijn eigen plan te trekken.
Aanleiding voor de val van Saakashvili waren martelingen in de gevangenis van Tbilisi. Op het partijcongres sprak Roelofs zich uit voor vooruitgang in humanitaire zin, maar dat kon een verdere aftocht niet verhinderen.

Ze verzucht dat macht corrumpeert, zoals dat in alle tijden geldt maar nog steeds niet doorzien wordt. Als verzachtende omstandigheid geldt voor haar dat haar man het moest opnemen tegen de Russen. Zelf voelde ze zich ongemakkelijk toen Poetin tijdens de Olympische Spelen in 2008 in Peking achter haar op de tribune zat, terwijl op hetzelfde moment haar land werd aangevallen door het Russische leger. Vanwege het embargo op Georgische producten liet Saakashvili de landwijn gratis uit de fonteinen spuiten.

Roelofs ging, terwijl Saakashvili zich vanuit de Verenigde Staten bezig hield met de crisis in Oekraïne, een opleiding Global Health Policy doen in Londen die ze inmiddels afgemaakt heeft. Moge zij maken de zeilen met touwtjes vast.  

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten