Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 28 februari 2016

We are together (2006), documentaire van Paul Taylor


Zingen smeedt band in opgedeeld, ouderloos gezin

We are together vertelt heel swingend het verhaal van weeshuis Agape in Kwa Zulu Natal waarin zingen centraal staat, net als volgens popster Zwai Bala in de rest van Zuid Afrika. Na schooltijd volgt altijd de zangles onder leiding van een leraar. In het weeshuis wonen de jongere kinderen van een gezin, waarvan de ouders aan aids overleden zijn. Hoofdpersoon is de twaalfjarige Slindile, die met haar drie zusjes en haar kleine broertje Mtho al vier jaar in het weeshuis woont en een hele droevige maar ook een hele gelukkige ervaring meemaakt.

Als het even kan gaan Slindile en haar broertje en zusjes op bezoek bij haar oudere zussen en broer die in het ouderlijk huisje onderaan een heuvel in een dorp wonen. Hun broer Sifiso is ziek. Hij zegt dat ze leerden zingen in de kerk en verbetert de anderen vanuit bed. De oudste zus wil graag werk vinden om de jongeren nog meer een thuis te kunnen bieden. Een andere zus heeft wel werk. Hun moeder overleed in 2000. Slindile was zo overstuur dat ze niet meer naar school wilde, maar op de terugkomst van haar moeder wachtte.

Grootmoeder Zodwa leidt het weeshuis dat dringend aan vernieuwing en uitbreiding toe is vanwege het stijgend aantal ouders dat aan aids overlijdt. Ze heeft daarom een concert in Londen afgesproken waarbij de kinderen geld zullen ophalen voor het weeshuis. Er volgen repetities waarbij de kinderen ook tonen hoe ze leven. Na het opstaan volgen eerst de zanglessen. De zevenjarige solist Mbali, dat bloem betekent, weet niet waarom zijn moeder hem niet meer ophaalt.

Slindile is blij dat haar zieke broer naar het ziekenhuis kan. Ze denkt dat hij ook aids heeft. Ze gaan bij hem op bezoek en vooral Mtho is daarna erg verdrietig, misschien ook wel omdat hij niet mee mag naar Londen. Tegelijk zijn er opnames in een studio voor een cd, die ze dan in Londen kunnen verkopen. Helaas wordt de reis uitgesteld.

Sifiso kan niet meer geholpen. Slindile leest bezorgd de tekst op de medicijnen die hij mee naar huis heeft gekregen. De anderen verzorgen hem met veel liefde, maar kunnen een spoedig einde niet verhinderen. Fraai is de still die Paul Taylor maakt van het raam in de blauwe muur, waarachter Sifiso geleden heeft (zie poster).

De populaire zanger Zwai Bala komt langs om de cd af te maken. Slindile zingt met hem het slotnummer Oh happy days en heeft voor die gelegenheid haar haren gewassen en op een speciale manier geborsteld.

De verslagenheid over de dood van Sifiso is groot. Zingen vormt een uitlaadklep ook tijdens de uitvaartdienst in een tent naast hun huisje. Tot overmaat van ramp brandt het weeshuis af. Zodwa stelt haar hoop op de muziek. Een liefdadigheidsinstelling in New York nodigt hen een jaar later uit voor een optreden in Manhattan samen met Alicia Keys en Paul Simon. Slindile vindt het spannend en eng, maar het is een grote kans voor Agape, dat voor liefde staat. Zodwa is blij en trots dat de herbouw en uitbreiding van Agape ter hand kan worden genomen. Ook het ouderlijk huis is opgeknapt. De kinderen kunnen er samenzijn en samen zingen. Slindile wil later zelf een huis en verpleegster worden en vindt het jammer dat ze dit niet aan haar moeder kan vertellen. 

Hier de trailer van We are together, in Zulu Thina Simunye geheten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten