Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 25 februari 2016

Boudewijn de Groot – Kom nader (2015), documentaire van Suzanne Raes


Zwijgzaamheid vader bron van inspiratie voor liedjeszanger

Suzanne Raes maakte een mooi portret van Boudewijn de Groot, die rond zijn zeventigste verjaardag een laatste concert gaf en zich voornam onsterfelijke hits , zoals Het land van Maas en Waal, Strand, Voor de overlevenden en Een meisje van zestien vroeger niet meer te zingen. Raes spreekt met zijn broer Roland, zijn vrouw en zijn kinderen Marcel, Caya en Jim en verder met vrienden zoals gitarist Henny Vrienten en pianist Jaap Stork, waarmee een mooi beeld ontstaat van een man die een leven heeft geleid met de nodige persoonlijke - en stijlbreuken, maar waarin de muziek nog steeds voorop staat.

Vrienten vertelt heel openhartig dat hij De Groot als een vriend beschouwt, maar niet weet of dat wederzijds is. Marcel noemt zijn vader emotioneel onpeilbaar. De oudste zoon werd geboren in de tumultueuze jaren zestig, toen zijn vader beroemd werd, ging scheiden en een boerderijtje kocht in Dwingeloo, iets waar hij na zijn flower power periode weer van terugkwam. Zijn jongste zoon Jim had het gemakkelijker. Hij zit voorop bij zijn vader op de fiets op de hoes van Hoe sterk is de eenzame fietser uit 1973, maar werd later voor de moeilijke keuze gesteld om mee te gaan naar Amerika. Roland zegt dat zijn broertje vroeger bangig was en dat hij hem daarmee plaagde om daarna weer lief te kunnen zien voor de mooie jongen die model was voor Libelle. De vrouw van zijn broer leerde hem de eerste grepen op de gitaar. Een spreker is De Groot niet, zo blijkt bijvoorbeeld uit zijn toespraakje tijdens het etentje voorafgaande aan het slotconcert van zijn tournee in de Philharmonie in Haarlem, maar dat weet hij zelf ook wel.

In dat concert horen we de oude nummers weer en vertelt De Groot over zijn carrière waarin natuurlijk tekstschrijver Lennaert Nijgh niet kan ontbreken. Hij schreef zelfs een scenario voor een experimentele film die ze in villa De berenklauw in Aerdenhout opnamen in de weekenden dat de ouders van hun vriend afwezig waren en zij die vulden met ruige feesten. De Groot volgde in die tijd de filmacademie, maar ging later zingen. Stork noemt zijn stem heel bijzonder. Een protestzanger is De Groot nooit geweest, al kan zijn lied Meneer de president moeilijk anders verstaan worden. Dalen in zijn carrière waren er ook en daar maakt De Groot geen geheim van. In een bepaalde periode stopte hij met musiceren. Hij ging vertalen en speelde in een musical over Tsjechov. Dat was in de tijd dat hij samenwoonde met Nijgh en daar zijn huidige vrouw Anja Bak leerde kennen die eerder met Nijgh getrouwd was geweest. Volgens Jim ging het daarna weer bergopwaarts met zijn vader. Een intiem eerbetoon aan Bak werd later het populaire Ik geloof in jou en mij.

Zijn dochter Caya vindt zijn melodieën erg mooi, terwijl haar vader zelf zo afstandelijk is. Dat blijkt ook wel als hij bij de repetities is van de musical Onder de groene hemel. Hij staat erbij en zegt niet veel, behalve dat hij zijn liedteksten echt probeert te vertellen. Stork, die men hem samenwerkt en zelfs een Mozartversie van Voor de overlevenden ten gehore brengt, kan daarover meepraten. Hij krijgt soms voor zijn gevoel te weinig van hem terug. Hij denkt dat De Groot nog wel iets nieuws op muziekgebied achter de hand heeft.

Kom nader is een regel uit het lied Anamorfose dat over zijn vader gaat. Zijn zangpedagoog drukt hem in de schouders als hij achter de piano zit. Eerder al heeft De Groot zijn moeder bezongen, die in een jappenkamp in Nederlands Indië overleed toen hij één jaar oud was. De kinderen werden bij familie ondergebracht. Zelf ging de vader weer terug naar Indië om zijn pensioen veilig te stellen. Later hertrouwde zijn vader een vrouw die zelf ook al twee kinderen had en werd het gezin verenigd in Heemstede. De overgang moet heftig geweest zijn voor een kleine jongen, zegt Caja die moet huilen en die concludeert dat haar vader hierdoor een onvermogen heeft om een hechte band met zijn familie te smeden. Ook het overlijden van Nijgh in 1997 ging min of meer langs hem heen, al was De Groot, die vroeger diens stem was, een week zijn stem kwijt. Het raadsel achter de persoon van de vader is, naar de betekenis van anamorfose, waarin de waarheid zich alleen ontvouwt onder een bepaalde hoek, volgens de broers nog niet gevonden. Het kan de impuls vormen voor een mooi vervolg van de muziekcarrière van De Groot.   

Hier de trailer van Kom nader, hier meer informatie over de nieuwe tournee Achter glas van De Groot op zijn site.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten