Indringende verhalen van slachtoffers van seksueel misbruik
door de kerk.
Doret van der Schoot maakte een indringend portret van een
groep oudere mannen, die op jonge leeftijd seksueel misbruikt zijn door de congregatie
Broeders van Maastricht. Vierentwintig mannen hebben zich verenigd om verhaal
te halen. Van der Schoot volgde enkelen van hen vier jaar lang en valt binnen
op het moment, D day genoemd, dat het erop of eronder is in de besprekingen,
die door de Broeders getraineerd worden. De mannen praten openhartig over hun
levensverwoestende ervaringen in een tijd van wederopbouw waarin men de blik op
de toekomst gericht had en foute zaken met de mantel der liefde bedekte. De onderzoeken
onder leiding van Deetman lichtten veel later een tipje van de sluier op.
Cor Born, die wel wat van Huub van der Lubbe heeft, bezoekt
het internaat in Amersfoort waar hij ooit misbruikt wordt. Hij moet huilen als
hij ziet dat de ruimte nog vrijwel intact gebleven is. Hij vertelt in een
klaslokaal dat iedereen wist dat nablijven funest kon zijn en dat het al
gevaarlijk was om als laatste de klas uit te gaan. Hij vertelt ook hoe genant
het was om in de ziekenboeg te liggen met pijn in zijn achterste dat aan een
val op zijn stuitje geweten werd. Hij vermoed dat hij slaappillen kreeg tijdens
het misbruik. Thuis werd zijn verhaal niet geloofd. Zijn moeder wilde er niet
over praten, werd hels als hij eover begon. Zijn leven was verwoest. Hij voelde
zich een nul in zijn werk.
Marcel Roomans kon een kerststal krijgen maar moest daarvoor
wel op een stil moment naar school komen
en moest vervolgens een donkere kast in. Later ontwikkelde hij claustrofobie
die hij na lang zoeken in verband kon brengen met die kast. Daarna wilde hij de
broeders vermoorden.
Eric Izaks spaarde sigarenbandjes en ging daarvoor naar de
kamer van een broeder. Later bekeerde hij zich tot baptist en was verbaasd over
de oprechte liefde daar.
Willy Stijns vertelt dat hij tijdens een opruimdienst in de
klas door een broeder oraal bevredigd werd en dat op zijn beurt ook bij de
broeder moest doen. Op het moment dat hij niet meer naar school wilde, kwam de
aap uit de mouw. De broeder verdween en verder hoorde hij er niets meer over. Later
plaste hij in bed uit angst en nog steeds zet hij in bed kussens om zich heen
uit bescherming.
Michel Vossen moest nablijven en werd door twee broeders
verkracht. Thuis was zijn moeder boos omdat hij te laat was voor het eten. Toen
ze achter de ware reden kwam deed ze aangifte, maar hij vond het moeilijk zijn
verhaal te doen in aanwezigheid van een rechercheur die zelf kinderen op die
school had. Met zijn kleinkinderen houdt hij afstand uit angst dat hij zich
vergrijpt.
Jan Willem Franssen zegt dat hij thuis niets over het
misbruik vertelde, omdat hij het gevoel had dat hij zelf iets fout had
gedaan.
Roomans maakt zich kwaad over een uitzending van Nieuwsuur
waarin een bisschop nogal koud zijn excuses aanbiedt. Ook Born is
teleurgesteld. Hij zegt dat elk initiatief van de slachtoffers moet komen en
dat de kerk niets doet.
Kees Gordijn biedt op D day namens zijn congregatie wel zijn welgemeende excuses aan en krijgt
daarvoor de handen op elkaar. Vervolgens gaat het om het bepalen van de
schadevergoeding en daarvoor moeten de mannen nog een keer zwaar door het stof.
In een bijlage op internet lezen ze tenslotte over de financiële
schadevergoeding, die nooit het leed weg kan nemen. De meesten gaan akkoord met
het voorgestelde geldbedrag, alleen Born vindt de vijftig duizend euro in geen
verhouding staan tot zijn vernielde leven en gaat verder procederen. De anderen
uiten wel de vrees dat de misbruikpraktijken door de kerk elders in de wereld
gewoon verder gaan.
Hier
de trailer, die begint met het bezoek van Cor Born uit het internaat in
Amersfoort. De bijgeleverde foto toont oudere jongens dan de kinderen waar het in de documentaire om gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten