Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 27 februari 2016

Filmrecensie: Soul kitchen (2009), Fatih Akin



Wisselvallige komedie over een onfortuinlijke uitbater van een eetcafé

Na de drama’s Gegen die Wand (2004) en Auf der anderen Seite (2007) gooit Fatih Akin het over een andere boeg. Soul kitchen, over de chaotische restauranthouder Zinos Kazantsakis die veel tegenslag heeft in zijn leven, is een drama van een heel wat lichtvoetiger niveau. Hoewel zijn vriendin naar Shanghai gaat om haar carrière als correspondent te vervolgen, zijn criminele broer voor hulp bij hem aanklopt, een oude schoolmaat het pand van hem wil afpakken en hijzelf een hernia oploopt, slaat Zinos zich tenslotte door alle ellende heen.

Migratie vormt opnieuw een thema in Soul kitchen. Niet de Turkse maar de Griekse achtergrond staat dit keer op de voorgrond. Zinos Kazantsakis drijft het volkse eetcafé Soul kitchen in een oude buurt van Hamburg en heeft daar zijn handen aan vol. Zijn vriendin Nadine verwijt hem door de telefoon dat hij te laat is voor een etentje van haar oma. Op weg naar het etablissement waar de familie bijeen is, komt hij zijn oude schoolmakker Thomas Neumann tegen die graag contact met hem wil, maar Zinos heeft geen tijd. Door alle drukte maakt hij ruzie met Nadine tijdens het etentje. Hij is niet de enige. Ook kok Shayn heeft het aan de stok met een klant. Hij wordt door zijn baas ontslagen. Zinos neemt hem aan, maar een goede zet blijkt dat niet te zijn, want zijn publiek wil geen fatsoenlijk restaurant eten maar fastfood. Gelukkig verzoent hij zich nog met Nadine voordat die op het vliegtuig stapt.

Zijn broer Ilias klopt bij hem aan als de rust enigszins lijkt teruggekeerd. Hij mag vrij uit de gevangenis als Zinos hem aan een baan helpt. Als Zinos zelf een hernia oploopt, is hij weer in last. Hij gaat op aanraden van Nadine, die met hem skypt, naar kinesthesiste Anna die oefeningen met hem doet, omdat hij niet verzekerd is voor ziekenhuishulp. Vervolgens haalt de belastingdienst zijn stereo installatie weg vanwege betalingsachterstanden. Tot overmaat van ramp zendt Neumann, die zijn oude pand wil kopen, de inspectie van de volksgezondheid op hem af, die hem een maand geeft de keuken te renoveren.

Zinos stuurt iedereen in zijn omgeving weg om rust te vinden, ook de jongens die in zijn café repeteren, zelfs serveerster Lucia. Hij wil weg, naar Nadine in Shanghai en zoekt een zaakwaarnemer, maar dat valt nog niet mee. Zijn broer Ilias heeft connecties met criminele vrienden en Lucia is liever met haar kunst bezig. De twee medewerkers krijgen wel een verhouding met elkaar, maar Zinos schiet daar weinig mee op. Als hij tenslotte toch maar zijn broer heeft aangesteld en op het vliegtuig wil stappen, ziet hij Nadine op de luchthaven, in gezelschap van een vriend. Het leven zit hem ook niet mee, al is daar toch nog Anna, die na alle leed van Zinos wel wat ziet in deze onfortuinlijke uitbater. 

De hoeveelheid ontwikkelingen in Soul kitchen is teveel van het goede. Zinos ontmoet teveel tegenslag. Hij is hulpvaardig voor anderen maar ook heel dom om in zijn eentje een koelkast op de tillen. Wisselvalligheid is troef. Het doet allemaal geforceerd aan, zoals ook te zien is aan de manier waarop Zinos met zware rugpijnen door het leven gaat. Geloofwaardig is hij niet. Diens chaotische gemoedstoestand springt heen en weer als een duveltje in een doosje. Net als de variëteit aan muziek, die loopt van Duitse schlagers, italiaanse smartlappen tot natuurlijk soulmuziek. Heeft Zinos soms adhd? Erg leuk is zo’n komedie niet. Het is de vraag of Akin deze weg moet vervolgen. Dat zien we dan wel in The cut.

Hier de trailer.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten