Kindertheater voor grote mensen
Theatergroep Vis à Vis staat voor uniek theater spektakel,
zo is te lezen op hun prachtige locatie aan de Muiderzandplaats en daarmee is
geen woord teveel gezegd. Spektakel is in ruime mate voor handen, visuele
hoogstandjes zijn er volop. Met de hijskraan die van tevoren al langs het
podium zwenkt en met aangekoppelde lading achter een plastic scherm blijft
staan lijkt zich de eerste verrassing aan te dienen. Eenmaal binnen in een
fraaie halfopen arena zien we de woorden Gebr. Van Rees boven de achterwand
oprijzen. Het zwoele weer en de vrolijke zon maken de omstandigheden voor een
middagje theater op locatie optimaal. De vrouw die opeens in de lucht boven het
podium fietst, is niet slecht als smaakmaker. Een luchtfietster als motto.
Exit vertelt het
verhaal over de twee broers Barry en Dick van Rees die een bedrijf voor
kweekvlees hebben opgericht, dat zo goed loopt, dat zelfs Chinezen daarin
geïnteresseerd zijn. Een delegatie, bestaande uit een man en een deftige vrouw,
wordt door manusje van alles Van Vliet in een bedrijfswagentje naar de fabriek
gereden en daar verwelkomd door de twee directeuren met een glaasje jenever. Na
de bezichtiging willen ze de fabriek wel kopen, maar dat is tegen het zere been
van Barry die na een ruzie met Dick het bedrijf verlaat.
Een vooropgezette actie van Barry doet Dick op een
begraafplaats belanden, alwaar hij zich na een fraaie verkleedpartij bij de
doodgravers voegt. Hij doet mee aan een open dag waarbij het publiek de
nieuwste manieren van begraven kan bewonderen. Voor elk wat wils. Het idee van
de supermarkt heeft zich tot het levenseinde uitgebreid. Een van de nieuwste manieren
is het invriezen. Per ongeluk komt Dick terecht in de machine die de mens
invriest tot betere tijden, maar die blijken nog minder vrijheid te bieden dan
de huidige tijd, waarop hij na de nodige toch weer de boze droom kan verlaten.
Met spectaculaire visuele middelen en een perfecte timing
wordt dit verhaal ingevuld. De toeschouwer wordt anderhalf uur lang overdonderd
door de technische uitvoering, waarbij in- en uitschuivende containers het
podium vormen. In het tweede gedeelte schuift de hele achterwand weg om
uitzicht te bieden op een wonderlijke begraafplaats met daarachter de ruimte
waarin mensen worden ingevroren. Valkuilen vormen een hindernis, zoals Dick
merkt. als hij met drankjes op een dienblad gestrekt in een pas gedolven graf
belandt.
De rollen worden door de zeven spelers prachtig uitgevoerd.
Details zorgen voor veel humor, zoals de Chinese man die aan zijn bazin alles over
de fabriek uitlegt zonder dat de directeuren nog iets verteld hebben, Van Vliet
die telkens tegen de deur aanbotst als hij naar binnen wil gaan, een mol die op
de begraafplaats omhoog komt en door de mollenvanger aan zijn riek gespietst
wordt, een kinderwagen die door de moeder vlak voor de vijver geparkeerd wordt
en die langzaam het water in rijdt, Dick die de baby wil redden, maar gehinderd
wordt door de scherpe kiezels onder zijn sokken, het knopje aan de lamp waarmee
hij de gewenste muziek kan opzoeken. Mensen die de voorstelling gezien hebben,
moeten ongetwijfeld glimlachen bij de herinnering aan dit soort fraaie momenten.
Dat neemt niet weg dat Exit
toch een gevoel van leegte achterlaat. Aan het einde van de voorstelling is de
visuele stimulatie verdwenen en landt de toeschouwer weer met zijn voeten op de
aarde. Op de sterke beelden op het netvlies na, blijft er weinig hangen van het
stuk. Gevoelens doen er niet toe. De dramatische ontwikkeling is ondergeschikt
aan de visuele overdondering, psychologische verwikkelingen verliezen het van
de grappen en grollen. Het is kindertheater voor grote mensen, maar dan wel van
de beste soort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten