De moeilijke jeugd van een groots countryzanger
James Mangold doet een verdienstelijke poging om het
jeugdige leven van country zanger Johnny Cash (1932-2003) te verfilmen. Tot de
tijd dat hij June Carter tot zijn vrouw kon maken, kende zijn leven meer diepte-
dan veel hoogtepunten. Onsterfelijk waren de beelden van een optreden in 1968
in Folsom Prison op uitnodiging van een gevangene die met Cash meespeelde. Het
is deze gebeurtenis die Mangold aangrijpt om het verhaal van diens jeugd te
vertellen. Cash staat voorafgaande aan het concert in een werkplaats die
mogelijk als backstage dient en bekijkt een zaagmachine die zijn broer Jack het
leven kostte. We horen hem denken en volgen een lange flashback tot we weer in
Folsom Prison terug zijn.
Johnny had een driftige vader die meer op had met zijn zoon
Jack. De man kon het niet uitstaan dat deze zoon in 1944 door een ongeluk met
een zaagmachine om het leven kwam en zadelde Johnny, die altijd al meer in
muziek geïnteresseerd was, met een schuldgevoel op. Vervolgens maken we een
sprong naar de verhouding tussen Johnny and Vivian. Hij belt haar in 1952 vanuit
zijn legerstandplaats in West Duitsland om te vertellen dat hij veel gitaar
oefent en met haar wil trouwen. Al gauw is er een baby. Johnny colporteert net
als andere mannen op straat. Eens komt hij langs een muziekstudio, maar daar
wordt de deur voor zijn neus dichtgeslagen. Hij laat het er niet op zitten en
dwingt een auditie met zijn bandje af. Hoewel de muziekbaas aanvankelijk niets
in het ten gehore gebrachte gospelnummer ziet, krijgt Cash een herkansing die
eindigt in 1956 in een plaatopname van Folsom
Prison en I walk the line.
De aanvankelijke opluchting van Vivian over de verdiensten
van haar man verandert al gauw in eenzaamheid. Johnny is altijd de deur uit,
wordt bestookt door jonge meisjes en toert ook nog eens rond met de knappe
zangeres June Carter. Het is een grappig moment in de film als June moet
optreden maar vast blijkt te zitten aan Johnny’s gitaar. Hoewel Johnny gek is
op June, vindt zij dat hij zijn gezin niet in de steek mag laten. Ze is ook
zelf getrouwd, maar minder gelukkig en heeft ook een dochter. Johnny kan het niet
uitstaan dat June niet met hem naar bed wil en verbouwt – als een aardje naar
zijn vaartje - de kleedkamer, maar June geeft niet toe. Tijdens de uitreiking
van de Music Awards beledigt hij June die net aan een nieuwe verhouding begonnen
is. Vivian wil zelfs niets van haar weten.
Johnny maakt het goed met June en neemt haar op in zijn tournees.
Omdat ze dicht bij elkaar zijn, ligt lichamelijk contact voor de hand, maar dat
leidt nog niet tot een relatie. Omdat Johnny aan drugs verslaafd raakt, houdt
June hem van zich af. De problemen worden voor Johnny zo groot dat een tournee
wordt afgelast. Ook Vivian is niet blij met haar drugsverslaafde man. Ze vertrekt
met de dochters naar haar ouders.
In een desperate bui koopt Johnny een jaar later een huis in
de buurt van Nashville, in Hendersonville, waar June met haar twee dochters inmiddels
bij haar ouders inwoont. Hij organiseert een housewarming party die leidt tot
ruzie met zijn vader over de dood van Jack. Zijn vader wijst hem er fijntjes op
dat hij toch maar, anders dan zijn pillenslikkende zoon, de drank heeft afgezworen.
June blijft tenslotte op aanraden van haar ouders bij hem. Die zien wel dat het
anders tot brokken leidt.
Dan zijn we weer terug in Folsom Prison. Johnny treedt op,
maar wil nog steeds de hand van June. Tijdens een ander optreden waarbij zij
samen het nummer Jackson ten gehore brengen, vraagt hij die publiekelijk en
krijgt die ook, tot enthousiasme van de zaal. In de aftiteling is te lezen dat
de twee nog vaak samen optraden, tot 2003 toen eerst June en later Johnny
overleed.
De rollen van Johnny en June worden prachtig vertolkt door Joaquin
Phoenix en Reese Witherspoon, de muziek is van T Bone Burnett die de spanning in
de film tot ondraaglijke hoogte opbouwt, want wie wil nou niet lekker lang genieten
van een onvervalse Johnny Cash song?
Hier de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten