Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 26 september 2015

Filmrecensie: Gorillas in the mist (1988), Michael Apted



Ik was benieuwd naar ander werk van documentairemaker Michael Apted die de baanbrekende serie 7 up maakte en kwam de speelfilm Gorillas in the mist tegen, waarin hij met een schets van het leven van de Amerikaanse gorilla onderzoekster Dian Fossey (1932-1985) toch enigszins bij het documenteren blijft en een gedegen werkstuk aflevert.

In het begin van de film komt Fossey gehaast en te laat naar een lezing in 1966 in Louisville, Kentucky van wetenschapper Louis Leakey die spreekt over twee uitdagingen waar zijn land voor staat. Naast de uitdaging in de toekomst is er ook een in het verleden, namelijk om de Afrikaanse berggorilla te leren kennen die met uitsterven wordt bedreigd. Fossey trekt hem aan zijn jasje en zegt dat ze al zes brieven heeft geschreven om haar diensten aan te bieden. Leakey is sceptisch over de vrouw die met gehandicapten werkte en op grond daarvan denkt dat ze ook met gorilla’s kan omgaan, maar geeft haar het voordeel van de twijfel.

Fossey heeft twee jaar Swahili geleerd maar kan daarmee niet uit de voeten als ze een spoorzoeker moet kiezen uit een groep mannen in Bugani in het zuiden van Congo. Gelukkig spreekt de betrouwbaar ogende Sembagare een woordje Engels. Fossey is daarnaast ook teleurgesteld dat Leakey, die haar van het vliegtuig heeft gehaald, niet met haar meegaat naar de hut van gorilla kenner Schaffer, maar vastbesloten als ze is, bestuurt ze zelf de jeep met Sembagare aan haar zijde.

Eenmaal in de hut aangekomen leest ze het boek van Schaffer die als stelregel schrijft om nooit weg te lopen van gorillas. Helaas kan Fossey aanvankelijk geen apen vinden en ook Sembagare is wat dat betreft geen goede hulp, want hij heeft nog nooit gorilla’s opgespoord. Fossey communiceert op 23 maart 1967 met Leakey die antwoordt dat ze op zoek moet gaan. Na zes weken stuit Fossey op verse apenstront. Ze is dolblij met de aanblik van een groep gorilla’s, maar rent toch weg als de leider met zijn zilveren rug haar aanvalt. Terug in de hut wordt ze opgepakt door militairen die haar terugbrengen naar Bugani en haar het land uitzetten, dat in burgeroorlog verkeert.

In Rwanda doet Fossey, gewapend met een pistool, een nieuwe poging om contact met de gorilla's te krijgen. Leakey wil dat ze nesten zoekt om de aantallen te bepalen van de populatie die snel in aantal achteruit gaat. Ze stuit opnieuw op de troep onder leiding van de gorilla met de zilveren rug en vergroeide vingers die ze Digit noemt. Door hem te imiteren en zich onderdanig op te stellen bouwt ze een band met hem op. Sembagare ontdekt tekens van zwarte magie in het bos. Al gauw wordt Fossey omsingeld door de Batwa, een stam die leeft van de verkoop van gorilla’s. De leider van de groep ziet haar aan voor een heks. Fossey tekent heksen op bomen om meer invloed op de stam te krijgen.

Inmiddels komt Bob Campbell, een fotograaf van National Geografic, langs om foto’s te maken van het project. Aanvankelijk is Fossey niet zo blij met de indringer, maar later ontstaat er betere verstandhouding en, niettegenstaande het feit dat Campbell getrouwd is en Fossey verloofd, zelfs een romance tussen de twee. Omdat er nog steeds gorilla’s gedood worden, gaat Fossey naar dierenhandelaar Claude van Vecten die gorilla’s aan Europese dierentuinen levert en daar doodleuk een koopcontract van laat zien. Fossey laat het er niet bij zitten en gaat naar Mukara, een vertegenwoordiger van de regering om in ruil voor een baby aapje aan Van Vecten drie opzichters te regelen die roof van gorilla’s moeten voorkomen. Het kwade bloed die dit bij de stam zet, moet haast wel de reden van haar nooit opgehelderde dood in 1983 zijn. Ze wordt begraven naast Digit die ten prooi viel aan de Batwa. Sembagare legt een cirkel van steentjes rond hun graven om hun eenheid te benadrukken zoals de Afrikaanse stammen gewoon waren te doen.  

De mooie hoofdrol is voor Sigourney Weaver die elf jaar daarvoor al meespeelde in Annie Hall.

Hier de trailer, hier nog een fragment over de dood van Dian Fossey, hier mijn bespreking van 56 Up.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten