Sterke thriller met mooie cast en veel humor
Voor de verandering keek ik gisteravond eens naar een
thriller, een Nederlandse, maar van een verrassend hoog niveau met een mooie
cast. Lek kent veel actie en humor,
niet in de laatste plaats door de inbreng van het Amsterdamse politiecorps, dat
het niet al te nauw neemt met de voorschriften. Als de dienders Eddy en Franco op
straat patrouilleren, zin krijgen in een patatje en zien dat de zaak vol staat
met buitenlanders, hoeven ze enkel te roepen dat ze een identiteitscontrole
gaan uitvoeren of de zaak stroomt leeg, waarop ze op hun gemak kunnen bestellen
wat ze willen.
Naast het corps en crimineel Jack die altijd met een baby op
zijn borst loopt, speelt ook Ria, de vrouw van Eddy, een flitsende rol in het
geheel. Meteen in het begin zitten zij en Eddy, omdat ze geen kinderen kunnen
krijgen, bij de vrouwelijke dokter in het ziekenhuis die, met een
orenklapperende coassistent achter haar, precies wil weten hoe ze doen en hoe
vaak. Na afloop verwijt Ria, een prachtrol van Ricky Koole, haar man dat hij
steeds antwoorden gaf die lijnrecht tegenover de hare staan. Zo vaak doen ze
het niet. Zelf zou die broedse meid het elke dag wel willen, maar Eddy heeft
andere zorgen. Hij wil hogerop in het korps en niet zijn hele leven langs de
straat banjeren. Ria van haar kant zou ook blij zijn als Eddy niet steeds
nachtdienst hoeft te draaien.
Een kans op verandering biedt zich aan als hoofd van de
recherche Ferdinard de Wit wil dat Eddy meehelpt om de beruchte drugscrimineel
Ben Haverman op heterdaad te betrappen.
We zagen Haverman al in het begin van de film in een
sadistische scène waarin hij, in zijn hoofdkwartier en omgeven door zijn maten,
op karaoke wijze een lied zingt terwijl een onfortuinlijke man met een strop om
zijn nek met zijn handen aan een stang hangt, die langzaam wordt verwarmd. De
Wit weet dat Eddy een jeugdvriend heeft, Jack Boon geheten, die in het
criminele circuit heeft gezeten en hem informatie kan geven. In het ziekenhuis zijn
de twee elkaar weer tegengekomen, omdat Jack net een dochtertje heeft gekregen
waar hij apentrots op is, net als op zijn lamborghini, een sportwagen waarmee
Eddy ook wel zou willen pronken.
Politieinspecteur Berg is niet blij met de bemoeienis van
Eddy. Het recherche- en het gewone politiewerk staan op gespannen voet met
elkaar, zoals in de film duidelijk gemaakt wordt. Vooral als de zaken niet
lopen zoals gewild. Het door Jack doorgeseinde drugstransport in de haven van
IJmuiden komt niet aan. De Wit weet meteen dat er ergens een lek moet zitten en
geeft Eddy de opdracht om dat op te sporen, dus aan een kind hoeft Eddy
voorlopig helemaal niet te denken. Zeker niet als hij een bericht van een
onbekende ontvangt met een sleutel van een kluis op CS waarin zich een tas vol
geld bevindt die later weer weg is. Berg wil een verantwoording en als Eddy die
niet kan geven, wordt hij geschorst, hetgeen inderdaad gebeurt, omdat Eddy die
inmiddels denkt te weten wie de lekker is, maar dat niet wil zeggen.
Inmiddels is Ria dan wel zwanger, maar Eddy heeft nog steeds
zorgen, in toenemende mate. Ondanks zijn schorsing zet De Wit hem verder aan
het werk in de zaak om Haverman te pakken. Tijdens zijn acties ontdekt Eddy wie
werkelijk achter de lekkage zit, waarmee we langzaam aan naar de ontknoping
gaan die zich afspeelt in het dierenasiel waar Ria werkt.
Lek, gemaakt naar
het boek Sans rancune van Jan van
Daalen, is een intrigerend dubbelspel dat over veel schijven loopt, waarbij ik de
belangrijke crimineel Patrick nog niet eens heb genoemd, en dat tot het eind
spannend blijft, niet in de laatste plaats door de flitsende muziek die de
scènes begeleidt.
Hier de trailer op
vimeo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten