Sterk familiedrama tegen de achtergrond van de
Amerikaanse burgeroorlog
Gone with the wind,
naar de gelijknamige roman van Margaret Mitchell, is een ijkpunt in de
filmgeschiedenis. Het epische familiedrama in de tijd van de Amerikaanse
burgeroorlog vanuit de positie van het zuiden bezien, is nog steeds een
aangrijpend verhaal met veel onverwachte wendingen, waarbij de tegenwoordig zo
vaak getoonde sentimentaliteit afwezig is. De film is tegelijk een eerbetoon
aan de cultuur van het zuiden van de Verenigde Staten die honderdvijftig jaar
later alleen maar verder is weggezakt.
De film begint in 1861 aan de vooravond van de burgeroorlog.
Hoofdpersoon Scarlett O’ Hara is net zestien jaar oud geworden en viert dat met
haar familie op het landgoed Tara in de buurt van Savannah, Georgia. Ze is
verliefd op Ashley Wilkes die zich echter verloofd heeft met zijn nicht
Melanie. De flirterige Scarlett probeert tijdens het rustuur voor meisjes Ashley
ervan te overtuigen dat zij een betere kandidaat is, maar Ashley gaat daar niet
op. De jaloerse Rhett Butler heeft hun gesprek opgevangen en probeert Scarlett,
zoals ook later steeds, voor zich te winnen. Om Ashley te provoceren trouwt
Scarlett echter met Charles, de broer van Melanie.
Al gauw trekken Ashley en Charles ten oorlog tegen de
Yankees. De laatste sterft aan een longontsteking en maakt Scarlett tot een
ongelukkige weduwe. Haar moeder ziet dat ze een verzetje nodig heeft en stuurt
haar naar Melanie in Atlanta. Rhett komt ook op bezoek en houdt het vuurtje
voor Scarlett warm. Tijdens de kerst komt Ashley met verlof. Scarlett voelt
zich het derde wiel aan de wagen, maar Ashley zegt dat ze voor Melanie moet
zorgen als hij er straks niet meer mocht zijn.
Als de oorlog heviger wordt en Atlanta onder vuur komt te
liggen, haalt Rhett Scarlett en de zojuist bevallen Melanie op. Vlak voor Tara
zet hij de vrouwen af, want hij gaat de strijd weer in. Scarlett komt in 1864 thuis
bij een dementerende vader en een zojuist aan de tyfus overleden moeder. De
katoenplantage is verwaarloosd en de Yankees hebben alles van waarde
meegenomen. Scarlett, inmiddels een door het leven gerijpte vrouw, steekt de
handen uit de mouwen. Het muzikale thema van de film zwelt aan.
Het einde van de oorlog brengt geen verbetering. Scarlett
moet meer grondbelasting betalen en probeert op allerlei manieren aan geld te
komen. Ze trouwt zelfs met Frank Kennedy die aan haar zusje gekoppeld was en
neemt de zaken over in diens houtzaak in Atlanta. Ashley die getraumatiseerd
uit de oorlog is gekomen, wordt, nadat hij heeft geweigerd samen met haar naar
Mexico te vluchten, door Scarlett in de zaak ingeschakeld. Ze heeft er veel
voor over om de voormalige katoenplantage Tara te behouden.
Het drama gaat maar door. Scarlett voelt zich schuldig over
haar huwelijk met Kennedy en vlucht in de drank. Ze geeft vanwege het geld tenslotte
toe aan de avances van Rhett, trouwt met hem en krijgt een dochtertje, maar het
geluk blijft weg. Terwijl Ashley altijd haar grote vlam was, is die - heel on
Amerikaans - op het eind ook gedoofd blijkt, blijft, gelijk de eerder tegen
haar gesproken woorden van Ashley, alleen de rode aarde van Tara over als bron
van zingeving.
Vivien Leigh als Scarlett en Clark Gable als Rhett
overtuigen als hoofdpersonen, die gedurende de drie en een half uur dat de film
duurt de nodige karakterontwikkelingen kennen. Daarnaast is er een mooie bijrol
voor de zwarte bediende Mammy die weet wat er in Scarlett omgaat en haar
probeert te behoeden voor valkuilen maar niet in de positie is om haar tegen te
houden.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten