Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



donderdag 10 september 2015

Filmrecensie: Deliverance (1972), John Boorman



Rivermovie met vier stoere Amerikanen in twee kajaks

Voordat de Cahulawassee rivier in het zuiden van de Verenigde Staten wordt ingedamd willen vier avontuurlijk ingestelde Amerikanen deze wilde stroom nog eens bedwingen. Ze spreken een datum af en reizen met twee auto’s met kajaks op het dak in de richting van de rivier. Tijdens de overlevingstocht beleven ze avonturen die ze liever niet hadden meegemaakt.

De eerste stop is bij een oude man die benzine verkoopt. Bobby the guitarspeler gaat uit de auto en tokkelt een deuntje van Duelling Banjos dat algauw op banjo wordt nagespeeld door een zwakzinnige zoon die in een schommelbank zit. Een aardige appetizer voor wat komen gaat en achteraf gezien misschien wel het leukste stukje uit de film.

Lewis, een man met een Tarzan achtig voorkomen (gespeeld door Burt Reynolds), leidt de expeditie naar de rivier. Hij heeft de broers Griner van een sloopbedrijf voor veertig euro meegekregen om hun auto’s naar het punt van aankomst bij het stadje Aintry te rijden. Al gauw na het begin van de tocht passeren ze een brug waarop de zwakzinnige jongen op zijn banjo als het ware een saluut aan hen brengt.

Daarna nemen de problemen in rap tempo toe. De verhoudingen tussen de mannen zijn duidelijk. Ed (John Voight) is een man van huisje boompje beestje en het lukt hem niet om, zoals Lewis deed met een vis, een hert te schieten met pijl en boog. Later op de dag tijdens een pauze ziet Ed een paar whiskystokers in het bos die op hun afkomen en kwaad willen. Bobby moet zich uitkleden en wordt verkracht en juist als ze ook met Ed ontuchtige handelingen willen verrichten, raakt Lewis met zijn pijl een van de mannen, die met veel gevoel voor stijl tegen de grond gaat. De ander vlucht en blijft een bedreiging vormen.

Er ontstaat een nogal opgelegde discussie over wat ze met het lijk moeten aanvangen. Drew wil het meenemen en overhandigen aan de politie, maar uiteindelijk wordt de man toch maar aan de oever van de rivier begraven. Als zich daar straks een stuwmeer vormt kraait er geen haan meer naar.  

De beelden van de mannen in de stroomversnellingen waren al te zien, maar de laatste worden heviger. De mannen slaan over boord en missen Drew als ze in rustiger water komen. Lewis die zijn been gebroken heeft, zegt dat Drew doodgeschoten is door de whishystoker die eerder ontsnapte. Ed gaat op onderzoek uit en klimt daartoe loodrecht met pijl en boog de rotsen op. Na lang wachten ziet hij een man met een geweer en schiet hem neer. Helaas blijkt het een jager en niet de whiskystoker. Na het nodige fysieke gestruikel komt Ed met het lijk beneden. Ze besluiten het af te laten zinken en gaan met Lewis in de kano naar hun bestemming, zodat die in het ziekenhuis van Aintry verzorgd kan worden.  

 Er volgen natuurlijk nog de nodige vragen van de politie over de precieze toedracht van het ongeluk van Drew, maar Ed en Bobby weten ze daar uit te redden. Het is grappig te zien dat op het eind een kerk verplaatst wordt die anders onder water zou komen te staan. De sheriff wil dat het stadje in vrede kan sterven.  

Deliverance ademt de geest van de frontiers die op weg naar het westen de wilde natuur moesten bedwingen en is gemaakt naar de gelijknamige roman van James Dickey, die ook het filmscript voor zijn rekening nam. Echt een film met en voor stoere mannen, die volgens mij aan het uitsterven zijn.

Hier de trailer van Deliverance, hier de scene Duelling banjos.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten