Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 11 september 2015

Filmrecensie: The fountain (2006), Darren Aronofsky


Mysterie van het leven niet in filmbeelden te vatten

De naam Darren Aronofsky staat garant voor boeiende films. Ik was benieuwd naar The fountain (2006) die hij maakte tussen Requiem voor a dream (2000) en The wrestler (2008). In plaats van een verhaal over drugsverslaving of de openbaringen van een worstelaar, gaat het hier om een buitenaards, bovennatuurlijk thema. Het motto uit Genesis waarin Adam en Eva verbannen worden uit het paradijs en de boom des levens voor hen geen bron meer is, vormt de context van The fountain.

De film speelt zich af in drie tijdsperioden. In de eerste periode, zo’n duizend jaar geleden gaat een veroveraar, Thomas geheten, in opdracht van de koningin van Spanje op zoek naar boom die het eeuwig leven moet schenken, in de tweede periode die in het heden speelt zoekt laborant Tommy Creo naarstig naar een medicijn dat zijn vrouw Izzy in leven moet houden, in de derde periode, duizend jaar van ons verwijderd, zien we de inmiddels kalende yogi Tommy die tenslotte de boom vindt. Steeds is er sprake van een queeste. Afmaken in de zin van voltooien vomt steeds de opdracht.

De scènes uit de drie perioden overlappen elkaar regelmatig, maar zijn niet altijd even duidelijk. Aronofsky begint met een soort totaaloverzicht en vult dat langzamerhand in. Het boek dat Izzy over deze thematiek schrijft vormt een schakel tussen de verschillende delen. Aronofsky gaat terug naar de oude wijsheid van de Maya’s en verbindt die met new age achtige ideeën.

Thomas krijgt in zijn strijd voor de koningin te maken met de inquisiteur die de standpunten van de kerk verkondigt en ketters op gruwelijke wijze tot de brandstapel veroordeelt. Thomas wil hem met een kruisboog vellen als hij bericht krijgt dat hij bij de koningin moet komen die een beter idee heeft. Ze heeft van pater Avila die in Amerika is geweest, gehoord van de verborgen boom des levens dat een sap afscheidt dat eeuwig leven schenkt en wil dat hij die vindt. Ze geeft een ring mee die hun eeuwige verbintenis zal symboliseren als hij zijn opdracht vervuld heeft

Tommy is thuis hard aan het werk als Izzy wil wandelen. Ze heeft haar witte mutsje al op. Later zit ze in de sneeuw en gooit een sneeuwbal naar hem toe. Ze wijst hem op de ster Xibalba waar de dode zielen worden herboren en die aan het uitsterven is. Ze schrijft daarover in een boek dat The fountain heet. Als ze in bad zit, realiseert Tommy zich dat ze ziek is hetgeen leidt tot een intense natte vrijpartij. Als blijkt dat ze kanker heeft zet Tommy alles op alles om de tumor bij een aap uit te schakelen en daarmee ook het leven van Izzy te redden. Directrice Lilly vindt dat hij veel te onwetenschappelijk te werk gaat, maar Tommy laat zich niet tegenhouden. Als hij bij de zieke Izzy is, leest hij uit haar boek over de toestand in Spanje en de tocht van Thomas. Het laatste hoofdstuk is nog leeg. Een mooie taak voor Tommy, denkt Izzy, die hem voor ze sterft pen en inkt cadeau doet.

Vooral de laatste periode met een yogi die door het heelal zweeft doet zweverig aan. Hij vindt de boom en steekt de dolk erin die ooit door pater Avila meegenomen is, waarna er een op sperma lijkend sap uit gutst dat door de yogi met grote teugen ingenomen wordt waarna hij in een bloeiende struik verandert die iets te maken moet hebben met de eeuwige cirkel van het leven. Er komt veel hocus pocus bij het uiteindelijke succes van de queesten kijken, waarmee weer eens wordt bewezen dat niet alles van de geest in beeld te vatten is. Gelukkig maar.

Rachel Weisz (1970) is om te zoenen zo mooi, vooral als de koningin die soms in de herinnering van Thomas verschijnt of als de wilde vrouw met lang zwart haar in een rood jurkje in de herinnering van Tommy.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten