Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 12 december 2015

Filmrecensie: Transsiberian (2008), Brad Anderson


Aardig thema ontwikkelt zich steeds meer tot een James Bond film

De trailer van Transsiberian wekt de nodige verwachtingen aan leuke gesprekken in wisselende landschappen. Een jong Amerikaans stel is per trein op weg van Peking naar Moskou en krijgt te maken met een ander jong stel dat bij hen in de coupé intrekt. De reis, die volgens het bord 7865 kilometer zal duren, leidt tot steeds meer verwikkelingen, maar echt overtuigen doet het drama, anders dan Moord in de Oriënt express, zelden. Op de inbreng van acteur Ben Kingsley na dan.

Roy en Jessie hebben in Beijing meegewerkt aan een project voor de kerk waaraan de brave Roy verbonden is. In zijn woonplaats heeft hij een ijzerwinkel en hij heeft zijn vriendin Jessie, die graag fotografeert, overgehaald om een deel van de terugreis per trein te maken en dan ook nog Moskou te bezoeken. Als ze bij de grens met Rusland, waar de onderstellen moeten worden aangepast aan de grotere Russische rails, kennismaken met de backpackers Carlos en Abby, een stel dat bij hen in de coupé trekt, ontstaat er onrust. Carlos probeert het aan te leggen met Jessie, Abby die uit Seattle komt en taalles heeft gegeven in Japan, wil naar Vancouver, naar het huis van haar oma aan een meer en kan niet wachten tot de reis is afgelopen.

We weten al dat Abby, om dat huis te kopen, het geld nodig heeft, dat Carlos gestolen heeft van een drugshandelaar, die hij daarna ook nog gedood heeft. De film begint immers met beelden uit Vladivostok waarin we de man zien met een mes tussen zijn ribben. De Rus Ilya Grinko (een mooie rol van Ben Kingsley), die het geld toekomt, is des duivels dat de transactie mislukt is en zal er alles aan doen om de zaak op te lossen. Daartoe neemt ook hij plaats in de Transsiberië Express, maar dat is pas later.

De gesprekken tussen de vier jonge mensen zijn niet bepaald erg boeiend en de blikken, vooral van Abby, weinig subtiel. Carlos mist de juiste toon om Jessie in te palmen en laat haar heel overmoedig de matroesjka’s of baboesjka’s zien die hij in zijn rugzak heeft. Overduidelijk zijn ook de politiecontroles in de trein met drugshonden. Wel weer leuk is dat Jessie tegen Carlos, die haar wil overhalen om wodka te drinken, zegt dat hij, vrij vertaald, niet moet proberen de demonen in haar te doden, want dan gaan ook haar engelen eraan.

Als de stellen in Irkoetsk uit de trein gaat om de benen te strekken, vertelt Jessie aan Abby over haar leven en haar relatie. Roy uit zich kinderlijk enthousiast tegen Carlos over de stoomtreinen die elders op een perron staan. Hij gaat daar zo in op dat hij de fluit van zijn eigen trein niet hoort en deze mist. Jessie is overstuur en stapt bij de volgende halte uit. Carlos en Abby gaan met haar mee naar het hotel waar ze overnachten omdat de volgende expresstrein pas de volgende dag langskomt. Onder vals voorwendsel neemt Carlos een douche in de kamer van Jessie, stopt op een onbewaakt moment de met drugs volgestopte baboesjka’s in haar koffer en maakt ook gebruik van de mogelijkheid om een uitstapje te maken naar een fotogenieke, vervallen Russische kerk in de bossen. Na een poging om Jessie seksueel te overweldigen, treft zij hem met een stuk hout waarmee zij hem een fatale klap toebrengt.

Jessie is volkomen van streek als ze Roy weer bij de trein treft. Ze probeert de moord te vergeten, maar inmiddels zit ook Ilya Grinko in de trein en legt haar het vuur aan de schenen. Zijn uitspraak over de tijd na het communisme mag er zijn: eerst leefden ze in het donker, nu sterven ze in het licht. Nadat hij hen vertelt heeft dat naïeve stellen vaak worden ingezet als drugskoeriers, gaat er bij Roy een licht op. Jessie houdt echter vol dat Carlos en Abby nooit met haar in het hotel in Irkoetsk zijn geweest en draait zich daarmee steeds meer vast. Wanhopig probeert ze de baboesjka’s met heroïne ergens te dumpen, maar dat lukt niet. Roy ziet ze in haar tas en brengt ze naar Ilya, maar daarmee zijn de problemen nog niet opgelost want Ilya wil zijn geld terug en daartoe zet hij Jessie verder onder druk. De film komt daarmee steeds meer in een bekend, maar niet zo heel origineel vaarwater en doet denken aan een James Bond film. Jessie tekent tenslotte voor de Amerikaanse politie een verklaring dat ze hen de waarheid heeft verteld, al was dat maar gedeeltelijk. Ze heeft wel Abby ingelicht die de dans ontsnapt en met het geld van de transactie naar Vancouver gaat, naar het stille meer van haar oma, waar ze, zo het sprookje gaat, nog lang en gelukkig zal leven.   

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten