Jonge profbokser op weg naar een goed doel
De documentaire I am
Innocent, over de Nigeriaanse bokser Innocent Anyanwu, is een
schoolvoorbeeld van een goede documentaire met veel spanning en een kop en een
staart. Innocent heeft al vroeg in zijn leven een doel, namelijk om het bestaan
van de mensen in zijn dorp Ekwerazu te verlichten, die dagelijks een moeilijke
tocht moeten maken om water te halen. Zijn vaardigheid in het boksen helpt hem
daarbij. Mark Limburg en Jeroen Wolf volgen hem op zijn weg door de wereld en
in Nederland in het bijzonder, waar hij tenslotte bokst voor de Europese titel
in het vedergewicht. Door de documentaire heen zijn beelden te zien van het
titelgevecht.
De tocht die Innocent volgde, begon acht jaar daarvoor in
een bootje naar Libreville in Gabon en vervolgens met een schip naar de
Verenigde Staten. Het schip werd geënterd en Innocent naar een detentiecentrum
in New Orleans gebracht. Daar zag hij de bokser Tyson op televisie die meteen
een lichtend voorbeeld voor hem was. Omdat hij de dollar die hij voor elke dag
dat hij in het detentiecentrum gezeten had pas in Afrika zou krijgen, weigerde
hij te vertrekken. Hij werd daarop in elkaar geslagen en geboeid in een
vliegtuig naar het voor hem onbekende Amsterdam gezet. Hij werd daar opgesloten
in het uitzetcentrum maar twee weken later in een busje weggezonden. Hij sliep
in besneeuwd Amsterdam onder een brug en klopte aan bij een pastoor die hem
opving en hem op het spoor van het boksen zette. In een sportschool in Oud Zuid
ontmoette hij advocaat en bokstrainer Martin Jansen die de juiste man op de
juiste plaats voor Innocent was. Jansen was onder de indruk van diens doorzettingsvermogen.
Acht maanden voor de titelstrijd woont Innocent in
Wormerveer met een lieve vriendin en een zoon, die Ephraim wordt genoemd.
Innocent vindt de geboorte net zo’n belangrijke dag als het winnen van de
wereldtitel. Hij slaagt voor zijn inburgeringscursus en wordt tijdens de
naturalisatieceremonie, die Nederland in navolging van de Verenigde Staten
heeft ingevoerd, toegesproken door een vrouwelijke ambtenaar van de gemeente
Zaanstad.
Nog is de taart niet op. Innocent vindt een sponsor en
tekent een contract in de bokswinkel van de Real Fighters, hetgeen gevierd
wordt met champagne.
Zijn voorbereiding doet hij in Nigeria. Jansen is mee en
zegt de andere boksers die in het stadion met Innocent meetrainen, dat de weg
naar de top heel veel inspanning vraagt. Innocent heeft kleding en schoenen mee
voor zijn familie. Voor een jongere broer heeft hij een lichtgrijs pak gekocht
dat net nog te groot is, maar dat er mooi uitziet. Samen gaan ze naar de
ceremonie ter gelegenheid van de opening van de waterput, gesponsord door
Cordaid. Het is leuk om te zien dat men een glas helder kraanwater laat
rondgaan, dat zo te zien heel goed smaakt.
De laatste weken voor het gevecht brengt Innocent door in
een trainingskamp in Amsterdam. Hij mist zijn zoon, maar het is beter zich
totaal te concentreren op de wedstrijd. Als hij wint dan verzekert hij zijn
zoon van een goede toekomst en de mensen in het dorp van een verlichting van
hun armoede.
De laatste ronden van het gevecht dat in Hilversum gehouden
worden, worden Innocent te zwaar. Hij valt. Het gedempte geluid dat de beelden
begeleid geeft mooi weer wat Innocent hoort. Na het verlies besluit de
sympathieke Innocent niet verder te gaan met profboksen, maar wil hij een
garage beginnen.
Hier
enkele stills op de site van IDFA.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten