Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 27 juli 2015

Just do it! (2011), documentaire van Emily James



Hartverwarmende beelden van geweldloze acties van Britse activisten

De onlangs door mij besproken documentaireserie Zwarte zwanen over het gesjoemel met Nederlandse pensioengelden mocht deprimerend van toon zijn, gelukkig staat daar een vitaal activisme tegenover. De documentaire van Emily James Just do it! - a tale of modern day outlaws zou goed passen in de documentaire Alledaags verzet van de Iraanse Riahi broers, ook door de vrolijke blaasmuziek. Aan de hand van ludieke acties van Britse activisten van Climate Camp en Plane Stupid, die in de bestaande media veel negatiever en gewelddadiger worden afgeschilderd dan ze in werkelijkheid zijn, opent ze een deur naar een nieuwe toekomst.

James begint haar hartverwarmende documentaire met beelden van activiste Marina die een pot thee zet, want dat is onontbeerlijk voor Engelsen in moeilijke omstandigheden en dus ook in de strijd voor een betere maatschappij. Marina is zo´n beetje het boegbeeld van de documentaire. Ze deed op 1 april 2009 mee een actie van Climate Camp tegen een bijeenkomst van de G20 in het centrum van Londen. Men organiseerde een straatfeest om daarmee de beurs te blokkeren, hetgeen door de ME verijdeld werd. Omdat er een dode te betreuren was – een passant die terug kwam van zijn werk - besloot de politie het geweld op te schorten. Op het eiland Wight protesteerde Marina mee tegen de sluiting van een fabriek die windturbines fabriceerde. Eigenaar Vestas hongerde de werknemers die de fabriek bezetten uit, waarop activisten samen met eilandbewoners de aanvoer van voedsel en andere benodigdheden regelde. De actie kreeg veel aandacht in de media. Een activiste ketende zich vast aan het hek van het huis van de verantwoordelijke bewindspersoon in Londen en haalde daarmee de krant. Marina zegt dat men letterlijk het lichaam in de strijd werpt. Als de bezetting wordt opgeheven, blijft Marina op het terrein. Ze weet niet of het wat uithaalt, maar in ieder geval doorbreekt ze daarmee haar gevoel van machteloosheid. Na een bevel tot ontruiming breekt ze op, maar wordt, nota bene door de wijkagente met wie ze een goed contact had, opgepakt omdat het te lang duurt. Zelfs de theeketel mag ze niet meer meenemen. Ze ziet niet met arrestatie en refereert aan Rosa Parks die ook onverzettelijk op haar plaats in de bus bleef zitten.    

Sally, die in Cambridge studeert, probeert de academische denktrant over te brengen op de wereld van Climate Camp. James filmt de actie tegen klimaatverandering in Londen die begint met een tocht vanuit verschillende plaatsen met divers vervoer naar een geheim kamp, dat tijdelijk wordt opgezet. Daar bespreekt men ideeën over de geweldloze actie waarbij men, omdat men wordt afgeluisterd door de politie, het doelwit - The Royal Bank of Scotland - op een papiertje aan elkaar doorgeeft. Om de politie op een dwaalspoor te brengen gaat men vervolgens eerst naar een logeeradres. Daar oefent men met de neksloten en noteert men de telefoonnummers voor rechtsbijstand alvast op de arm. Op de plaats van de bank ketent men zich met sloten aan de hekken en met armsloten en superlijm aan elkaar vast. De politie heeft de handen vol aan de blokkade waarop men het een dag lang vol houdt om de bank te blokkeren.

Trucy is een jonge moeder voert al zes jaar actie tegen de uitbreiding van Heathrow die veel lawaai veroorzaakt in de omliggende dorpen. Na de actie gaat de groep naar een van de dorpen die veel last heeft van het vliegtuiglawaai en uiteindelijk vestigt men zich daar.  

Tijdens een actie tegen een kolencentrale probeert men zich vast te ketenen aan de hekken. Sally vindt burgerlijke ongehoorzaamheid belangrijk om te laten zien waar men staat. Hoewel men de centrale niet kon stilleggen gaf men wel een belangrijk signaal af. Dat is ook het geval met de protesten tegen de internationale klimaattopconferentie in Kopenhagen in december 2009. Men wil daar een eigen conferentie houden omdat de klimaatconferentie gekaapt is door kapitalisten. Bike blog wordt gebruikt als een middel tot verzet. Hierbij wordt de fiets gebruikt als schild. Daarnaast wordt een demonstratie gehouden waarbij men heel ironisch opkomt voor de rijken. Een politie inval laat de repressie van het Deense staatsapparaat zien, maar de internationale verbroedering onder de arrestanten is groot en het radicalisme neemt alleen maar toe.

In de aftiteling lezen we dat de rechter de opsluiting van de arrestanten in Kopenhagen onrechtmatig vond, dat de derde baan van Heathrow geschrapt werd en dat de nieuwe kolencentrale er niet komt. Activisme heeft dus zeker resultaat. Zoals Marina zegt is er meer in het leven dan shoppen en gaat het om de geestkracht van de mens.

Hier de trailer, hier de site waarop de mogelijkheid om een abonnement op de nieuwsbrief te nemen, hier mijn bespreking van Alledaags verzet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten