Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 14 juli 2015

Empire of dust (2011), documentaire van Bram van Paesschen



Grote verschillen in mentaliteit tussen Chinezen en Afrikanen

Over de expansie van de Chinezen in Afrika heeft Bram Vermeulen in de vijfde aflevering van zijn achtdelige televisieserie Dwars door Afrika een spoorlijn in Zambia een spoorlijn getoond die door de Chinezen gemaakt was en een kopermijn die door Chinezen geëxploiteerd werd. De documentaire Empire of dust van Bram van Paesschen sluit hier mooi bij aan. Hij toont de frictie tussen Chinezen en Afrikanen tijdens de renovatie van een weg van Kolwezi naar Lumumbashi in Katanga, Congo. Tussen de opnames door horen we de stem van een presentator van het radiostation Manika, die prachtig mooie popsongs draait.  

Van Paesschen portretteert twee mannen die een belangrijke rol vormen bij de vernieuwing van de weg die in de jaren vijftig door de Belgen is aangelegd, maar daarna nooit is onderhouden. Lao Yang is logistiek manager van de Chinese Railway Engineering Compagny (CREC) en Eddy, wiens Chinese naam Eeuwige Draak betekent, is de tolk, omdat hij in Afrika geboren is. Eddy legt om te beginnen uit waar het project om draait en toont de container waarin hij slaapt en waarin het ’s nachts goed uit te houden is. Buiten de poort staan Afrikanen te wachten of ze misschien aan het werk kunnen. Nieuwe arbeiders krijgen een proeftijd van een maand waarin ze nog geen bedrijfskleding dragen.  

Yang zit achterin een auto die over de oude stoffige weg met veel gaten parallel aan de spoorlijn rijdt. Hij is met Eddy op weg naar een plaats waar men grind verkoopt, nodig voor de ondergrond van de weg. Ze moeten wachten op de baas die onvoldoende grind heeft en Yang, die zelf de stenen zou willen vergruizen, niet wil vertellen waar hij het vandaan heeft, , want dat zou zijn eigen arbeiders hun werk kosten. Als ze een vrachtwagen willen laden, blijkt de generator om te laden kapot.

De radiopresentator memoreert dat het precies vijftig jaar geleden is dat Congo de onafhankelijkheid verwierf. Op de werkplek aan de weg wordt slecht geluisterd en brandstof gestolen die voor de generator nodig is. De hogere sociale positie van de Chinezen blijkt tijdens de lunchpauze. De Chinezen zitten in barakken aan tafel en eten een voedzame maaltijd, de Afrikanen liggen in tenten met een veel kariger maal. Een Chinees klaagt dat de groente slecht groeit en dat de grond bemest moet worden, het liefst met kunstmest omdat kippenmest stinkt. Yang gaat naar een kippenboer om kippen te kopen en vindt dat de man meer arbeiders in dienst moet nemen omdat hij zo lang moet wachten. De boer onderhandelt niet over de vastgestelde prijs voor de kippen. Yang weigert een zieke kip mee te nemen en eist een gezonde.

Er zijn te weinig buizen aangekomen om beton te storten. De Keniaanse chauffeur heeft niet goed geteld. Eddy zegt dat het verschil wellicht van zijn salaris zal worden afgetrokken. De chauffeur zelf wil graag parttime werken om Frans te studeren. De radiopresentator stopt met zijn programma en zet een cassette op. Wie daar bezwaar tegen heeft kan komen klagen in het café waar hij een biertje gaat drinken.

Yang gaat naar een andere leverancier voor de noodzakelijke grind. Hij ontdekt dat de laadklep los zit vanwege slecht onderhoud. Die wordt gelast terwijl het grind al in de bak zit. De Keniaanse chauffeur bindt de klep vast met ijzerdraad. Ook de banden zijn volgens Yang niet wat ze moeten zijn. De chauffeurs trekken teveel aan het stuur waardoor de banden overmatig slijten. Hij waarschuwt de Keniaan dat hij langzaam moet rijden en klaagt dat Afrikanen zoveel tijd verspillen. De radiopresentator neemt ondertussen de Chinezen op de hak.

Tijdens een feest prijst de gouverneur president Kabila en de Chinezen over de goede werken die ze verrichten. Yang is sceptisch over de effectiviteit van de regering. Na de onafhankelijkheid is weinig vooruitgang geboekt. Afrikanen zetten hun loon meteen om in drank.  

Hier de trailer op vimeo, hier mijn bespreking van de achtdelige serie Dwars door Afrika van Bram Vermeulen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten