Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



woensdag 1 juli 2015

Garden lovers (2014), documentaire van Virpi Sutaari



Vijf Finse stellen die de liefde voor elkaar met tuinarbeid belijden

De documentaire Garden lovers werd met recht aangekondigd als een mengeling van de serie Slaapkamers van Pieter Kramer, waarin stellen in de slaapkamer aan het woord komen over hun intieme verhouding en de serie Maartens moestuin, waarin Maarten ’t Hart zijn liefde voor het tuinieren toont. De vaak onderscheiden Finse documentairemaakster Virpi Sutaari ondervraagt vijf, vaak wat oudere, Finse stellen die graag tuinieren over hun verhouding.

Het eerste stel heeft elkaar nog niet zo lang geleden ontmoet. Nadat de man zijn bedrijf had verkocht zette hij een contactadvertentie waarin hij zei dat hij van tuinieren hield. Hij kreeg daarop 104 reacties die hij allemaal onderzocht. Seija was nummer 98, zegt de man. De resterende zes anderen kwamen niet meer aan bod. Seija ziet vanuit de weelderige tuin in een ligstoel uit over de omgeving. Het verbaast haar dat een buurman allemaal windmolentjes in zijn tuin heeft gezet en dat een ander een kunstbloem, zo heeft ze met de verrekijker vastgesteld, heeft. De vrouw was acht jaar alleen voordat ze zich aan de man bond. Ze vindt hem eerlijk, slim maar ook wel vreemd. De man heeft geleerd over de liefde te onderhandelen, net als in het zakenleven.  

Het tweede stel droomt van het kweken van een reuzenpompoen waarmee ze kampioen van Finland kunnen worden. Hoewel de man hartritmestoornissen heeft, beginnen ze altijd al om een uur of vijf, zes in de tuin bij de molenaarswoning te werken. Ze hebben de woning gekocht na de dood van hun zoon. Door het tuinieren veranderde hun verdriet in een verlangen. De man zegt dat Pirjo en hij al lang samen zijn, elkaar al in andere levens gekend hebben, bijvoorbeeld in een suikerplantage in Mexico en zelfs in de jungle in Congo. De vrouw meet de pompoenen en als ze groot genoeg zijn, laden ze die op een aanhanger, op weg naar de wedstrijd, die me deed denken aan The curse of the Were Rabbit van Wallace en Gromit.

Het derde stel is mogelijk nog actiever. De man zegt dat de vrouw, die kunstgewrichten heeft, het liefst haar eigen taken heeft en dat ze het heerlijk vindt om onkruid te verwijderen, zelfs waar dat helemaal niet nodig is. Hij vindt dat ze soms doordraaft, want soms is ze ook in de nacht op de tuin te vinden en soms gaat ze hem ook commanderen. De man vindt dat de liefde wederzijds moet zijn. Hij weet nog hoe knap zijn vrouw vroeger was en vindt hun leven samen goed geweest. 

Ter afwisseling heeft Sutaari ook een homostel gefilmd, waarvan de een niet zoveel aan de tuin doet maar meer aan zijn internationale carrière. Hij heeft ook een dochter, Rosa, die in het weekend met hem meekomt. De ander is degene die zich uitslooft. Ze werken in principe dagelijks twee uur in de tuin en hebben ook vee, waaronder zelfs een koe die gemolken wordt. De vader van de dochter zegt dat het soms wel een werkkamp lijkt in plaats van een paradijs.

Het laatste stel heeft een wetenschappelijke achtergrond. Ze werken op de universiteit waar ze elkaar hebben leren kennen en hebben een huis op het platteland gekocht vooral vanwege de tuin, die zich in een verwilderde toestand begint. Dat willen ze graag zo houden. De man bestudeert de opkomst en ondergang van soorten en zegt, terwijl hij in de tuin bezig is, dat wij hetzelfde evolutionaire verleden als onze voorouders hebben en vraagt zich af of de liefde, waarvan hij ervaren heeft dat die behoorlijk grillig kan zijn, alleen bij de mens voorkomt.

P.S. Een van de vrouwen van de eerste drie stellen, ik weet niet meer zeker welke, lijdt op het eind aan chronische leukemie waarmee ze, om schimmels uit de aarde tegen te gaan, met een mondkapje moest tuinieren. De vrouw weet al dat ze gecremeerd wil worden en op het eind schudt de man de urn leeg bij een struik.

Hier de trailer van Garden lovers, hier mijn bespreking van Slaapkamers, hier die van Maartens moestuin, hier mijn bespreking van The curse of the Were-Rabbit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten