Gedegradeerde vrouwelijke arts toont haar onbaatzuchtigheid
De voormalige DDR biedt een boeiende achtergrond om films
over te maken. Dat gold al voor Das Leben
der Anderen uit 2006, maar ook voor Barbara,
die zes jaar later uitgebracht werd. De sfeer van onderling wantrouwen die
steeds sterker werd naarmate de ondergang van de socialistische staat, nu vijf
en twintig jaar geleden, naderbij kwam, vormt een mooie bron van spanning
tussen de acteurs.
In Barbara gaat
dat op voor arts Barbara Wolff, gespeeld door Nina Hoss, en haar tegenspeler
André, ook een dokter en wel in een provinciaal ziekenhuis waar Barbara in 1980
vanuit Berlijn naar toe is gestuurd nadat ze een aanvraag voor een uitreisvisum
had aangevraagd. Werken in de provincie stond gelijk aan degradatie, zoals
André zelf ook had ondervonden.
André probeert Barbara wat op haar gemak te stellen, maar
gemakkelijk gaat dat niet. Barbara is zich zeer bewust dat André van alles over
haar weet. Ze is nog steeds van plan om de DDR de rug toe te keren. Als het
niet met toestemming van de autoriteiten kan, dan op illegale wijze. Een vriend
in West-Duitsland vormt de reden van haar plannen, dus ze houdt liever afstand
van André.
De sfeer van verdachtmaking en wantrouwen komt in de film
duidelijk naar voren in de vorm van een zwarte auto die vaak voor de flat
geparkeerd staat waar Barbara woont. Daar blijft het niet bij. Regelmatig
krijgt ze bezoeken van de Stasi, die haar appartement doorzoekt en zelfs haar
laat visiteren.
De verhouding tussen André en Barbara verbetert als ze zich
beiden bekommeren over Stella, een opstandige puber die in een werkkamp in
Torgau verblijft maar naar het ziekenhuis wordt gebracht omdat ze onder de
tekenbeten zit. André ontwikkelt een serum tegen de beten, maar alleen Barbara
mag dat van Stella toedienen. Ze leest het meisje dat ook nog zwanger is, voor
en hoort dat ze niet weer terug wil naar het werkkamp. Barbara polst André hoe
lang ze haar nog in het ziekenhuis kunnen houden. In het hierop volgende gesprek
vertelt André aan Barbara hoe het komt dat hij tegen zijn zin in informant moest
worden van de Stasi. Hij maakte ooit de fout een assistente de
verantwoordelijkheid te geven over de ingebruikname van nieuwe couveuses,
waardoor baby’s de dood vonden. Hij kan vandaag de dag niet voorkomen dat
Stella wordt afgevoerd. Barbara probeert de bewakers nog tegen te houden, maar
er is geen redden aan.
Een nieuwe toenadering tussen André en Barbara wordt mogelijk
gemaakt door een nieuwe patiënt, een jongen die zichzelf vergiftigde en daarna
vanaf een flat naar beneden sprong. Vanwege hersenletsel moet hij geopereerd.
Barbara heeft vlak daarvoor verlof aangevraagd om een vluchtpoging te
ondernemen, dus kan ze zelf niet bij de operatie assisteren.
Als vlak voor het vertrek van Barbara uit haar appartement
Stella aanbelt die opnieuw uit het kamp ontsnapt is, volgt een nogal
voorspelbaar einde, maar dat doet niets af aan de mooie ingetogen manier waarop
dit drama verteld wordt. De in moeilijke omstandigheden verkerende maar sterke Barbara,
die van huis naar werk en terug fietst, blijft nog lang op het netvlies van de
kijker hangen.
Hier
de trailer.
NPO2 Zaterdag, 04-03-2017
BeantwoordenVerwijderen