Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 14 juli 2015

Filmrecensie: Año bisiesto (2010), Michael Rowe



Jonge vrouw onderworpen aan een sadistische vriend

Año bisiesto is een sombere film over Laura López Martinez, een 25 jarige freelance journaliste in Mexico Stad die haar draai niet kan vinden. Ze komt uit een dorp, belt regelmatig met haar familie, maar vertelt niet echt hoe het met haar gaat en raakt in de netten van een sadomasochistische relatie verstrikt.

De eerste beelden zijn van Laura in een supermarkt waar ze een knappe jongeman tegenkomt. Als ze hem voorbij de kassa wil aanspreken, is hij verdwenen. Het tekent de behoefte van Laura aan steun, vriendschap, liefde vooral, maar de mannen met wie ze het bed in duikt hebben allen slechts een hormonale behoefte en zien Laura niet eens. Het is schrijnend te zien hoe de een schielijk het bed uitvlucht terwijl Laura met open ogen en met haar rug naar hem toe ligt en dat een ander in haar bijzijn belt zijn vriendin dat hij er zo aan komt. Laura komt zelf klaar bij het kijken naar een gelukkig stelletje dat aan de overkant van haar appartement woont en steunt over de telefoon haar broertje Raúl die problemen met zijn vriendinnetje heeft.

Haar problemen nemen toe als ze haar werk niet goed afgeleverd heeft. Haar opdrachtgever wil wachten tot hij haar een nieuwe klus geeft. Haar nieuwe minnaar Arturo is een man die van sadomasochisme houdt. Het is boeiend om te zien hoe Laura daarin meegesleept wordt. Ze is al zo afgestompt dat ze niet eens meer iets van hem persoonlijk wil weten en onverschillig reageert als hij vraagt hoe haar naam ook alweer was.

Arturo gaat met goedvinden van Laura steeds een stapje verder. Hij zet zijn hand op haar keel terwijl hij haar neukt, slaat haar met zijn riem en snoert die om haar hals terwijl hij haar van achteren neemt en plast op haar, terwijl hij eist dat ze op de vloer masturbeert (zie poster). Laura doet alles wat hij zegt en schurkt zich daarna als een schoothondje tegen hem aan. Arturo wil dan na afloop wel een gesprek met haar voeren en meer over haar te weten komen, maar veel zegt Laura niet. Als Arturo vraagt waarom ze de negenentwintigste februari op de kalender rood heeft gekruist, vertelt ze dat het de dag is dat haar vader vier jaar geleden stierf.

Als haar opdrachtgever belt dat hij werk voor haar heeft, zegt Laura dat ze naar Zwitserland gaat om daar in de Mexicaanse ambassade te werken. Ze belooft zelfs een ansichtkaart te sturen als ze aangekomen is. Inmiddels gaat het spel met Arturo verder. Hij houdt zijn brandende sigaret tegen haar tepels en gaat met een scherp vleesmes over haar lijf. Laura komt in een roes. Ze wil het liefst dat hij haar dood maakt terwijl hij haar neukt. Ze legt voor de volgende keer alvast alle gereedschap klaar.

Als er gebeld wordt is het echter niet Arturo maar Raúl die langskomt. Hij is verdrietig omdat zijn vriendin hem in de steek gelaten heeft. Laura troost hem. Ze praten over de sterfdag van hun vader. Laura zegt dat ze als kind dacht dat hij de beste vader van de hele wereld was. De volgende ochtend verwijdert ze het kalenderblad. Een nieuwe maand begint.

Het was mooi dat er niet teveel werd uitgelegd en bijzonder om te zien dat Laura tussendoor een boek van Erich Fromm leest. Dat zou best Liefde, een kunst, een kunde kunnen zijn, waarin hij ook de sadomasochistische liefde beschrijft als een afwijking van de gezonde liefde.

Hier de trailer met Nederlandse ondertiteling.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten