Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 10 maart 2017

Tutti a casa (2016), documentaire van Lise Birk Pedersen


Vijfsterrenbeweging zucht onder erfenis Berlusconi

De Deense filmmaakster Lise Birk Pedersen (Kopenhagen, 1974) maakte vijf jaar geleden al de boeiende documentaire Poetins kus over de jeugdbeweging Nasji onder leiding van Poetin, inmiddels wendt ze zich naar een ander adembenemend onderwerp, namelijk de politieke praktijk van de Italiaanse Vijfsterrenbeweging onder leiding van Beppe Grillo, die van zijn aanhang zegt dat het allemaal Grillini zijn. In een onvervalste hartstochtelijke Italiaanse stijl proberen de linkspopulisten een deuk te slaan in de oude vermolmde partijdemocratie. Eenheid en zuiverheid staan voorop. Met de kreet Tutti a casa stuurt men de oude politiek naar huis.

Pedersen volgt vier kandidaten van de Vijfsterrenbeweging die in het parlement worden gekozen. Allen zijn inwoners van de stad waar de democratie 2500 jaar geleden begon, maar die nu onder vuur ligt. Paolo is laborante en moeder van een dochter, wilde altijd een gewoon leven leiden, maar merkt dat de financiële druk heel hoog is, Mario veranderde van politiek inzicht na de moord op rechter Falcone, Alberto betreurde de neergang van Fiat en marketingmanager Luis vond dat er nieuw politiek elan nodig was om de kloof in de maatschappij te dichten.

Pedersen schetst aan de hand van uitspraken van de vier kandidaten de recente politieke geschiedenis van Italië, dat in 1994 te maken kreeg met Berlusconi die het land als een bedrijf regeerde en met vriendjespolitiek aan de macht bleef, tot een blog van komiek Beppe Grillo het verzet activeerde en een digitale revolutie inluidde, waarbij men streeft naar directe democratie. Tijdens de verkiezingen van 2013 kreeg de Vijfsterrenbeweging zo’n kwart van de stemmen.

Voor de eerste bijeenkomst van het parlement wordt Berlusconi uitgejouwd. Op de trailer is ook zijn reactie daarop te zien. De Vijfsterrenbeweging wil niet met de Democraten van Bersani regeren, die verontwaardigd is over de harde toon van Grillo. Tijdens de verkiezingen voor een nieuwe president sluit Bersani een verbond met Berlusconi en zet daarmee de Vijfsterrenbeweging buitenspel. Napolitano blijft president en zegt in zijn toespraak dat het parlement, anders dan Grillo voorstaat, de plaats is waar de politiek bedreven wordt.

Niet alle parlementariërs zijn blij met de autocratische manier waarop Grillo de beweging leidt. Er komt een stemming over een royement van Adele Gambaro die kritiek op hem heeft. Alberto steunt Grillo in deze kwestie, net als de meerderheid van de leden. Luis vindt echter dat Grillo niet flexibel genoeg is.

Berlusconi roept het parlement op tot een motie van wantrouwen als hij door het Hof van Cassatie veroordeeld wordt en mogelijk in de gevangenis kan verdwijnen, maar onder andere een felle rede door een lid van de Vijfsterrenbeweging voorkomt dit (zie foto). Het heeft wel als gevolg dat vijftien tegenstemmers met de dood bedreigd worden.

Een gesprek tussen Grillo en Renzi die de leiding van de Democraten heeft overgenomen, leidt tot een fiasco. Daarover ontstaat ophef in de beweging. Luis twijfelt aan de strategie van Grillo en wordt net als drie andere parlementariërs na een stemming op internet geroyeerd. Pedersen brengt in beeld dat een jaar later nog eens zesendertig parlementariërs de beweging vaarwel hebben gezegd en als onafhankelijke vertegenwoordigers door zijn gegaan. Alberto zegt dat Berlusconi het politieke bewustzijn in twintig jaar een enorme knauw heeft gegeven.  

Hier de trailer op IMDb, hier mijn bespreking van Poetins kus.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten