Kritiek op bourgeoisie en clerus door een meesterdief
Louis Malle (1932-1995) werd geboren in een rijk, Frans,
katholiek milieu. Hoe hij daarover dacht, is te zien in Le voleur die in het Engels bekend is als The thief of Paris. In de openingsbeelden zien we een keurige heer
met bolhoed een inbraak plegen in een leegstaande villa. Hij gooit zijn
inbrekerstas over de muur, zwaait een touw met haak erachteraan en klimt zonder
veel moeite naar boven om zich vervolgens met een koevoet toegang tot de villa
te verschaffen en daar een nachtje rustig rond te neuzen naar zaken van waarde.
Later bekent deze meesterdief, die naar de naam Georges Randal (Jean Paul
Belmondo) luistert, aan zijn nichtje Charlotte dat hij niet zonder kan. Stelen
is zijn leven. De spanning heeft hij nodig om niet in lethargie te vervallen.
De film vervolgt met een scène waarin we een man zien die
met twee kinderen op een begraafplaats rondloopt. De man is de oom van wees Georges
en de vader van Charlotte. Veertien jaar later komt Georges na een verblijf in
de cel vanwege subversieve activiteiten, terug bij zijn oom om zijn erfdeel op
te halen. De oom heeft echter de erfenis laten verdampen door verkeerd te
speculeren en het restant Panama aandelen is weinig meer waard. Charlotte is
ook al vergeven aan een zoon van een rijke familie. Om haar voor zich te
behouden besteelt Georges deze familie, waarop de oom het huwelijk afgelast.
Charlotte kiest er echter niet voor met Georges mee te gaan.
In de trein op weg naar Brussel komt George pastoor La
Margelle weer tegen, een vriend van zijn oom, die ook op het feest was waar het
huwelijk van Charlotte werd aangekondigd. La Margelle probeerde daar geld
binnen te krijgen om kerken in China te bouwen. De twee raken aan de praat met
een Belgische industrieel die hen meeneemt naar zijn huis en pocht over zijn
rijkdom in een kluis in een afgesloten kamer. Terwijl hij tekeningen van zijn
fabriek uit die kamer haalt, maakt La Margelle snel de sleutel na. Een
opzienbarende handeling voor een priester, ziet de kijker Georges denken.
George berooft in de nacht de kluis van de industrieel samen
met handlanger Roger Voisin die in de gauwigheid een nieuwe sleutel heeft
gemaakt. De twee kunnen het goed met elkaar vinden en reizen naar Londen waar
een zus van Voisin juist uit huis wordt gezet omdat ze haar huur niet kon
betalen. De mannen betalen de schuld en richten vervolgens een groot diner aan,
waarbij ook de Parijse hoedenmaakster Ida aanwezig is die ook weer connecties
met de onderwereld heeft. Georges reist met haar terug naar Parijs en komt daar
in contact met Renée, die een derde van de buit opeist in ruil van het
verstrekken van adressen van rijkelui die afwezig zijn.
Zoals opgemaakt kan worden op grond van bovenstaande, vertelt
de film een rijke geschiedenis van de meesterdief die steeds ook weer vrouwen
op zijn pad treft. Fraai is een scène waarbij Georges in een kamer bij een
kluis is en daar de echtgenote aantreft, die ook al haar man wilde beroven.
George biedt aan haar te knevelen, zodat ze vrijuit gaat, maar zij wil met hem
mee. Hij wil dat echter niet en geeft haar geld om bij haar man weg te gaan.
Deze Geneviève probeert hem later bij La Margelle nog te compromitteren, maar
weet dan ook niet dat La Margelle met Georges onder één hoedje speelt.
Le voleur is
gebaseerd op de gelijknamige roman van Georges Darien (1862-1921) uit 1897.
Darien had een anarchistische achtergrond, zoals ook in de film duidelijk te
merken is. Stelen van de rijken is een daad van verzet en een goedmakertje voor
de armen.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten