Vrije opvoeding doet meer schade dan goed
De Tsjechische filmmaakster Eva Tomanova debuteerde met een
bijzonder portret van een gezin uit haar land dat negen kinderen heeft en
volledig afgezonderd van anderen in het bos in Bohemen leeft. Vader Petr
studeerde computerkunde maar kreeg het in zijn hoofd om een vrije opvoeding als
een levensvervulling op zich te nemen en zijn vrouw Simona volgde hem daarin,
al was het niet altijd van harte. Petr is nogal een ouderwetse man met traditionele
opvattingen waarin de man de baas is en de kinderen vooral moeten doen wat hij
zegt.
Always together
ofwel Stále spolu in het Tsjechisch
begint met een bezoek van Petr aan een overheidsdienst die uitkeringen verschaft.
Hij heeft voor de gelegenheid al zijn kinderen meegenomen en wil meer geld dan
een schamele bijstandsuitkering waarvan ze niet kunnen leven. Hij zegt dat zijn
manier van leven van belang is voor de maatschappij maar krijgt te horen dat de
ambtelijke molens langzaam werken.
Vervolgens stelt Petr zijn vrouw Simona en zijn kinderen
voor, van de oudste Dorotka tot de jongste Rosa. Hij heeft ook twee oudere
zonen Prokop en Kaspar, die zich op de muziek gestort hebben en zo te zien zelf
hun gitaren maken. Ze hebben altijd jasjes aan, treden ook op, al is dat zonder
vergunning en halen niet veel geld op, waarschijnlijk omdat het aan het eind
van de maand is denken ze. Het gezin is dan al voor een lange vakantie met een
oude camper richting het westen gereden, terwijl Dorotka op het huis past en
later in de film ook nog zwanger blijkt te zijn. Van haar man zien we alleen
een glimp tijdens de doop van hun kind maar verder wilde hij wellicht niet voor
de camera komen. Simona was gewend aan de stad en heeft getwijfeld of ze zo’n
leven in de natuur wel wilde leiden. Ze is verschillende keren weggelopen maar
toch steeds weer teruggekomen omdat ze de kinderen niet in de steek wilde
laten.
Een bijzondere scène speelt zich af op de school waar de op
drie na jongste dochter samen met haar vader naar een school gaat waar ze een
gesprek heeft met een juf. Tomanova legt weinig uit dus weet ik niet precies
wat daarvan de bedoeling was maar ik vermoed dat Petr door de overheid eraan
gehouden wordt om af en toe de ontwikkeling van zijn kinderen te laten nakijken.
In ieder geval is het meisje erg geremd door haar vader die achter in de klas
zit en durft ze nauwelijks antwoord te geven op vragen van de juf die absoluut
niet op de hoogte is van haar opvoeding. Zo vraagt ze wat ze voor haar
verjaardag gekregen is, terwijl die, wellicht uit geldgebrek, niet gevierd
worden.
De kinderen leven in een armoedige toestand, al worden ze
door hun vader met zijn wijze levenslessen op de goede kanten van hun bestaan
gewezen. Ook de oudere jongens Prokop en Kaspar, die bedreven zijn op gitaar,
durven weinig negatiefs over hun vader te zeggen. Kaspar liep een tijdje
geleden weg, maar kwam toch weer terug omdat hij in de buitenwereld niet kon
aarden. Petr is vooral trots op hun zelfstandigheid en de eerbied die zij
tenminste nog voor hun ouders hebben Tomanova zou in 2024 nog eens terug moeten
gaan om te zien wat er van de kinderen geworden is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten