Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



dinsdag 7 maart 2017

Cynan Jones over Inham, VPRO Boeken, 5 maart 2017


Korte roman bevat zelf opblaasbare fictie

De korte roman Inham van de Britse schrijver Cynan Jones - en vertaald door Jona Hoek - is volgens de aankondiging op Teletekst een krachtig nieuw boek van een van de karakteristieke stemmen in de hedendaagse literatuur. Dat is een reden om er eens goed voor te gaan zitten.

Jeroen van Kan vat voor de duidelijk de inhoud van Inham, een vertaling van Cove, in het kort samen. Het gaat over een man die met een kayak de zee opgaat, tijdens een storm door de bliksem getroffen wordt en daarna, gewond ronddrijvend, niet meer weet wie hij is. Van Kan zegt dat de spaarzame tekst, bestaande uit elf duizend woorden, veel meer oproept dan geschreven staat.
Jones antwoordt dat hij Inham vaak herschreven heeft en de tekst tot een derde heeft teruggebracht, waarmee de kracht alleen maar groter werd. Hij vertrouwt erop dat de lezer genoeg verbeelding heeft om hem te volgen, maar geeft toe dat het comprimeren wel een sprong in het diepe was. Hij vergelijkt het met koorddansen om de lezer niet kwijt te raken. Het boek kent meerdere lagen, die diepte geven aan het verhaal, dat daarom opnieuw gelezen wil worden, zo hoorde hij van reacties van lezers. Hij bedenkt eerst een verhaal en schrijft het vervolgens op.

Van Kan merkt op dat het verhaal zich in het hier en nu afspeelt.
Jones zegt nogal cryptisch dat hij over veel mogelijkheden beschikte, dat hij visueel gedreven werd en dat het soms ook richting het mythische gaat.

Van Kan komt met de mooie vergelijking van zelf opblaasbare fictie, waarbij de reikwijdte groter wordt naarmate het verhaal zich ontvouwt.
Jones gebruikt de term geraffineerd om aan te geven dat ruimte belangrijk is en ook wat onder de oppervlakte gebeurt. De hoofdpersoon kan daar niet goed over nadenken. Vaak kent hij de persoon die het verhaal drijft wel zo’n beetje, maar in dit geval was dat anders. Veel van wat de hoofdpersoon weet is instinctief. Het was technisch moeilijk om weer te geven. Eerst probeerde hij de kayaker te laten overleven door het vinden van een damestasje met daarin een panty waarmee hij vis kon vangen, maar dat heeft hij geschrapt. In vorige boeken als De burcht baseerde hij zich op zijn woonplaats, maar de omgeving was in dit geval volledig onbekend. Hij is zelf vaak met een kayak op zee geweest en zegt dat de kayak staat voor individualiteit.  

Van Kan merkt op dat de man weet dat elk besluit dat hij neemt, een einde kan betekenen van zijn leven.
Jones zegt dat men vaak een besluit neemt om een ander niet teleur te stellen. Hij wilde er geen filosofisch werk van maken maar door de verhalende stijl concreet blijven.

Van Kan wil weten wat voor boek het geworden was als Jones niets geschrapt had.
Jones zegt dat hij zelf verklaringen probeerde te geven, maar dat in de laatste versie overlaat aan de lezer. Hij zegt dat de schrijver zich moet afvragen waar hij zich mee bezighoudt. Het verhaal wilde op een bepaalde manier geschreven worden en niet op een andere.

Hier een leesfragment op de site van Athenaeum Boekhandel.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten