Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 26 oktober 2012

Sarah Palin: You Betcha! (2011), documentaire van Nick Broomfield


Een vrouw met twee gezichten

Nick Broomfield gaat naar Wasilla, Alaska om een portret te maken van Sarah Palin (1964), die vice-president moest worden onder McCain in 2008, zich presenteerde als een ijshockeymoeder uit Alaska en in 2016 president mogelijk wil worden. Nick zou met Sarah spreken maar die reageert niet.

Reisleidster Barbara leidt hem rond in een busje door de beijsde straten van Wasilla, dat in 1917 naast de spoorlijn werd gesticht, achtduizend inwoners heeft en zevenenzeventig kerken.
Nick bezoekt de ouders van Sarah, Chuck en Sally Heath. Chuck leerde haar jagen, haar moeder bidden. Chuck zegt dat Sarah een vastberaden en prestatiegericht kind was. In 1976 werd Sarah herdoopt bij de Assembly of God.

Anne Kilkenny introduceerde haar bij de kerk. Ze had een goed geheugen voor namen en mensen. Ze speelde basketball en maakte een belangrijk doelpunt dat haar het gevoel gaf dat er veel te bereiken was in de wereld. Waarnemend burgemeester Colleen Cottle kent haar vanaf haar vijfde, toen de familie Heath daar kwam wonen. John Bitney speelde met haar in een band en werd later haar juridisch adviseur.

Na enige tijd gaat Nick naar een signeersessie van Sarah in Houston, Texas, om te horen of ze een afspraak kan maken. Ze oogt charmant en praat grappig. Haar campagneleidster Laura Chase was net als Sarah een schoonheidskoningin. Sarah werd ooit Miss Wassila en derde bij de Miss Alaska verkiezing. Laura noemt haar erg gedreven en innemend.

Langzaam ontstaan er barstjes in de mythe. J.C. Mccavit, een werkloze vriend van Sarahs man Scott, vist in een wak en zegt dat Sarah helemaal niet zo’n goede basketballster was. Hij vreest dat zijn kritiek hem niet zal helpen een baan te vinden. Nick gaat nog eens naar Chuck. Hij koopt een gewei. Chuck is wat wantrouwend. Hij wil niet dat iemand zijn dochter onderuit haalt.

Sarah voelde zich geslachtofferd nadat men haar in de media als ongeïnformeerd en onwetend wegzette. Ze stortte in, zegt Jesse Gryphen, een blogger uit Alaska. Hij toont foto’s van een gefrustreerde en geïrriteerde Sarah, die wel een plastisch chirurg bezocht maar niet
bijstudeerde. Nick overlegt met de agent van Levi Johnston, de vroegere verloofde van Sarahs dochter Bristol, over de prijs van een interview. Omdat dit te duur is, gaat hij naar Mercede, de zus van Levi. Sinds de presidentscampagne van 2008 is haar leven drastisch veranderd. De Palins gebruikten haar broer om als een ideaal gezinnetjes over te komen.

Nick probeert personen te spreken die Sarah uit haar jeugd kennen, maar niemand wil reageren, op klasgenote Yvonne Bashelier na die in Alexandrië, Egypte woont. Als je tegen Sarah bent, zegt ze, dan ben je ook tegen haar kerkgenootschap en dat doe je niet zomaar. Sarah dreigde haar dat ze zou branden in de hel. Dominee Howard Bess noemt de Assembly of God apocalyptische christenen die niet aarzelen geweld te gebruiken tegen het kwade. Sarah zal niet aarzelen een atoombom in te zetten.

Voormalig burgemeester John Stein moedigde Sarah aan om gemeenteraadslid te worden, maar ondervond dat zij zijn concurrent werd. Sarah voerde een polariserende campagne en noemde Stein een jood. Na haar beëdiging in 1999 kreeg ze ruzie met Colleen Cottle. Ze wilde haar uit de raad werken, maar Cottle liet zich niet wegsturen al moest ze dat bekopen met hartproblemen. Sarah ontsloeg de politiechef en vroeg de directeur van het historisch museum op te stappen. Anne Kilkenny noemt haar een kauwgom kauwende drama-queen, die lak heeft aan andere meningen en haar eigen wil doorzet. Ze werd met de dood bedreigd door een steungroep van Sarah na een kritische mail over de minachting van Sarah voor kennis, geschiedenis en wetenschap. Dat zelfde overkwam een kleuterleider. Nick wil de kamer filmen waar ze voor 50.000 dollar aan vertimmerde maar krijgt geen toestemming. Sarah wilde het boek Pastor, I am gay van Howard Bess verbieden. Dat lukte niet maar het ligt nog steeds niet in de bibliotheek. De jongeman Lewis zegt dat ze voor hem baden tot hij bekende dat hij homo was. Na de communisten waren de homo’s de nieuwe duivels.

In 2006 deed Sarah een greep naar het gouverneurschap van Alaska. John Bitney bedacht de campagne strategie. Omdat Sarah inhoudelijk niets in de melk te brokkelen had, moest ze verrassen en dat deed ze. Na haar beëdiging sloot ze zich af voor adviezen. Ze wilde meteen af van haar ex-zwager, politieman Mike Wooten, een affaire die bekend werd onder de naam Troopergate. Ze benoemde Walt Monegan als de nieuwe politiechef die Wooten moest afzetten, maar die liet zich niet de les lezen en werd ontslagen. Nick zoekt Wooten op. Het is voor het eerst dat hij over de familie praat. Hij noemt Chuck ongeduldig. Wooten moest kiezen voor of tegen de familie. Nick gaat weer naar Chuck. Die waarschuwt dat Colleen Cottle erg negatief over hen is.

Sarah had veel populariteit verloren. Todd zou kind gemaakt hebben bij prostituée Shailey Tripp, een liefdesbaby. Mensen liepen van Sarah weg. Men vreesde voor haar geestelijke gezondheid. De aanslag op Democrate Gabrielle Cliffords in Arizona werd haar kwalijk genomen. Sarah kreeg steun van geldmagnaten als Rupert Murdoch en de broers Koch van de Tea Party. Ze is hun woordvoerder in de strijd voor deregulering. Ze valt in de smaak bij de onderklasse en de evangelisten.

Omdat Nick nog steeds niets van Sarah heeft gehoord, gaat hij naar Oklahoma, waar Sarah een toespraak houdt. Hij roept door een megafoon die te weinig volume heeft tevergeefs een leegstromende zaal toe. In Lemoore, Californië beantwoordt Sarah vragen van het publiek. Dat zijn echter vooraf opgesteld. Ze brengt Obamacare in verband met doodsjury’s. Nick roept of haar politieke carrière ten einde is. Sarah antwoordt, voordat Nick wordt afgevoerd, dat hij dat maar aan haar publiek moet vragen.   

Tenslotte vraagt Nick aan enkele criticasters hoe zij het zouden vinden als Sarah straks het Witte Huis bewoont. Anne Kelkinny zegt dat haar zinsbouw dan nog steeds niet klopt, Harold Bess is bang dat ze een kernoorlog ontketent, Laura vindt dat gevaarlijk, heel gevaarlijk en John Bitney noemt haar een sociopathe. Zelf denk ik dat Sarah Palin al lang afgebrand is in 2016. 

Nick Broomfield portretteerde eerder Margaret Thatcher en Courtney Love. Hier de trailer van Bitch Palin.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten