Tussen Turkse droom en Hollands leven
De documentaire begint met koffiedik kijken. Iemand ziet een
korte weg zonder hindernissen in de prut. Handig als je niet weet wat je moet.
In dit geval betreft het Ferihan, het zusje van filmmaakster Fidan Ekiz, die
net haar hbo heeft gedaan en niet weet of ze in Nederland zal blijven of naar
Turkije vertrekken. Ze wordt naar Turkije getrokken door haar vriendinnen Busra
en Sinem, maar haar familie wil haar in Nederland houden. Fidan denkt dat deze
jaren bepalend voor Ferihan zijn. Ze is bang dat ze in Turkije ongelukkig zal
worden en besluit een film aan het onderwerp te wijden. Vroeger al nam ze haar
zusje onder haar hoede.
Busra heeft ook net haar Hbo-diploma op zak. We zien beelden
van tien jaar eerder toen de vriendinnen Marco Borsato imiteerden. De meiden
waren behoorlijk vernederlandst. De blonde Sinem staat stevig in haar schoenen.
Na vierentwintig jaar Nederland wil ze hier weg. Ze moest het doen zonder vader
en had haar moeder op de rug. Ze vindt dat er ze hier in Nederland ook minder
gewild is. Er zijn ook minder vacatures. Veertig tot zeventig procent van de
Nederlands-Turkse jongeren zou weg willen. De meisjes hebben zich langzamerhand
onthecht uit hun Nederlandse vriendenkringen. Ze zoeken elkaar op en kijken
Turkse televisie, lurken aan de waterpijp en spelen triktrak. Ferihan ziet
Istanbul als een droomstad.
Fidan woonde daar vier jaar in de tijd dat ze een
correspondentschap deed en weet hoe het daar is. Ze werd bespioneerd door een
buurman omdat ze alleen woonde en droeg altijd broeken. Ze praat met haar
oudere zus, die nooit de neiging had terug te keren, maar zich juist wilde
bewijzen. Ze komen erop uit de Ferihan geëmancipeerder is en beïnvloedt door
9-11. Ferihan stemt daarmee in.
Een vriend van Fidan, Zihin van de Erasmus Universiteit,
vindt dat de meisjes tegen hun neiging moeten ingaan en zich hier moeten
vestigen want ze spelen Wilders in de kaart door te vertrekken. De meerderheid van
de vertrokken jongeren is na drie jaar weer terug, heeft het Turkse consulaat
becijferd.
Fidan maakte eerder Verboot naar Holland (2011) over
haar moeder en diens vriendinnen die niet in een sprookjesland terechtkwamen.
De verwachtingen kwamen niet uit maar ze waren trots dat ze het redden. Moeder
begrijpt niet wat Ferihan bezielt. Ze leeft in een droomwereldje. Moeder heeft
veel gevoel voor humor en staat graag in de schijnwerpers.
De drie zussen gaan op bezoek bij hun ouders om het
onderwerp te bespreken. Er wordt veel gelachen. Een oudere vriend van de ouders
die vaak bij hen het suikerfeest viert, ging met zijn gezin terug naar Turkije
maar redde het niet. Ook de ouders van Busra zijn teleurgesteld over het
besluit van hun dochter. Ze denken dat ze het niet gemakkelijk krijgt. In
Turkije heerst een andere mentaliteit. Haar vader geeft Busra twintig procent
kans van slagen.
Fidan gaat met de meiden mee op vakantie naar Istanbul. Ze
kussen op de grens de Turkse grond. Bij de ingang van de stad stuitten ze op
een chaotische file. Fidan gaat op bezoek bij Deniz die in Amsterdam gestudeerd
heeft en al enige jaren in Istanbul woont. Hij is een bedrijfje begonnen op het
gebied van toerisme, maar vond het moeilijk zakelijk te zijn en zijn geld te
incasseren bij winkels waar hij voor werkt. Daardoor raakte hij geïsoleerd in
de jungle die de stad is. Hij zou graag met vrienden over de Amsterdamse gracht
fietsen en een kroket eten bij de Febo. Fidan denkt dat het beter is om, net
als Seval, te werken voor een Nederlands bedrijf, in haar geval een callcenter,
want daar is men opener. Ict-er Sinan (33) is mediaconsulent, maar zijn hart
ligt in Nederland. Hij zou graag in zijn stamcafé in de Jordaan zijn. Hij vindt
de vriendschappen in Turkije oppervlakkig, men mag geen kritiek op elkaar
uiten. Hij zoekt daardoor internationale groepen op.
Fidan zegt dat ze alle valkuilen heeft getoond, maar de
meiden bagatelliseren haar standpunt. Ferihan vindt het prima dat ze alles
gefilmd heeft maar heeft toch besloten om in Istanbul te gaan wonen. Fidan zegt
dat ze dus met haar film het omgekeerde heeft bereikt van wat ze had gewild. De
droom van Ferihan is sterker dan haar eigen bezwaren.
Wellicht is de keuze van Ferihan niet onoverkomelijk, want
ze kan altijd weer terugkeren. Ongetwijfeld staat Fidan dan weer met haar
camera klaar om het drieluik te completeren.
Hier
een korte trailer met enige informatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten