Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



maandag 22 oktober 2012

Filmrecensie: La piscine (1968), Jacques Deray


Broeierige verhoudingen met een fatale afloop.

De eerste indruk van La piscine is, vooral door de zoetgevooisde muziek, die van een pornofilm, waarin de toeschouwer opgewarmd wordt voor de seksuele activiteiten die nog twee uur lang in allerlei variëteiten zullen volgen, al maken de bekende acteurs dat niet waarschijnlijk. Jean - Paul (Alain Delon) ligt aan de rand van het zwembad met uitzicht op de zee in de buurt van Saint Tropez. Het huis is van vrienden die een maand weg zijn. De zon schijnt en de omgeving is goddelijk. Hij hoort een stem en keert zich naar het geluid. Het is zijn minnares Marianne (Romy Schneider) die zich naast hem vlijt. De twee klitten speels aan elkaar, tenminste het eerste uur van de film. Ze hebben weinig behoefte anderen te zien. Ze hebben genoeg aan elkaar gedurende de maand dat reclameman Jean - Paul vrij is van zijn werk. Al gauw wordt hun rust verstoord door een telefoontje van platenbaas Harry Lannier, een vroegere minnaar van Marianne, die met zijn dochter Penelope (Jane Birkin) op weg is naar Milaan en wil langs komen.

Penelope stapt uit de bolide van haar vader en kijkt met grote kalfsogen onwennig om zich heen. Type kostschoolmeisje. Tijdens een drankje stelt Marianne voor dat ze een tijdje blijven. Ze kunnen heerlijk zwemmen en luieren. Het startschot voor een menage à quatre. Jean - Paul ziet meteen wel wat in de achttienjarige Penelope, die bij haar moeder in Lausanne woont maar door haar vader werd meegetroond voor een trip naar Italië. Harry is nog steeds gek op Marianne. De volgende ochtend gaat hij haar zelfs wakker maken.  

Penelope hangt verveeld rond. Haar vader gaat de stad in om een aantal vrienden op te zoeken en neemt die ’s avonds onaangekondigd mee naar het huis. Het is alsof we in een project X belanden, waarin druk gedanst en gefeest wordt. Penelope kan het niet aanzien dat haar vader met zijn vroegere vriendin staat te schuifelen en loopt naar het zwembad waar ze wordt opgevangen door Jean - Paul.

Het feest is een draaipunt in de film. Jean - Paul is boos dat Marianne zich laat verleiden door Harry, zelfs het initiatief neemt om boodschappen met hem te gaan doen. In de bolide op weg naar St. Tropez vertelt ze Harry dat Jean Paul zeer teleurgesteld was over de slechte receptie van zijn roman en daarom de reclamewereld in gegaan was. Hij drinkt niet meer en probeert te herstellen. Ze heeft het gevoel dat Jean – Paul haar hard nodig heeft.

Penelope vertelt op haar beurt tegen Jean - Paul dat haar vader vroeger nooit langs kwam maar dat ze nu steeds de blits met hem moet maken, anderen het idee moet geven dat hij een knappe jonge vrouw heeft, waarop hij, als hij daarmee wordt gecomplimenteerd, kan zeggen dat zij zijn dochter is. Penelope vertelt ook dat haar vader had gezegd dat hij Marianne zo zou kunnen terugkrijgen en dat Jean - Paul geen talent heeft.

Dat zet natuurlijk kwaad bloed bij Jean - Paul. Hij gaat zwemmen met Penelope. Tijdens het avondeten - chinees, met stokjes, Harry doet het voor – gaat Penelope al gauw naar haar kamer. Harry vreest dat Jean - Paul zijn dochter aan het inpikken is en kondigt aan dat ze de volgende dag opstappen. Hij staat op en gaat afscheid nemen van vrienden in de stad. ‘Je bent vrij,’ zegt Marianne tegen Jean - Paul. Ze bedoelt dat hij nog een nacht van Penelope kan profiteren. ‘Ik ga ook weg,’ zegt Jean - Paul echter. Hij zet het op een zuipen en als later in de nacht Harry terugkeert uit Saint Tropez krijgen de mannen ruzie met een fatale afloop, waarna de film als een soort Maigret eindigt.   

Hier de trailer van La piscine, niet te verwarren met Swimming Pool (2003) van Francois Ozon.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten