Undercoveractie leidt tot aanpak webcamkindersekstoerisme
Webcamkindersekstoerisme zou een aardig scrabblewoord zijn,
maar de misstanden die daarachter schuil gaan, zijn schrijnend en opsporing van
de daders is moeilijk. Daarom ging vanaf augustus 2015 een team van Terre des
Hommes naar de Filipijnen om undercover binnen te dringen in het netwerk van
lieden die daar erg rijk van wordt. De kindercyberseks blijkt een lucratieve
industrie te zijn, die door de inval in ieder geval wereldwijd meer aandacht
van de Filipijnse politie en justitie krijgt.
De documentaire opent met een beeld van politiechef
Catharine die een buitenlander op de luchthaven van Manilla aanhoudt vanwege
betrokkenheid bij kinderseks. Hans Guyt van Terre des Hommes zegt dat de daders
hele gewone mannen zijn die hun kans schoon zien omdat ze gelegenheid hen dit
toestaat. Ruim zevenhonderdduizend mannen bekijken webcamfilmpjes van kinderen,
die hun lichaam aanbieden. Slachtoffers zijn er niet, evenmin als getuigen en
het bewijs is moeilijk te leveren. Via de robot Sweety probeert men daders te
traceren en tegenwoordig zijn er ook chatbots.
De Vlaamse onderzoeksjournalist Peter Dupont verdiepte zich
vanaf 2012 in dit onderwerp. Hij wilde lieden opsporen die de cyberseks
aanbieden. Een Australische politiemedewerker vertelt dat armoe mensen
kwetsbaar maakt om kinderen aan te bieden voor seksuele activiteiten. Een
alleenstaande jonge moeder die vroeger ook in de business werkte zegt dat het
gemakkelijk is en dat het veel geld oplevert, zodat ze vaak door de familie
gedwongen worden zich te prostitueren. De Filipijnse onderzoekster Lila (zie foto) zegt
dat het heel Aziatisch is om voor de familie te willen zorgen, maar dat ze
schrok van de verkrachtingen, martelingen en kinderhandel die met de sekshandel
samenhangen. Mannen willen zo’n webcammeisje ontmoeten en ronselaars zijn graag
bereid om een afspraak te regelen. Door de chaos na orkaan Haiyan konden
dubieuze organisaties gemakkelijk het land binnenkomen. Klimaatverandering
maakt mensen kwetsbaar om hun kinderen in seksuele zin te laten misbruiken. Het
redden van een kind houdt het gevaar in dat een ander kind de plaats overneemt,
want een andere manier om aan de armoede te ontsnappen is er niet.
Dupont doet zich voor als klant en komt via de Amerikaanse
ex marinier Max Makati aan een contact met Tomas die een webcamhuis in het
zuiden van de Filipijnen heeft waar hij niet eens zoveel geweld toepast.
Tijdens ontmoeting is ook zijn moeder aanwezig en de dertienjarige Maria die
hij meteen mee kan krijgen naar zijn hotel. Dupont gaat echter met een groepje
kinderen naar het zwembad om hun vertrouwen te winnen en daarna met een meisje,
dat met een tweede sleutel kan zo’n kind ongezien binnen kan komen, te spreken
op zijn hotelkamer. Het gesprek wordt afgeluisterd door medewerkers die in de
kamer daarnaast zitten en de gegevens worden doorgegeven aan de politie, die, met
hulp van de FBI, nader onderzoek verricht. Dupont probeert ook een slachtoffer
van Makati op te sporen, maar dat spoor loopt dood, maar later wordt Makati
opgepakt als hij probeerde het land weer binnen te komen.
Een andere zaak betrof het misbruik van jonge kinderen door
ene Jerry die op Facebook te vinden was met daarop ook namen van trawanten
zoals Odd. Peter maakt een afspraak met hem, speelt informatie over het misbruik
door naar de politie en raakt betrokken bij een spannende actie om minderjarige
kinderen te bevrijden. De vijf daders worden voorgeleid aan de kinderen die
identificatie moeilijk vinden omdat het vaak bekenden zijn. In een opvanghuis
zijn de twaalf jonge meisjes veilig. De beheerster van het huis zegt dat de
oplossing van het probleem een holistische benadering vraagt, omdat sporen van
bewijs in de Cloud verdwijnen en ook de wetgeving er niet op aangepast is. Wellicht
dat undercover acties helpen om deze misstanden aan te pakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten