Filmrecensie: Eaux profondes (1981), Michel Deville

Broeierig zoals alleen een Franse film dat kan zijn

Michel Deville (1931) is een geslepen Frans filmregisseur, zoals blijkt uit de film Eaux profondes, dat in het Nederlands vertaald Diepe wateren zou heten. De film intrigeert meteen door de manier waarop echtgenote Vic zijn vrouw Mélanie op een feestje gadeslaat, terwijl ze ingepalmd wordt door een knappe jongeman. De hoofdrollen van Isabelle Huppert en Jean Louis Trintignaut dragen bij aan een adembenemend kijkspel.

De film speelt zich af op het eiland Jersey. Vic heeft daar een parfumfabriekje, brengt hun dochter Marion naar school, maar heeft het meeste oog voor zijn knappe jonge vrouw Mélanie, die graag de aandacht van andere mannen op zich vestigt, zoals Joël. De laatste dankt Vic voor de generositeit waarmee Vic hem met zijn vrouw laat begaan. Vic zegt dat hij graag een ander zijn geluk gunt, maar als hij een hekel aan zo’n minnaar heeft vermoordt hij die ook meteen, zoals hij deed met Malcolm McRae.

Als Joël naar Parijs moet, vraagt Vic Ralph om zijn vrouw gezelschap te houden. In de mooiste scène uit de film danst Ralph met de half ontblote Mélanie in de huiskamer (zie foto), terwijl Vic een schaakprobleem probeert op te lossen en daarna een boek leest. Als hij Ralph de volgende ochtend hetzelfde toevoegt als eerder tegen Joël maakt Ralph dat hij wegkomt.

Als Vic in de krant leest dat de moordenaar van Malcolm McRae gepakt is, valt zijn tactiek in duigen. Zijn positie wordt alleen maar moeilijker als Mélanie zelf pianist Carlo in huis haalt met wie ze aangename uurtjes beleeft. In de daaropvolgende oorlog tussen Vic en Mélanie wordt Carlo in het zwembad door Vic gedood. Mélanie is des duivels. In een groepsverhoor door de politie zegt ze dat Vic het deed omdat zij Carlo graag mocht, maar dat leidt, vanwege het grote aanzien dat de aimabele Vic geniet, niet tot verder onderzoek van de zaak.

Dit is nog maar het begin, gromt Mélanie en begint een affaire met de jonge historicus Robert. De scène met Ralph in hun huis herhaalt zich, maar dit maal spreekt Vic een verholen bedreiging uit, waarop hij een eind maakt aan de affaire. Van een scheiding wil Mélanie niet weten. Ze wil dat Vic net zo ongelukkig is als zijzelf. Als Vic een Canadees voor haar opduikelt, Anthony Cameron, geïnteresseerd in parfums, gaat ze toch in op een scheiding om daarop met Cameron te kunnen vluchten, maar dat is weer tegen het zere been van Vic.  

Tegen Marion die in de schoolleeftijd is en af en toe ook wel wat opvangt van de strijd tussen haar ouders vertelt Vic het verhaal over Samson en Delila uit het bijbelboek Rechters, waarin Samson zijn geheim van zijn kracht niet wil prijsgeven aan Delila omdat hij anders net zo zwak zou worden als een ander.

Eaux profondes is broeierig zoals alleen een Franse film kan zijn. Daarvan getuigen ook de wijngaardslakken die Vic in een terrarium verzamelt. De langzame manier waarop de slijmerige beesten bewegen suggereert heel mooi waar het in de film om draait.

De film is gebaseerd op de roman Deep water (1957) van Patricia Highmsmith, waarin Vic en Melinda het met elkaar uitvechten.

Hier de trailer, hier mooie scènefoto’s op VPRO Cinema.