Beelden zeggen meer dan woorden
De stomme, zwart-wit film A cottage in Dartmoor werd voor de gelegenheid vorig jaar voorzien
van nieuwe muziek. Het verhaal gaat over de dramatische liefdesrelatie tussen
Joe en Sally die elkaar leren kennen in een kapperszaak in Devon waar ze
allebei werken, Joe als kapper en Sally als manicure, maar die geen gelukkige
afloop kent. Joe is in het begin van de film ontsnapt uit de gevangenis en hard
op weg naar het huis waar Sally woont met echtgenoot en kind.
De eerste afspraak tussen Joe en Sally gaat al met de nodige
hindernissen gepaard. Eerst wil Sally niet met hem naar de bioscoop en later is
hij de kaartjes kwijt. Ze nodigt hem uit bij haar in het pension waar ook enkele
akelige oude vrouwen wonen, die het stel in de gaten houden. Tot het eind aan
toe, als een van hen het licht uitdraait nadat Sally Joe met de nodige
verontschuldigingen voor de saaie avond heeft uitgelaten.
Joe is echter niet teleurgesteld. Hij heeft zijn hoop op
Sally gesteld en maakt dat duidelijk door haar een bloemetje te sturen met daaraan
een kaartje dat zij een bloem in het haar moet dragen als zijn hoop
gerechtvaardigd is. De persoon die het bloemetje naar het pension brengt
verliest echter het kaartje waardoor Joe zich de dagen daarna op zijn werk
verbijt. Zijn frustratie neemt toe als hij ziet dat Sally wordt ingepalmd door de
knappe herenboer Harry die een cottage in Dartmoor heeft.
Harry vraagt Sally mee naar de bioscoop. De opnames in de
bioscoop duren erg lang, maar de frustratie van Joe, die net als de tantes
enkele plaatsen achter hen heeft plaatsgenomen, wordt fraai in beeld gebracht met
de nodige flashbacks die steeds chaotischer worden. Joe volgt het stel zelfs
naar het pension waar Harry alvast een ring aan Sally geeft, ook al is zij niet
geheel overtuigd van haar liefde.
De volgende dag bereikt de frustratie van Joe een climax als
Harry weer in de kapperszaak komt. De woede van Joe wordt ingevuld met beelden
van oorlog en zelfs met een rood shot. Onderwijl scherpt Joe zijn kappersmes.
Hij zeept het gezicht van Harry in terwijl Sally tegelijkertijd de vingers van
Harry verzorgt, kan zich tenslotte niet meer inhouden en verwondt zijn rivaal. Tegen
de gealarmeerde politie zegt hij dat het niet zijn bedoeling was, maar dat
neemt niet weg dat hij wordt opgesloten.
Vervolgens keren we terug naar het begin waarin Sally,
opkijkend van het bedje met haar zoon, de verschrikte Joe in de slaapkamer ziet
staan. Ze weet niet goed als ze ook het slachtoffer van zijn woede zal worden,
zoals hij eerder gezegd had. Nog voor ze met elkaar kunnen praten wordt er
aangebeld door gevangenismedewerkers. Sally laat Joe bij haar kind en houdt de
bewakers aan de praat, maar als Harry thuiskomt en hun kind wil zien, dan is
het geheim niet langer vol te houden. Harry is echter de beroerdste niet en
helpt Joe te ontsnappen. Sally geeft hem een jas mee en geld. Later blijkt dat
ze ook nog een foto van haarzelf bijgeleverd heeft. Het verlangen naar Sally is
zo groot dat Joe toch weer teruggaat al moet hij dat met zijn leven bekopen,
maar hij sterft wel in haar handen.
De rollen van Joe en Sally worden grandioos vertolkt door
Uno Henning en Norah Baring. De eerste was een Zweeds toneelspeler, de tweede een
Engelse kunststudente en filmactrice die een jaar later in de film Murder! van Hitchcock speelde en daarna
nog in een paar andere films, maar geen lange carrière beleefde.
Hier
meer informatie over de regisseur op de site van San Francisco Silent Film
Festival.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten