Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 9 september 2017

De klimaatkloof, een gesprekswandeling, Pakhuis de Zwijger, 8 september 2017


Politiek ernstige belemmering voor klimaatbeleid

De klimaatkloof gaat over de sociaal economische effecten van het milieubeleid, zowel in Nederland als daarbuiten, en kent een filosofische inslag, waardoor vermeden wordt dat het meteen over zoveel cijfers achter de komma gaat. Moderator Natasja van den Berg heeft daarbij de zaak in de hand en weet van wanten. Ze benadrukt dat het om een verkennend gesprek gaat, waarin gekeken wordt wie de winnaars en wie de verliezers van de maatregelen tegen klimaatverandering zijn. Er is daarom gekozen voor een gesprek in een carousselvorm, waarbij gasten elkaar afwisselen.

Filosofe Naomi van Steenbergen (zie foto) bijt de spits af met een duidelijke stellingname. Klimaatbeleid is belangrijker dan sociale gelijkheid om de doodeenvoudige reden dat zonder klimaatbeleid straks geen sociale gelijkheid meer mogelijk zal zijn. Ze illustreert haar stelling met een kaart van de wereld waarop duidelijk wordt dat het grootste deel van de wereld in een woestijn verandert als de temperatuur vier graden omhoog gaat. Het feit dat draagvlak wel eens kan ontbreken om maatregelen te nemen zegt veel over ons huidige politieke systeem, waarin politici serieuze maatregelen schuwen. De politiek zit gevangen in een web, terwijl dat juist richting moet geven aan de toekomst. Iemand in de zaal merkt na afloop van haar rede op dat het niet belasten van het vliegverkeer een averechts effect op een beter klimaat heeft. Van den Berg noemt het een perverse prikkel.

Van den Berg begint het gesprek met Patrick Lammers van Essent en Donald Pols van Milieudefensie. De eerste is een techno optimist die gelooft dat het allemaal wel goed komt met goedkope energie, de tweede heeft ontdekt dat tegenwoordig de grootste vervuilers het minste milieubelasting betalen en de arme burger het meest. Dat moet dus anders. Lammers ziet meer in burgerintiatieven dan in een centraal geleid beleid dat het electoraat alleen maar kan afschrikken, waarmee hij de zorg van Van Steenbergen over de gebonden handen van de politiek bewaarheid.

René Schellekens, adviseur van Rijkswaterstaat, wil ongelijkheid wegnemen. In de klimaatdiscussie is te weinig aandacht voor de sociaal economische aspecten, maar Van Steenbergen zegt dat het klimaat niet op zich laat wachten. Volgens Lammers zou Nederland leidend kunnen zijn op klimaatgebied, als de politiek niet op de gasbel was blijven zitten. Schellekens praat op een grappige manier over allerlei potjes met geld die neveneffecten van milieuproblemen moeten oplossen, terwijl een kosten baten analyse ontbreekt. Dit heeft ook weer te maken met het gebrek aan politieke bereidheid om maatregelen te nemen.

Rutger Groot Wassink van Groen Links én de Woonbond is geen techno optimist en spreekt van een grote opgave, temeer omdat de politiek op het ogenblik vooral een stap achteruit zet. Hij wil het onderwerp depolitiseren en een routekaart maken om te zien wat ons wanneer te doen staat. Het vinden van draagvlak krijgt van hem de voorkeur boven een groene dictator. Ook Kitty Jong van de FNV kan nog niet meteen de omslag maken. Haar organisatie behartigt de belangen van haar leden en heeft nog geen duidelijke afweging voor het klimaat kunnen maken, al hebben die leden, zoals Van Steenbergen schetste, straks weinig meer te willen hebben. Groot Wassink vindt het beleid van de FNV in ieder geval te defensief. Hij denkt dat er winst te behalen is bij het verduurzamen van de woonomgeving, want dat levert veel banen op.  

Terwijl de dakpannen om onze oren vliegen – letterlijk op Sint Maarten zoals een spreker uit de zaal opmerkt - lijkt het me zaak om zo snel mogelijk te handelen. Ik moet denken aan een uitspraak van milieudeskundige Lester Brown die, alweer zes jaar geleden, opriep om de economie om te vormen in de richting van een ecologisch verantwoorde economie.  

Hier meer informatie op de site van Pakhuis de Zwijger, hier Lester Brown over We kúnnen nog kiezen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten