Groepsverkrachting legt pijnlijk onderdeel van Indiase
samenleving bloot
The story of Jyoti
Singh, zoals de ondertitel van India’s
daughter luidt, gaat over de beestachtige groepsverkrachting op 16 december
2012 van een 23 jarige, getalenteerde en sociaal bewogen jonge vrouw uit Delhi,
die enkele dagen later eindigde met haar dood en een massaal protest teweeg
bracht in het land. Leslee Udwin maakte daar een aangrijpende documentaire over,
waarin ze persoonlijke verhalen van de ouders van Jyoti, die van een van de daders en
die van een mentor combineert met beschouwingen over de verhouding tussen de
seksen in de Indiase maatschappij. De uitzending van India’s daughter werd zelfs nog tegengehouden vanwege het controversiële
karakter van het onderwerp.
Nietsvermoedend stapte Jyoti met haar vriend vroeg op de
avond in het centrum van Delhi in een vervoersbusje nadat ze de film The life of Pi hadden gezien. Daarin
zaten zes jonge mannen uit de sloppenwijk, waaronder de bestuurder, diens
gewelddadige broer Ram en vier anderen die ook geen lieverdjes waren. Het kwam
al gauw tot een schermutseling met de vriend van Jyoti, die zelf naar de
achterkant van het busje gesleurd werd en daar door de anderen werd verkracht
terwijl de bestuurder rondjes bleef rijden. Tenslotte werd ze, net als haar
vriend, als oud vuil naar buiten werd gesmeten. Ze was dermate zwaar toegetakeld
dat ze niet meer geopereerd kon worden en overleed een aantal dagen later in het
bijzijn van haar ouders in het ziekenhuis.
De ouders zitten met haar fotoalbum op schoot en vertellen
over Jyoti dat licht betekent, hetgeen ze ook werkelijk was. In een
maatschappij waarin de komst van een jongen meer gewaardeerd wordt, waren zij
dolgelukkig met de geboorte van hun dochter. Jyoti had meteen al het plan om
dokter te worden en wilde dat ze het geld voor haar huwelijk voor haar
opleiding bestemden. Uiteindelijk verkochten de ouders wat land om daarin bij
te dragen, al was de familie daar tegen. Jyoti zelf werkte naast haar studie
ook nog bij een call center. De moeder zegt dat ze haar opleiding bijna af had
en dat er een financieel betere tijd stond aan te komen. Haar vader ziet haar
leven als een fakkel die de wereld verlicht.
De brute verkrachting leidde meteen al de volgende dag tot
grote protesten onder de studenten op de universiteit, hoewel een verkrachting
op zich geen nieuws is in India. Een vrouwelijke opperrechter vertelt over de
enorme impact van deze zaak, die de pan deed overkoken en een luide roep om
gerechtigheid hoorbaar maakte. In de veranderde maatschappij willen steeds meer
jonge vrouwen hun eigen leven leiden, maar de patriarchale ideeën zijn heel
sterk. Nadat de politie het vreedzame verzet met geweld bestreed en de
protesten zich naar andere steden uitbreidden, werd er een commissie ingesteld
die de zaak moest onderzoeken en de gemoederen sussen.
De 28 jarige chauffeur, die in de gevangenis in Delhi zit en
tot de dood door ophanging is veroordeeld, is zich van geen kwaad bewust. Hij
heeft alleen achter het stuur gezeten. Het is de schuld van zo’n meisje zelf
dat ze ’s avonds nog op straat te vinden is vindt hij. De advocaat van de
daders ziet de vrouw als een bloem die beschermd moet worden tegen de doornen
van een man. De vrouw van een van de gehuwde daders gelooft niet in de schuld
van haar man, de moeder van de minderjarige dader heeft haar zoon al drie jaar
niet meer gezien en dacht dat hij dood was. Ze leeft met haar zieke man in een
hutje. Armoede, zo horen we, is de belangrijkste bron van het geweld. De verkrachters
zijn een deel van de maatschappij en die moet daar zelf verantwoordelijkheid
voor nemen.
Haar jonge mentor van de opleiding vertelt over de grote
ambitie van Jyoti om armen te helpen. Ooit toen een arme jongeman op de markt
haar tas pikte ging ze die achterna om met hem te praten. Ze gaf hem wat geld
om in zijn onderhoud te voorzien en zei hem om nooit meer te stelen. Hij vindt
dat de mentaliteit in het land hard moet veranderen. De publieke opinie eiste
de hoofden van vier van zes jongemannen, die geen enkel berouw toonden. Ram had
in de gevangenis al zelfmoord gepleegd en de minderjarige kwam er met drie jaar
opsluiting vanaf. Hun dood voltrok zich echter achter gesloten deuren. India is
een beschaafd land.
Voordat de aftiteling op het scherm verschijnt zien we hoe
droevig het gesteld is met de bejegening van vrouwen. Seksueel geweld lijkt
eerder regel dan uitzondering. Zuid Afrika spant de boog met twee keer per
minuut een verkrachting.
Hier
de trailer op vimeo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten