Het droevige lot van een sympathieke Afghaanse gids
Fixer: The taking of
Ajmal Naqshbandi vertelt het ontluisterde verhaal van de Afghaan Ajmal
Naqshbandi die buitenlandse journalisten in contact bracht met de tegenstanders
van de Amerikanen. Dit soort personen, dat met gevaar voor eigen leven contact
legt met de vijand, wordt fixers genoemd. Ze zorgen ervoor dat de Westerse
media in oorlogsgebieden op de hoogte zijn van de meningen van de andere
partij.
In de documentaire volgen we de sympathieke Ajmal die de
Amerikaanse journalist Christian Parenti in contact brengt met de Taliban.
Daarnaast horen we over een half jaar later toen Ajmal de Italiaanse journalist
Daniele Mastrogiacomo rondleidde en een interview arrangeerde met de gevreesde
Taliban leider Mullah Dadullah. Die keer liep het niet goed af. Ajmal en
Daniele werden omsingeld door motoren en gevangen genomen. Daniele kwam na een
bewogen video boodschap aan de Italiaanse regering met een gevangenruil vrij,
Ajmal werd opnieuw gevangen genomen, gefolterd en door laksheid van Karzai en
zijn regering begin 2007 op brute wijze met een stomp mes onthoofd.
Spannend zijn de beelden van het contact van Parenti met zwaar
gewapende leden van de Taliban in de bergen in het zuiden van Afghanistan.
Omdat er een vliegtuigje in de lucht cirkelt, moet het gesprek afgebroken
worden. Parenti is op de terugweg in de auto duidelijk opgelucht dat hij het er
levend vanaf heeft gebracht. Later reist Parenti met Ajmal naar het noorden dat
minder gevaarlijk is om de moord te onderzoeken op Matto, een leider dan wel
een crimineel, vermoord door militairen van de Navo. Het wordt niet erg
duidelijk wat er precies gebeurd is. Volgens Ajmal willen de dorpelingen niet
veel zeggen omdat de broer van Matto in het dorp aan de macht is en zij
repercussies vrezen.
Terug in Kaboel klaagt Ajmal over afpersing door advocaten.
Rechters worden ook lastig gevallen. Parenti wil een rechtszaak filmen om de
Amerikanen thuis te laten zien dat er wel degelijk iets gebeurt op rechtsgebied
en dat er in Afghanistan geen wetteloosheid heerst. In plaats van een echte
rechtszaak laat men hem echter een gespeelde zaak filmen. Ajmal zegt dat de
rechters de handen zouden moeten laten afhakken van afpersers, dan was het
daarmee snel afgelopen.
In een Indiaas restaurant praten Parenti en Ajmal over
transgenders. Ajmal zegt dat kinderen alleen succesvol zijn als de ouders voor
hen bidden. Hij bevestigt de vraag van Parenti of zijn ouders dit voor hem
doen. Na een gevaarlijke zelfmoordaanslag in de stad wil Ajmal zijn werk als
fixer opgeven. Ook zijn vader vindt het te gevaarlijk.
Om de situatie in Afghanistan te begrijpen gaat Ian Olds
terug naar de oorlog van de Afghanen tegen de Russen. De laatsten leden een
nederlaag in 1989 omdat de Verenigde Staten de bevolking tegen de Russen
opzette. Ze trainden fundamentalistische moslims en verspreidden leerboeken om
de bevolking te radicaliseren. In de burgeroorlog met Pakistan die volgde op de
nederlaag van de Russen, kwamen barbaren als Mullah Dadullah op. Ajmal vertelt
Parenti over de internationale krachten die in Afghanistan allemaal hun eigen
rol spelen. De Amerikanen hadden een stabiele regering in Afghanistan kunnen
realiseren, maar lieten de wankele situatie voortbestaan. Eerder gaven ze
landheren macht om het land te stabiliseren, maar daar is nu geen sprake meer
van.
De vader van Ajmal verwijt de regering van Karzai laksheid.
Hij redde wel het leven van een Westerling, maar liet zijn eigen landgenoot in
de steek. Onenigheid in de regering zou de dood van zijn zoon bespoedigd
hebben. Deze leidde, zoals de Taliban wilde, tot woede onder de bevolking en
afgenomen vertrouwen in de regering. Parenti prijst Ajmal vanwege zijn kalmte en
wijsheid. De vader bedankt Parenti voor zijn lof, maar wijt alle wreedheid aan
de binnengevallen machten die de Afghanen tot hun ellendige situatie gebracht
hebben.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten