Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 7 maart 2015

Filmrecensie: Exotica (1994), Atom Egoyan



Bijzonder drama in een nachtclub in Toronto

Exotica is een bijzonder drama, spelend in de gelijknamige stripclub  in Toronto, waarin verschillende personen om elkaar heen draaien, zonder dat meteen de verbanden duidelijk zijn. Spin in het scenario van Egoyan is Francis Brown, medewerker van de Canadese belastingdienst. Hij bezoekt de club om naar de knappe danseres Chrissy te kijken, die een act doet van een onschuldig schoolmeisje, daarbij opgehitst door diskjockey Eric die de lustgevoelens van de mannen in de club probeert te prikkelen. Eric ziet met lede ogen aan dat Francis en Chrissy het goed met elkaar kunnen vinden. Hij is zo jaloers dat hij Francis aanspoort om Chrissy aan te raken als ze bij zijn tafeltje voor hem danst, waarop hij Francis de deur uitsmijt. Francis wil daarop wraak nemen door Eric te vermoorden. Hij gebruikt daarvoor cliënt Thomas Pinto, die een dierenwinkel heeft en eieren van de ara Canada in heeft gesmokkeld en daardoor chanteerbaar is. Francis geeft Thomas opdracht om naar Exotica te gaan en Chrissy uit te horen over het incident. Hij geeft Thomas een microfoontje mee zodat hijzelf de conversatie kan volgen. Het is de bedoeling dat Thomas Chrissy ook aanraakt waardoor hij eveneens door Eric op straat wordt gegooid, waarop Francis Eric van het leven kan beroven. De geplande moord gaat niet door omdat Eric zelf al naar buiten komt en Francis iets vertelt waardoor Francis zich met Eric verzoent.

Dat iets speelt de hele film door de gedachten van Francis. Het begint met beelden van een goudgeel veld waarin mensen op een rij op zoek zijn naar de vermiste Lisa, het achtjarig dochtertje van Francis. Eric en Chrissy, die toen nog gewoon Christina heette, namen deel aan de zoektocht. Eric vond Lisa en Christina was in die tijd de oppas van het meisje. Dit verklaart waarom Francis graag naar Chrissy kijkt. In haar rol van schoolmeisje krijgt hij de kans om de dood van zijn dochtertje te verwerken, al vraag ik me af of dat geloofwaardig is: een man die zijn dochtertje weerspiegeld ziet in de sterk de seksuele lust opwekkende bewegingen van Chrissy. Misschien moeten we dat opvatten als een eigenaardigheid van Francis. Hij heeft er andere. Zo laat hij nog steeds Tracey, een nichtje van hem, oppassen op een meisje dat er niet meer is. Tracey speelt piano en dwarsfluit in zijn appartement tot ze er genoeg van heeft. Ze bespreekt haar besluit met haar verlamde vader, de broer van Francis die een intieme omgang had met de verongelukte vrouw van Francis.

In de laatste scène waarin Francis eerder in de tijd oppas Christina naar huis brengt, horen we van problemen die Christina thuis ondervindt. Francis en de kijker kijken haar na als ze langzaam op het ouderlijk huis toeloopt. De kijker krijgt daarbij de gelegenheid de verschillende legstukjes van Exotica in elkaar te passen, hetgeen nog niet zo gemakkelijk is.   

Onder de kop The Pleasure and Pain of ‘Watching’ Atom Egoyans op de site senses of cinema
wordt de film uitgebreid door Girish Shambu geanalyseerd, ook op het gebied van het kijken. Er zijn veel verwijzingen naar manieren van kijken. Dat begint al met de aankomst van Thomas Pinto op de luchthaven in Toronto, nadat hij de zeldzame eieren het land heeft binnengesmokkeld. Hij wordt in de gaten gehouden door douaniers achter een one way screen waarin Thomas op zijn beurt ook weer uitgebreid kijkt.

Zo zijn er meerdere facetten aan deze qua betekenis rijke film. De symboliek van de aankleding van de stripclub riekt naar oerwoud en verrotting. Mooi is het nummer Everybody knows van Leonard Cohen als Thomas de club in opdracht van Francis betreedt.

Hier de trailer, hier de diepgaande analyse op de site senses of cinema.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten