Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 21 maart 2015

Filmrecensie: Lay the favorite (2012), Stephen Frears



Oppervlakkig inkijkje in de Amerikaanse gokwereld

Stephen Frears staat, zoals ik in mijn bespreking van de film Chéri (2009) schreef, garant voor kwaliteit. In Lay the favorite is dat er niet meteen aan af te zien. Wat we wel zien is sexy privé danseres Beth die eenzame mannen in hun huizen bezoekt in Tallahassee, Florida en hen daar met wulpse bewegingen opwindt. Voor de zekerheid heeft Beth altijd een hond bij zich, al blijft die in de auto. Als ze op een bepaald moment serieus of gespeeld bedreigd wordt door een oude man met een pistool, besluit ze van baan te veranderen. Ze vertelt haar vader dat ze naar Las Vegas gaat om daar als cocktail waitress te gaan werken.

Een baantje in die branche is echter niet gemakkelijk te vinden. Van Holly, een jonge vrouw in haar hotel, hoort Beth dat ze wellicht bij Dink terecht kan, een gokmagnaat die zich toelegt op het gokken op sporten zoals paardenrennen of basketballwedstrijden. Ze maakt kennis met de twee werknemers van Dink en wordt meteen aangenomen, niet eens voor haar lijf, maar voor haar cijfertalent. Dink legt haar uit not to take the favorite, but to lay the favorite, hetgeen zoveel betekent als dat ze moet wedden op de favoriet.  

Als diens persoonlijk assistente komt ze ook bij Dink thuis. Diens vrouw Tulip is niet aanwezig, ze maakt een cruise naar de Bahama’s, maar het huis zit wel vol met goklustigen. Beth maakt kennis met een gokvriend, die afgekort Rosie heet en een kantoor heeft in New York.

De kennismaking met Tulip verloopt niet erg positief. De laatste is bang dat Beth haar man aftroggelt en gaat aan de drank. Dink kan niet anders dan Beth de laan uitsturen. Beth is doodsbedroefd want ze had juist zo’n goede baan. Ze vindt troost bij haar hond en na een avondje stappen met haar vriendin Holly krijgt ze een romance met Jerry, een jongeman uit New York.

Dink merkt dat Beth hem toch veel geluk bracht en vraagt haar weer terug. Zijn vrouw krijgt als tegenprestatie geld voor een facelift behandeling. De zaak rendeert echter niet veel beter. Na een woede aanval stuurt Dink Beth opnieuw weg. Ze gaat met Jerry naar New York, waar ze basketballt en in contact komt met basketballer Dave Greenberg, die goklustig is en met Rosie, die haar, net als Dink, meteen aanneemt als bedrijfsleidster voor zijn gokbedrijfje op Curacao. Het kost Beth de nodige moeite de werknemers aldaar aan het werk te houden, maar erger is dat de telefoon van Greenberg afgeluisterd is, waardoor haar vriend Jerry in de problemen kan komen. Dink en Tulip komen langs om haar te helpen. Beth belt Greenberg en zet hem onder druk. Ze hoort dat de recherche niets van haar weet en ze komt overeen dat zij de winst van weddenschap krijgt die hij op een basketball wedstrijd heeft ingezet.  

Beth wordt wat kinderlijk gespeeld door Rebecca Hall, al krijgt ze op het eind wat meer lef. Dan komt er ook meer spanning in de film, maar een erg sterke productie is Lay the favorite niet vergeleken met eerdere films van Frears. 

Lay the favorite lijkt, gezien de verwijzing naar de toekomst van de personages, gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen, maar Frears schreef al in het begin van de film op het scherm dat dit op geluk berust.

Hier de trailer, hier mijn bespreking van de film Chéri.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten