Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



vrijdag 1 april 2016

Love is all (2014), documentaire van Kim Longinotto


Fraaie compilatie van beelden en zang over de liefde

Kim Longinotto maakte met Love is all: 100 years of love and courtship een compilatie van vooral stomme beelden die de liefde en de daaruit volgende verkering in de twintigste eeuw op het witte doek uitdrukken. De beelden gaan over allerlei vormen van liefde, de heteroseksuele en de homoseksuele, die tussen verschillende rassen en op verschillende locaties zoals een ijsvloer of een oorlogssituatie. Humor zien we in een fragment waarin een sterke vrouw een man neerslaat die een seksegenote belaagt en vervolgens samen met haar naar een sportschool gaat waar ze meer stoeien dan vechten. Jaloezie komt ook aan bod. De eigenaar van een nachtclub tekent een verleidelijke danseres in zijn kantoor terwijl zijn vrouw binnenkomt. In een volgende scène wil de vrouw haar concurrente neerschieten, maar voor het zover komt valt ze flauw. In een oude film rond Betty komen perikelen voor met twee mannen en een moeder die haar dochter slecht vindt. Daarnaast zijn er vrijere beelden uit films in kleur uit de punkcultuur en de jongerencultuur in de jaren zestig. Het is grappig dat een hospita verbiedt dat Sheila een jongen meeneemt naar haar kamer en hij dat schouderophalend de aftocht blaast. Treurig was een fragment waarin een man naar zijn geliefde vriend treint, maar niemand op het perron aantreft.

Ik vond het moeilijk de filmfragmenten, met mooie zang van Richard Hawley als verbindende schakel, te duiden. Ik herkende een film waarin het gaat over een Pakistaans familiedrama, waarin de vader moeite heeft zich aan te passen aan de Engelse cultuur en zijn vrijgevochten dochter, die spijkerbroeken naait om aan de kost te komen, hem aan het eind tot waanzin brengt. Ik dacht dat het om een film van Ken Loach ging, maar kon hem niet bij zijn naam vinden.

Longinotto zegt in een interview met de BBC dat ze het leuk vindt als mensen daar zelf ook hun eigen verhalen aan toevoegen. Dat zal ik dan ook doen, temeer omdat een verhaallijn in deze documentaire die verder ook zonder commentaar is, ontbreekt.

De beelden van oude en nieuwere treinen waarin stellen het met elkaar aanleggen, met daarachter het wonderschone nummer Open up your door, deden me denken aan de zomerdag in 1990 dat ik mijn vrouw ontmoette. We gingen samen met de trein naar een zomercursus in Zuid Frankrijk. De reis ging over Parijs, waar we enkele uren op het gras lagen vlak buiten Gare du Nord en later onze reis voortzetten in een rustige coupé die geheel voor ons tweeën was bestemd. De trein is het vervoersmiddel bij uitstek om los te komen van jezelf en het verlangen naar het onbekende een kans te geven. Het leidde in mijn geval enkele dagen later tot een huwelijksaanzoek zoals ook in verschillende filmfragmenten voorkomt, al ging dat er heel wat informeler aan toe als we zien in fragmenten van lang geleden.

De natuur vormt een bron van inspiratie voor de liefde, zoals ik in de dagen na aankomst in Zuid Frankrijk merkte. De ijsvloer daarentegen doet verhitte gevoelens nog sterker uitkomen, zo merkte ik in mijn lagere schooltijd. Het biedt de jongens de mogelijkheid om hun kracht te tonen tijdens het hardrijden en de meisjes hun bevalligheid op kunstschaatsen, zelfs al zijn die vormen tegenwoordig minder gebonden aan de sekse.

Longinotto maakte Love is all tussen de documentaires Salma (2013) en Dreamcatcher (2015) in. Ook heel grappig is een zwart wit fragment, waarin een man op kantoor verschijnt en door een gang loopt waar secretaressen in en uit kamers schieten. De dames die later bij hem binnenkomen neemt hij ongemerkt de maat van hun rokje op. Op het eind zien we dat de liefde kan groeien of verdwijnen. In de aftiteling kroelt een vrouw een zittende man door de haren, terwijl Hawley het krachtige nummer Serious zingt.

Hier de trailer, hier een interview met Kim Longinotto op de site van de BBC, hier het nummer Open up your door van Richard Hawley, hier het nummer Serious, hier mijn verslag van Salma, hier die van Dreamcatcher.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten