Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zaterdag 9 april 2016

Filmrecensie: Shutter Island (2010), Martin Scorsese


Onderzoek naar gevluchte moordenares geeft verschillende keren over de top.

Niets is wat het lijkt in de psychologische thriller Shutter Island van Martin Scorsese.
Marshall Teddy Daniels die onderzoek gaat doen naar de ontsnapping van een vrouwelijke misdadigster uit een psychiatrische inrichting op Shutter Island komt zich zelf zwaar tegen.

We gaan terug in de tijd naar 1954 en we bevinden ons op een boot die naar de haveneilanden voor de kust van Boston vaart. Onderzoeker Teddy Daniels is meteen al doodziek. Dat komt niet zozeer door de ruige zee maar door zijn verleden als Amerikaans soldaat die de bevrijding van Dachau aan den lijve meemaakte en later verder getraumatiseerd raakte door het verlies van zijn vrouw bij een brand. Aan zijn collega Chuck Aule heeft hij weinig steun. De man is nieuw en laat de beslissingen aan Daniels over. De kapitein gebiedt hen snel van boord te gaan, want vanwege een opkomende storm wil hij zo snel mogelijk weer terug naar de wal.

De eerste beelden van de inrichting waar ze door de steile politieman McPherson naar toe worden gebracht zijn indrukwekkend. De instelling ligt als een fort op het eiland met daarop ook nog eens een zwaar beveiligde afdeling. Directeur doctor Cawley laat meteen weten wie daar de baas is en wil niet meewerken aan de opsporing van Rachel Salendo die daar zat omdat ze haar drie kinderen vermoord had. Eigenlijk wil Daniels daarom meteen de volgende dag terug maar de zware storm maakt dit onmogelijk en van het een belandt hij in het andere.

Tijdens de verhoren hoort Daniels dat ene dokter Sheehan de behandelaar was van Salendo maar dat die op vakantie gegaan is, hetgeen onbegrijpelijk is voor Daniels. Hij praat wel met collega psychiater Naehring, die natuurlijk een Duitse sfeer over zich heeft en meteen zegt dat de verdedigingsmechanismen bij Daniels in orde zijn. Dit soort opmerkingen te samen met flashbacks uit de Tweede Wereldoorlog kunnen de scherpzinnige toeschouwer al op een vermoeden brengen dat de zaken anders liggen dan getoond wordt, maar anderzijds moet daartoe een kloof overbrugd worden die met beelden alleen niet gemakkelijk te dempen is.

De zaak lijkt opgelost als Rachel weer blijkt gevonden, maar de ontmoeting met haar maakt Daniels helemaal in de war. Hij ziet beelden voor zich van de kinderen die door haar in het meer bij haar huis verdronken zijn en vreest dat ze door de staf in de vuurtoren werd gehersenspoeld. De nachtmerrie wordt alleen maar groter als hij besluit op onderzoek uit te gaan in die vuurtoren. Helaas kan hij door de opkomende vloed de locatie niet bereiken waar volgens hem hersenoperaties worden uitgevoerd. Pas later weet hij daar door te dringen en dan komt hij eindelijk tot enig inzicht in de hele zaak.

Mijn voorstelling van zaken sluit een aantal zaken uit, zoals over de pyromaan Laeddis die verantwoordelijk zou zijn voor de brand die een eind maakte aan het leven van Dolores Chanal, de vrouw van Daniels, maar anderzijds is de inhoud ook te complex om op een pagina weer te geven. De beelden van Dachau vond ik nogal stuitend en ongepast in zo’n thriller, die toch al verschillende keren over de top gaan, het fraaie acteerwerk van Leonardo DiCaprio als Daniels en Ben Kingsley als Cawley ten spijt. In denk dat de gelijknamige roman van Dennis Lehane geloofwaardiger is dan met beelden kan worden opgeroepen.  

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten