Ondernemers vaak buiten hun schuld in de problemen
In de documentaire Schuldenaars
geeft Ingeborg Jansen een beeld van het faillissement waarin ondernemers vaak
buiten hun schuld in terecht komen. Een mislukking is inherent aan het
ondernemerschap, maar de economische crisis speelt daarin ook een belangrijke
rol. Een man met een dierenspeciaalzaak in een winkelgalerij waarin de
leegstand toenam kon daarna geen droog brood meer verdienen. Jansen laat heel
wat ondernemers zien die voor de rechter in Rotterdam opdraven om een
faillissementsverzoek indienen en volgt een drietal van hen nader. Een van de
rechters zegt dat men als een ander persoon de deur uit gaat en dat is niet
positief bedoeld. Voor velen is het faillissement een harde klap waarmee men
ook nog niet van de schulden af is. Daartoe moet men bij de schuldhulpverlening
zijn. De Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen kan een uitkomst bieden. Voor
iedereen geldt dat het belangrijk is om goed met geld om te gaan en rekening te
houden met magere jaren.
John van Alphen had een verwarmingsbedrijf dat van lieverlee
slechter ging lopen. Van Alphen had dat eerst niet zo door en dacht dat het wel
zou loslopen. Na een black-out belandde hij bij de dokter die duidelijk maakte
dat er een grens was aan zijn pogingen het bedrijf gaande te houden. Als hij
voor de rechter zit, blijkt dat hij geen personeel meer heeft om te
onderhouden. De rechter spreekt het faillissement uit en regelt een eerste
gesprek met de curator, die de schulden van Van Alphen bepaalt en een regeling
treft om het aanwezige bedrijfsvermogen te verkopen. De curator neemt de
creditcards in en zegt dat Van Alphen de komende tijd met weinig geld, zeg maar
d bijstandsnorm, zal moeten rondkomen. Werkeloos zit hij in zijn bedrijfspand te
wachten op de veilingmeester, die de goederen komt inventariseren (zie foto). In de toekomst wil
hij weer iets nieuws opzetten want het ondernemerschap zit in zijn bloed maar
in de tussentijd werkt hij bij een ander. Een mens moet wat. Het leven gaat
door.
Piet Hein Bredero is trainer op sociaal gebied en zit voor
de tweede keer bij de rechter. De schuldhulpverlening heeft niets gedaan om
zijn schuldeisers tegemoet te komen. De rechter spreekt daarom zonder omhaal
het faillissement uit. Thuis aan de eettafel zegt Bredero dat het toch een klap
is en dat hij zich een loser voelt die zijn gezin niet kan onderhouden. De
financiële problemen leidden eerder tot meer afstand tot vrienden. Hij en zijn
vrouw hebben ervan geleerd om voorzichtiger te zijn met het doen van aankopen. Samen
bekijken ze hun uitgaven. Dat eindigt nog net niet in een ruzie. Bredero gaat
naar de supermarkt om humus te kopen voor de lunch, maar kan geen geld meer
opnemen. Daartoe moet hij een telefoontje plegen met zijn vrouw. Later neemt
hij een video op over vergeving en vooral over zelfvergeving. In het eindbeeld
danst hij met zijn vrouw door de kamer.
Willem van Dijk heeft vijfentwintig jaar een
timmerwerkplaats gehad en vindt het zuur dat het nu voorbij is, al zeggen
anderen dat hij het toch maar zo lang heeft volgehouden. Omdat hij zich laat
onderhouden door zijn vriendin Esmee wil de rechter eerst geen faillissement
uitspreken, maar als er toch nog het nodige materiaal in de werkplaats blijkt
te zijn, herziet ze haar mening. Een bewindsman komt bij Van Dijk langs en
vraagt de sleutel om de zaken af te handelen. Van Dijk laat nog een fotoboek
zien van verrichte werkzaamheden en pakt de racefiets.
Aan het eind zien we nog een man van vijftig jaar die na
drie jaar schuldverlening en hoofdpijn met een schone lei kan beginnen en van
de afgelopen periode veel heeft geleerd, al is zijn kans op een baan gering. Je
verliest alleen datgene waaraan je bent gehecht, zo luidde het motto naar
Boeddha.
Schuldenaars vormde
het eerste programma over de drie vergiften hebzucht, woede en onwetendheid, al
viel het met de hebzucht wel mee. Alexander Oey maakte een inleidende
documentaire over deze boeddhistische zienswijze.
Hier
mijn bespreking van de documentaire van Alexander Oey.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten