Bedrogen vrouw zingt uit het diepst van haar hart
Amy Berg maakte een levendig portret van de vroeg overleden
rockzangeres Janis Joplin aan de hand van brieven aan haar ouders en interviews
met gezinsleden, vrienden en muzikanten. De eerste brief die Berg toont is
geschreven op haar 27 ste, het jaar dat ze dood ging, waarin ze schrijft dat
een getalenteerd persoon een grote behoefte heeft aan liefde. Dat doet me
denken aan een plant die niet alleen lucht en licht nodig heeft ook wortels om
te groeien. De Texaanse grond waarin Joplin opgroeide was niet erg vruchtbaar
voor de vrouw die als geen ander het levensgevoel van de hippies uit de jaren
zestig vertolkte, onder meer met het nummer Me
and Bobby McGee. ‘Do you know what I mean?’ is zo te horen een gevleugelde
uitspraak van haar tijdens interviews.
Janis Joplin werd in 1943 geboren in het dorpje Port Arthur
in Texas en haar vader werkte voor een oliemaatschappij. Een jeugdvriendin zegt
dat Janis, ondanks haar goede stem, uit het kerkkoor werd gezet vanwege
onaangepast gedrag. Haar jongere broer Michael zegt dat Janis genoot van
aandacht en daar erg veel voor over had. In highschool werd ze daardoor het
doelwit van pesterijen vanwege haar beatnik uitdossing. Een album met plaatjes
van slanke vrouwen geeft aan dat de zwaardere Janis niet tevreden was met haar
gewicht. Tijdens een latere reünie in een tijd dat ze beroemd is, oogt ze nog
steeds heel kwetsbaar.
Tijdens een avondje uit in Austin werd ze gegrepen door de
blues. Ze ging bij een folkband maar werd diep gekwetst toen ze de
onderscheiding voor de lelijkste man kreeg. In 1963 vertrok ze naar San
Francisco. Ze trok in bij een zwarte vrouw, maar raakte al gauw van het goede
pad af door de drank en drugs die in de hippiewereld gangbaar waren. Ze kreeg
een relatie met Peter de Blanc, maar werd zo mager dat hij haar op de bus naar
huis zette. Een nieuwe tegenslag was dat haar vriend niet kwam opdagen toen ze
hem aan haar ouders wilde voorstellen. Het bleek dat hij inmiddels met een
andere vrouw was die hij zwanger had gemaakt.
In de band Big Brother, waar ze vanaf 1965 deel van
uitmaakte, voelde ze zich wel thuis. Ze vreesde de drugs die deel uitmaakten
van de tegencultuur. Ze kreeg een affaire met een bandlid van de Grateful Dead
en werd, stoned van de LSD, geraakt door een optreden van Otis Redding. Tijdens
het popfestival van Monterey in 1967 brak ze door. Omdat de bandleider eerst,
tot ergernis van Janis, de opname voor een film had verboden, werd de groep de
volgende groep nogmaals uitgenodigd voor een optreden, dat dit keer wel werd
opgenomen. Het succes boorde nieuwe mogelijkheden aan, zoals een
platencontract, dat de gouden plaat Cheap
thrills opleverde. Met een bandlid verbleef ze een tijd lang in het Chelsea
Hotel in Manhattan. Haar ouders waren aanwezig bij een optreden en dat leidde
tot verzoening. Vrede was haar echter nooit lang geschoren.
Om hoger op te komen verliet ze Big Brother en formeerde The
Kozmic Blues Band, die veel succes had tijdens een Europese tournee, vooral in
de Royal Albert Hall in Londen. Ze vertelt erover in de show van Dick Cavett,
die een vriend van haar werd. Haar teksten kenden een autobiografische
achtergrond. Vooral de pijn over het in de steek gelaten worden, die ze met
heroine probeerde te stillen, maakte daar een belangrijk onderdeel van uit. Ze
was op Woodstock met haar vriendin Peggy Caserta maar verkeerde tijdens haar
optreden zwaar onder invloed. Vanwege de drugs viel de band uit elkaar, waarop
Janis The Full Tilt Boogie Band formeerde. Haar drugsgebruik ging, tot
ontzetting van Cavett gewoon door. Een ontmoeting met de knappe Amerikaan David
Niehaus in Rio de Janeiro leidde tot een verhouding, die door het drugsgebruik
van Joplin echter geen stand hield. De bedrogen vrouw kon uit de diepte van
haar hart over haar leven zingen, maar moest dat bekopen met een vroege dood op
4 oktober 1970.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten