Ex crimineel met een goede smaak voor whisky
Ken Loach is de vertegenwoordiger van het sociale drama in
Noord Engeland met films als Sweet
sixteen (2002) en It’s a free world
(2007). Looking for Eric (2009) kende
al een absurde toets. Ook The angel’s
share (2012) wijkt van het eerdere in Noord Engeland gesitueerde maatschappelijke
drama af, niet alleen omdat de film in Schotland speelt maar ook omdat die zich
versmalt tot een slapstick-achtig gehalte, hetgeen overigens als kijkspel niet
tegenvalt.
De film begint wel echt als een sociaal drama. De
maatschappelijke taakstraffen betreffen vooral de onderklasse, zoals Albert die
met een fles zwaaiend zich op de spoorrails bevindt vlak voor een trein
arriveert. Hij wordt door een, wat hij denkt Deus ex machina, gesommeerd van
het spoor weg te gaan maar verliest dan ook nog zijn bril. Het loopt net goed
af, maar Albert wacht, net als anderen, wel een taakstraf.
De rechter behandelt de zaken aan de lopende band. Als
laatste komt delinqent Robbie Emmerson aan de beurt. De advocaat doet een goed
woordje voor hem. Hij staat op het punt vader te worden. De rechter veroordeelt
hem daarom tot driehonderd uur taakstraf. Enkele woeste kaalhoofden in de zaal
zijn het daar niet mee eens. Het zijn broers met wie Robbie een familievete
uitvecht. Ze zeggen dat hij in de gevangenis veiliger is.
Meteen al bij de geboorte van zoon Luke gaat het fout. De
broers trimmen Robbie in elkaar. De sympathieke Harry, die de taakstraffen
begeleidt en met hem meeging, neemt hem mee naar zijn eigen huis om hem tot
rust te laten komen. Leonie, de vrouw van Robbie eist van hem dat hij niet meer
de fout ingaat, omdat hij dan het vaderschap kan vergeten. Ze woont nog niet
met hem samen, maar ze gaat mee met hem op gesprek met een gezin dat eerder onder
zijn geweld leed. Ze schaamt zich als ze de verhalen van de familie hoort.
Robbie zweert dat hij zich goed zal gedragen.
Harry neemt Robbie en drie anderen waaronder ook Albert clandestien
mee naar een whisky stokerij. Zelf houdt hij ook wel van een slok. Hiermee
begint de slapstick. Het zet Robbie aan tot het zelf brouwen. Hij laat zijn
mede gestraften proeven. Goor is de scène waarin een drankzuchtige huisbewoner
van Robbie de kan leegdrinkt waarin anderen hun slokken uitgespuugd hebben. Inmiddels
wordt hij nog steeds door de kale broers op de huid gezeten. De vader van
Leonie raadt hem dringend aan om zich een tijdje in Londen schuil te houden,
maar Robbie heeft de smaak van whisky te pakken gekregen.
Tijdens een proeverij in Edinburgh hoort het viertal van
een zeer speciaal vat dat gevonden is en op een veiling verkocht zal worden. Ze
komen zelfs aan de locatie waar zich het vat bevindt. Robbie bedenkt het plan
om als beginnende whisky vereniging in quilts (zie poster) naar de stokerij toe te reizen en daar
de whisky te stelen. Vermakelijk is de heenweg waarbij een van de groepsleden
pijn aan zijn ballen krijgt vanwege het dragen van een quilt. Verder is het
allemaal nogal hilarisch en voor de hand liggend.
De titel is ontleend aan een begrip dat een jonge vrouw van de
stokerij die ze bezoeken, uitlegt. Bij het bewaren in vaten gaat twee procent
van de whisky door verdamping verloren. Dit wordt heel mooi het engelendeel
ofwel the angel’s share genoemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten