Huisvrouw verscheurd door de liefde voor knappe fotograaf
The bridges of Madison
County vertelt het dramatische liefdesverhaal tussen fotograaf Robert
Kincaid en huisvrouw Francesca Johnson in de staat Iowa. De intense romance die
ze gedurende vier dagen beleefden, is ingebed in een latere bijeenkomst van
haar kinderen Michael en Carolyn over de erfenis van Francesca. Ze stuiten
daarbij op informatie uit dagboeken van een romance waarover ze nooit geweten
hebben. Het stemt beiden tot nadenken over hun eigen huwelijken.
De kracht van de film zit niet in de inzichten die de
kinderen over hun moeder opdoen, maar in de manier waarop de uit Italië
afkomstige Francesca en Robert in 1965 vier dagen lang om elkaar heen draaien.
Vooral het begin van hun ontmoeting is sprekend. De langzame beelden vanuit de boerderij
van de Johnsons te midden van de graanvelden doen denken aan de film Paris Texas van Wim Wenders. Francesca
zwaait haar zorgzame man en puberkinderen uit die naar een grote kermis gaan en
heeft het rijk alleen. Ze heeft op de vraag van haar man, wat ze vier dagen
lang gaat doen, gezegd dat ze hetzelfde zal doen als altijd alleen zonder zijn
hulp, maar haar aandacht wordt gewekt door de komst van een vreemdeling in een
pick-up die voor haar deur stopt. Hij fotografeert voor de National Geografic
en zoekt de houten Roseman Bridge in verband met een reportage voor het
tijdschrift. Francesca probeert de man zo goed mogelijk te vertellen hoe hij
bij de brug, die een paar kilometer verder ligt, moet komen, maar is nogal
onduidelijk, waarop ze besluit om met hem mee te gaan om hem de weg te wijzen.
De film volgt een voorspelbaar spoor, maar de
hoofdrolspelers Maryl Streep als Francesca en Clint Eastwood als de gescheiden fotograaf
Robert Kincaid maken veel goed. Streep geeft een mooie invulling aan de
dubbelheid die Francesca in zichzelf voelt en die door Eastwood als de
vriendelijke fotograaf en knappe man van de wereld Robert wordt versterkt. Het
is de kleine aanraking van zijn hand als hij zijn sigaretten uit het
dashboardkastje haalt die haar gevoelens aanwakkert en de aanblik van zijn
bovenlijf als hij zich voor het avondeten wast, die haar in vuur en vlam zet.
Tijdens de conversaties waarin Robert vertelt over zijn goede herinneringen aan
haar woonplaats Bari en haar vraagt naar haar leven als huisvrouw in het saaie
Iowa, is ook een dissonant te horen. Als hij plompverloren heeft gevraagd of
zij wellicht weg wil bij haar man, slaat de stemming om, maar om de volgende dagen
met nog meer vuur terug te keren.
De bezorgdheid van Robert, die verneemt hoe veel er
geroddeld wordt over een vrouw de een affaire met een man begint, maakt
Francesca alleen maar meer volhardend om haar gevoelens te volgen. Ze koopt in
Des Moines een nieuwe jurk waarmee ze hem de volgende dag betovert. Ze wil
graag ook als vrouw gezien worden en niet alleen als huishoudster van haar man
en haar puberkinderen. De komst van een vriendin dreigt roet in het eten te
gooien, maar dit gevaar wordt afgewend. Een groter gevaar schuilt voor
Francesca in de levenshouding van Robert. Hoe zit het met zijn andere
vriendinnen? Is zij een van de vele over de hele wereld? De wens van Robert dat
zij met hem meegaat, schept een probleem voor Francesca die bijna net zo groot
is als die van Sophie in Sophie’s Choice
uit 1982. Helaas wordt de film op een wat sentimentele manier afgerond, maar de
verscheurdheid van Francesca wordt mooi in beeld gebracht. Dat kunnen we wel
aan Streep overlaten.
The bridges of Madison
County is gemaakt naar de gelijknamige roman van Robert James Walter.
Hier
de trailer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten