Macht corrumpeert
Il divo is een
mooi vervolg op de film Buongiorno, notte
van Marco Bellochio over de ontvoering in 1978 van de christen-democraat Aldo
Moro door de Rode Brigades. In Il divo loopt de zaak Moro als een rode draad door
het verhaal heen. Waarom deed premier Andreotti, behalve braken, niets om zijn
partijgenoot te bevrijden met wie hij eerder nauw samenwerkte. Er werd niet
eens onderhandeld door de Democrazia Christiana. Andreotti was dol op ijs en had
zichzelf beloofd dat hij geen hoorntje meer zou vasthouden als Moro werd
vrijgelaten.
Il divo geeft een inkijkje
in het gekonkel in de Italiaanse politiek. Smeergeldaffaires zijn niet
ongebruikelijk. Praktijken van Berlusconi waren al ruim voor zijn tijd aan de
orde van de dag. Andreottti leidde zeven kabinetten. De film zoomt in op de
laatste kabinet en de periode daarna. Andreotti werd omringd door een factie
met vele vooraanstaande personen waaronder een kardinaal. Het voert te ver om
diep in te gaan op de concrete zaken, want er komen nogal wat personen langs in
de film die een knap staaltje onderzoeksjournalistiek is, maar duidelijk wordt
wel dat macht corrumpeert.
Giulio Andreotti die begin dit jaar overleed, wordt prachtig
in beeld gebracht door Toni Servillo. De onaangedaan lijkende man zit met de
grote oren naar voren geklapt (zie foto) als een standbeeld op zijn stoel met zijn benen
stijf tegen elkaar en zijn handen op zijn knieën alsof elke beweging gevaarlijk
kan zijn en zijn gemoedsrust en politieke positie verstoren.
De machtsbasis van Andreotti ligt in het zuiden, in de
streek waar de maffia de dienst uitmaakt. Na de val van Andreotti VII wil de
premier president worden maar krijgt te weinig stemmen in de senaat. Hij klapt met
iedereen mee voor de nieuw gekozen Scalfino.
Hij houdt audiënties en geeft daarbij geld aan zijn volgelingen
onder het volk. Zijn vrouw Livia steunt hem door dik en dun. Als hij alleen is
lijdt hij vaak aan migraine.
Factielid Salvo Lima wordt verrmoord vanwege zijn banden met
de maffia en daarna volgen er nog vele andere moorden en zelfmoorden. Een
journalist die wel eens wil weten of dat allemaal op toeval berust, krijgt te
horen dat Andreotti ervoor gezorgd heeft dat zijn krant niet door Berlusconi
werd ingelijfd.
Een proces kan hij niet ontlopen. Hoewel Andreotti voor
zichzelf schuld bekend aan alle doden, houdt hij voor de senaatscommissie zijn
poot stijf over zijn banden met de maffia en de moord op journalist Mino
Pecorelli die informatie zou hebben over de betrokkenheid van Andreotti in het
stilzwijgen over Moro. Non ricordo, zegt hij vaak. Hij slaapt echter slecht. Livia
zegt dat hij vermagert. De factie laat zich niet meer zien.
Tot slot somt Sorrentino de uitkomsten op van de strafzaken
die tegen Andreotti gevoerd zijn. Op 22 oktober 1999 wordt hij vrijgesproken
van banden met de maffia, maar op 2 mei 2003 schuldig bevonden. Dan geldt echter
vrijspraak vanwege verjaring. In de zaak tegen Mino Pecorelli waarin Andreotti
wordt aangeklaagd voor het opdracht geven tot de moord, wordt hij op 24
september 1999 eerst vrijgesproken, maar op 16 november 2002 veroordeeld tot
vierentwintig jaar cel en op 30 november 2003 weer vrijgesproken. De laatste
mededeling uit 2008 luidt dat de zaak nog niet gesloten is.
Paolo Sorrentino schenkt de kijker in Il divo fantastisch fraaie en indringende beelden en dito muziekteksten
als Da, da, da, Ich lieb dich nicht, du
liebst mich nicht. Hij maakt op het ogenblik furore met La grande bellezza. Hier de trailer van Il divo, waarin de sfeer van de film
meteen goed tot uiting komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten