Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 4 november 2012

Follow the leader (2012), documentaire van Jonathan Goodman Levitt


Portretten van conservatieve jongeren, die president willen worden

Hoe wordt je president van de Verenigde Staten? Sommigen weten al als baby dat ze president willen worden. Ze hebben leiderskwaliteiten, die door hun omgeving gestimuleerd worden. Op de Boys State Leiderschapsschool, een nogal nationalistisch gebeuren, worden jongens door bekenden als senator Ted Kennedy toegesproken en de basis gelegd voor een patriottistische politieke carrière.

Jonathan Goodman Levitt volgt drie conservatieve jongens van zestien jaar vanaf 2006 tot en met de presidentsverkiezingen in 2008: Nick Troiano uit Pennsylvania, D J Beauregard uit Massachussets en Ben Trump uit Virginia, de meest conservatieve van de drie. Ze zijn klassenvertegenwoordiger op hun highschool.

September 2006.
De moeder van Nick toont de prijzen die haar zoon kreeg. In een toespraak zegt hij dat hij blij was dat zijn ouders, kinderen van emigranten, vanuit Brooklyn naar Pennsylvania zijn overgestoken. Je moet zelf achter je idealen aan, zegt hij. Reagan is zijn grote voorbeeld. Een klasgenoot maakte hem belachelijk op een website. Nick belt met hem. Ook zijn ouders bemoeien zich ermee. Ze dreigen met een aanklacht, maar als de inhoud wordt verwijderd, trekken ze die weer in. 

D J woont in Methuen, Mass. en eerder in New Hampshire, handig als hij daar ooit naar toe moet voor de primaries. Politiek is zijn sport. Hij heeft een stap voor stap carrière in zijn hoofd, klein beginnen in de gemeente en groot eindigen. Zijn moeder is het niet eens met zijn ideeën. Zij en haar man werken in Raytheon waar raketten voor het leger worden gemaakt. In april 2007 D J praat met zijn vader, die gescheiden leeft van zijn moeder. Ze zijn het niet eens met elkaar. De vader wil terug naar de tijd van Bill Clinton. Hij vindt dat men tegenwoordig maar achter de leider aanloopt. D J vindt dat de War on terror moet doorgaan.

Ben woont in een welgestelde buurt in Springfield, North Virginia en zit op de Springfield High School. Hij ziet zichzelf als een Spartaan. Napoleon en Alexander de Grote zijn zijn voorbeelden. Hij moest altijd al zichzelf bewijzen. Hij houdt van schietspelletjes. De terreur van 9/11 heeft zijn generatie gevormd. Na het ineenstorten van de Sovjet Unie leek de V.S. oppermachtig maar terroristen gooiden roet in het eten. Jongeren willen de tradities hoog houden. Zijn vader ging weg uit huis na onafhankelijkheidsdag. Hij wilde van zijn zoon liever
een honkballer maken en had geen morele principes, zegt Ben.

In juni 2007 worden de diploma uitgereikt. De jongens houden een toespraak.

Nick gaat naar de America University in Washington D.C., het verdiept zijn overtuiging, omdat hij meer tegengas krijgt dan op de highschool. Hij doet een stage bij Unity 08 die zich verzet tegen de polarisatie tussen Democraten en Republikeinen. Hij is teleurgesteld als de groepering ontbonden wordt en Bloomberg gaat steunen. Hij filmt een toespraak van Hillary Clinton, wil de politiek kritisch volgen en zijn ondervindingen tonen op een lokale televisiezender. Hij weet nog niet of hij straks voor de politiek of voor de journalistiek kiest. Hij is voor McCain maar stapte over naar Obama toen Palin in de picture kwam. Op de verkiezingsdag interviewt hij burgers over hun stemkeuze. Tijdens de inauguratie van Obama zegt hij dat zijn generatie het land gaat redden. Hij stopte met zijn studie en werkt voor Americans Elect, een internet beweging die werkt aan een politieke partij van het midden. 

D J gaat naar een plaatselijk college, om lokaal aan politiek te kunnen blijven doen. Zijn moeder zegt dat hij geen feestbeest is. Hij steunt Niki Tsongas, die de verkiezing wint. Ze is blij met de steun van D J. Die is op de wereld om iets te veranderen. Als baby al wilde hij president worden. Inmiddels zit hij ook bij een baptistengemeente. Hij neemt wat meer afstand van Tsongas. Hij stemt op Obama, denkt hij, maar vindt Palin ook een goede en sexy leider. Op 4 november 2008 stemt hij op McCain. Hij kijkt ’s avonds naar de tv. In 2009 ziet hij het presidentschap als een last en gaat theologie studeren. Op het Bible College ontmoet hij Hillary met wie hij wil trouwen en zich inzetten voor kerkelijk jeugdwerk.

Ben gaat naar Carnegie Mellon University. Hij is slimmer geworden, zegt ie. Een student begrijpt meer van zijn omgeving. Zijn ideeën blijven in de kern hetzelfde. Op de verkiezingsdag staat hij met zelf geschreven posters bij een stembureau. Vanwege zijn opruiende taal wordt hij daar verwijderd. Hij is teleurgesteld dat Obama de verkiezingen wint. Hij ziet het als een taak de Republikeinse partij uit het slop te halen. Hij heeft zich opgegeven voor een rechtenstudie, is verloofd met Anna en werkt als onderzoeker voor het leger.  

Hier de trailer.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten