Stroef drama over overleving
We zijn in de jaren zeventig, op de bruiloft van Nico en
Lea, die groots wordt gevierd in de tuin van de ouders van Lea ondanks het feit
dat ze beiden al eerder waren getrouwd. Iets wat wel in het tijdsbeeld past.
Van tevoren horen we Simon, de vader van Lea, zijn toespraak oefenen. Hij
vergist zich steeds in de naam van zijn nieuwe schoonzoon. Noemt hem Alexander
met wie Lea eerder was getrouwd. Die is trouwens ook op het feest aanwezig als
fotograaf.
Door dit tweede huwelijk van het bruidspaar lopen er nogal
wat figuren rond in de film. Ook Dory (Marjon Brandsma), de ex van Nico is
aanwezig. Ze is een collega van Lea uit de muziekwereld. In het begin van de
film toont ceremoniemeester Hans (Edwin de Vries) witte camelia’s aan Nico
(Pierre Bokma) die hij kan geven aan Lea. ‘Maar die heb ik vroeger ook al aan
Dory gegeven,’ zegt hij geërgerd.
Het is leuk dat de personages zich aan ons voorstellen, al
is dat soms onbeholpen. Het dienstertje zegt dat ze al laat is en geen tijd
heeft, maar hoopt dat het een prettige avond wordt. De moeder van Nico, Duifje
(Sigrid Koetse), zegt dat ze de vrouw is van Zwart (Rijk de Gooyer) en vraagt
waar die uithangt. Duifje is ook alweer de tweede vrouw van Zwart. Zijn eerste
vrouw is overleden in de oorlog.
Al snel wordt duidelijk wat het thema van de film is. De
praatgrage Riet (Annet Nieuwenhuyzen) is de onderduikmoeder van Lea, toen haar
ouders in Auschwitz gevangen zaten. Ada, de moeder van Lea, kijkt haar
vernietigend aan, bang dat Riet zich op de voorgrond zal dringen. Ada wordt
nogal gestoord door haar herinneringen. Tijdens een controle in de tram vreesde
ze opgepakt te worden en wilde eruit, waarmee ze de verdenking op zich laadde
dat ze een zwartrijdster was. Ze wil zich laten opnemen. Haar man Simon is daar
echter op tegen. Hij dreigt het huis te verlaten als Ada werkelijk besluit haar
lot in handen te geven van anderen.
Het verleden wordt op de bruiloft weggewist met drank,
vrolijke liederen, sketches en polonaises. Tussendoor maken we kennis met
mystery guest Daniël (Hugo Koolschijn), die zegt dat hij eerder in het huis
woonde en de verloofde was van Lea.
Alles hangt van los zand aan elkaar. Aan het einde van de
bruiloft wil Lea het ouderlijk huis niet uit om de relatie tussen haar ouders
te redden. Riet daarentegen voelde zich er echt bij horen. There will never be another you, zingt Mathilde Santing tot slot.
De film, een eerste van een drieluik, is gemaakt in
samenwerking met Toneelgroep Amsterdam. Dat is ervan af te zien. De cast is
fantastisch, maar het toneelmatige hangt aan de film vast ondanks de losse
camera hantering en de gesproken gedachten van de bruiloftsgasten. Leedvermaak
werd geschreven door Judith Herzberg en eerder door toneelgroep Baal op de
planken gebracht onder regie van Leonard Frank.
Hier,
bij gebrek aan een trailer, meer informatie op VPRO-cinema.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten