Welcome, reader! According to Antony Hegarty in this second decade of the new century our future is determined. What will it be? Stays all the same and do we sink away in the mud or is something new coming up? In this blog I try to follow new cultural developments.

Welkom, lezer! Volgens Antony Hegarty leven we in bijzondere tijden. In dit tweede decennium van de eenentwintigste eeuw worden de lijnen uitgezet naar de toekomst. Wat wordt het? Blijft alles zoals het is en zakken we langzaam weg in het moeras van zelfgenoegzaamheid of gloort er ergens iets nieuws aan de horizon? In dit blog volg ik de ontwikkelingen op de voet. Als u op de hoogte wilt blijven, kunt u zich ook aanmelden als volger. Schrijven is een avontuur en bloggen is dat zeker. Met vriendelijke groet, Rein Swart.

Laat ik zeggen dat literaire kritiek voor mij geen kritiek is, zolang zij geen kritiek is op het leven zelf. Rudy Cornets de Groot.

Do not go gentle into that good night, Old age should burn and rage at close of day; Rage, rage against the dying of the light. Dylan Thomas.

Het is juist de roman die laat zien dat het leven geen roman is. Bas Heijne.

In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Johannes.



zondag 5 november 2017

Filmrecensie: Zwei Leben (2012), Georg Maas


Intrigerende vervlechting van levens ten tijde van de Koude Oorlog

De Duitse regisseur Georg Maas (Aken, 1960) maakte met medewerking van Judith Kaufmann een intrigerende psychologische thriller over de Lebensborn problematiek waarbij de nazi’s in hun zucht naar een Arische bevolking raszuivere kinderen uit omliggende landen naar Duitsland brachten en daar in weeshuizen of pleeggezinen grootbrachten. Katrine, de dochter van de Noorse Ase Evensen was een van die kinderen. Ze werd verwerkt door haar Duitse vriend Kurt, een soldaat die daarna in de oorlog omkwam. Ze accepteerde dat haar dochter Karin naar Duitsland werd gebracht, want de zogenaamde moffenmeiden hadden het niet gemakkelijk in Noorwegen.

Zwei Leben ofwel Two lives begint met de eenwording van Duitsland, een jaar na de val van de Muur in november 1989 en beschrijft een dubbelleven van de vrouw van wie de kijker meent dat zij Katrine is. In werkelijkheid heette zij Vera en werkte ze voor de Stasi. In november 1990 gaat ze terug naar Oost Duitsland om een document met de naam van de verpleegster die meer zou kunnen vertellen over de tijd van Katrine in het weeshuis, uit het archief te halen. Daarmee zou ze voorkomen dat haar dubbelleven ooit nog aan het licht zou komen.

In mooie korrelige archiefbeelden wordt uitgelegd wat zich in de DDR tijd heeft voorgedaan. Vera werd als Katrine erop uit gestuurd om te spioneren voor de Stasi. In die functie leerde ze de Noorse onderzeebootkapitein Bjarte kennen, die ze trouwde en een leven lang onwetend hield van haar dubbelrol. Inmiddels heeft ze ook een dochter Anne, die rechten studeert en een kind heeft. In het begin van de film brengt onze hoofdrolspeelster het kind naar diens overgrootmoeder, die aan zee woont en waar ze vaak zelf aan watersport doet.

Een advocaat die bezig is met de Lebensborn zaak gooit roet in het ontspannen leven dat onze hoofdpersoon in Noorwegen geleefd heeft. Ze wil deze Solbach dan ook op afstand houden, maar de ongehuwde Anne voelt meteen wel wat voor de sympathieke jonge advocaat. Op het moment dat hij meer over haar moeder aan de weet dreigt te komen, reist de hoofdpersoon dan ook zonder dat haar man dat weet naar Duitsland af om de bewijzen rond haar bestaan te vernietigen. Bjarte voelt nattigheid als zijn vrouw weer thuis is.

Omdat Solbach ook niet stil heeft gezeten, bekent de hoofdpersoon dat ze onder de schuilnaam Kathrin Lehnbacher uit de DDR gevlucht is en ze wil ook meewerken aan een proces tegen de Noorse Staat, die Solbach op poten zet. Tijdens een verhoor weet ze zich echter essentiële zaken over haar vlucht naar Denemarken niet meer te herinneren, hetgeen tot een verwijdering tussen haar en Bjarte leidt. De oude Stasi mensen die de zaak op de voet volgen, willen haar naar Cuba sturen, maar voor het zover is geeft de hoofdpersoon de familie toch nog openheid van zaken, hetgeen een fraai en spannend slot van de film vormt.  
  
Maas maakte Zwei Leben op basis van de roman Eiszeiten van Hannelore Hippe. In de aftiteling wordt nog gezegd dat de zaak rond de dood van Katrine op deze manier gegaan zou kunnen zijn. Liv Ullmann speelt de rol van grootmoeder en Juliane Köhler die van de hoofdpersoon.

Hier de trailer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten